به گزارش
جهانبین نیوز؛ در سالهای اخیر زندگی مردم به سمت صنعتی شدن پیش رفته است، افزایش جمعیت سبب شده تا بیشتر اراضی تبدیل به ساختمانهایی برای اسکان مردم شود به این ترتیب بسیاری از پدیدههای طبیعی به واسطه همین ساخت و سازها از بین برود.
یکی از مهمترین نعمتهایی که انسان به واسطه شهرسازی از آن محروم میشود فضای سبز است که به جرات میتوان از آن بهعنوان جزء لاینفک پیکره شهرها نام برد، وجود فضای سبز علاوهبراینکه برای پاکسازی هوا وکاستن آلودگیها نیاز است، تاثیر بسزایی بر روحیه ساکنان محل دارد.
مهدیه در غرب شهرکرد و قسمتی از منطقه چهار شهرداری شهرکرد است، این منطقه بنابر برخی منابع بیش از ۳۰۰ سال قدمت دارد و به این ترتیب میتوان گفت این منطقه قدمتی بیش از محلههایی چون میرآبادهای غربی و شرقی و... دارد، اما اگر نگاهی گذرا و مقایسهایی به این محلهها داشته باشیم عمق اجحاف صورت گرفته در حق مردم ساکن در مهدیه را خواهیم دید.
نبود آسفالت مناسب، عدم جدولکشی، وجود بافتهای فرسوده و... ازجمله این موارد هستند اما آنچه بیش از همه مورد توجه قرار میگیرد نبود فضای سبز و پارکی برای بازی و تفریح کودکان است، خانوادههایی که در این منطقه سکونت دارند همه عوارض مربوط به یک شهروند را پرداخت میکنند اما متاسفانه گویا مسئولان فراموش کردند که این محل نیز جزئی از شهرکرد است.
وقتی وارد این محله میشوی به جای وجود فضای سبز با خار و خاشاکی مواجه میشوی که بیش از آنکه روح انسان را نوازش کند باعث دلخستگی و یاس میشود.
مهدیه پارک ندارد/بچهها در خیابان بازی میکنندیکی از ساکنان این محل در گفتوگو با
جهانبین نیوز؛ اظهار کرد: اینجا هیچ امکاناتی ندارد و با اینکه ما همه عوارض شهری را پرداخت میکنیم اما متاسفانه هیچ کجای مهدیه شبیه یک شهر نیست.
وی ادامه داد: بچههای ما مکانی برای بازی ندارند و به همین دلیل مجبور هستند در خیابان بازی کنند، بازی در خیابان هم که خطرات بسیاری را درپی دارد، همواره باید دلهره داشته باشیم که
بچهها در مسیر ماشین قرار نگیرند.
این ساکن مهدیه اضافه کرد: اگر یک پارک در این محل وجود داشت بچهها برای گذراند اوقات فراغت خود به جای کوچه و خیابان به پارک میرفتند و به این ترتیب از دلنگرانیها کاسته میشد.
مهاجرت افرادی بومی و سرشناس، افراد بزهکار را به مهدیه میکشاندیکی دیگر از ساکنان این محل در گفتوگو با
جهانبین نیوز؛ اظهار کرد: متاسفانه محل ما هیچ امکاناتی برای تفریح ندارد.
وی اضافه کرد: همین نبود اولین و سادهترین امکانات شهری باعث کوچ بسیاری از افراد سرشناس از این محل به مناطق دیگر شهرکرد و یا حتی شهرهایی در استانهای دیگر شده
است.
این ساکن غرب شهرکرد در ادامه بیان داشت: با مهاجرت افراد بومی و سرشناس این منطقه به دیگر شهرها، زمینه برای حضور افراد ضعیف و بعضا بزهکار در این نقطه از شهرکرد فراهم شده است که مشکلات مردم را دوچندان کرده است.
وی ضمن درخواست از مسئولان امر جهت توجه به این نقطه از شهرکرد، عنوان داشت: مردمی که در این منطقه ساکن هستند بسیار با اصالت بوده که شایستگی رسیدگی را دارند، مردمی که با وجود همه کاستیها بدون هیچ گونه اعتراضی برای رسیدن به حق خود به مسئولان مربوطه اعتماد دارند و تنها کاری که میکنند انتظار برای مساعدت از سوی آنها است.
نبود عرصه مناسب بزرگترین معضل مهدیه برای ایجاد فضای سبزمجید جلالی مديرعامل سازمان پارکها و فضاي سبز شهرداري شهرکرد در گفتوگو با
جهانبین نیوز؛ اظهار کرد: در مهدیه زمینی که برای فضای سبز تعریف شده باشد، وجود ندارد و این بزرگترین معضلی است که در این محل با آن مواجه هستیم.
وی با اشاره به اینکه اخیرا جلسهایی با محوریت فضای سبز و با حضور مردم مهدیه برگزار و پیشنهاداتی از سوی خود مردم برای واگذاری قسمتهایی که مالک خصوصی دارند برای احداث پارک ارائه شد افزود: اگر این اتفاق بیوفتد و زمینی که حداقل ۳ هزار متر عرصه باشد را در اختیار داشته باشیم میتوانیم در این محل پارک مناسبی برای ساکنان احداث کنیم.
جلالی با اشاره به احداث مجموعه بازی پلی اتیلن همراه با کف پوش در قسمت شمالی مهدیه و در بالای گلزار شهدا اضافه کرد: اما در مورد قسمت پایین مهدیه علاوهبر نبود عرصه مناسب برای احداث پارک هنوز عقبنشینیها انجام نشده است با این حال اعتباری از سوی راه و شهرسازی برای این موضوع اختصاص یافته است.
وی به درختکاری در حاشیه بلوار رهبر اشاره و بیان داشت: بحث درختکاری حاشیه این بلوار در دستورکار سازمان مديرعامل سازمان پارکها و فضاي سبز شهرداري شهرکرد قرار دارد، اما بحث چمنکاری این قسمتها را نیز به شخصه پیگیری میکنم و در بین کارها انجام خواهد شد.
به گزارش
جهانبین نیوز؛ با توجه به همه مطالب ذکر شده و نظر به اینکه در همه دورهها شورای شهر حداقل چند نفر از منطقه غرب شهرکرد در شورای شهر حاضر بودند که البته در برخی موارد حتی رئیس شورای شهر از اهالی این منطقه بوده اما شرایط حاضر این منطقه گواه موضوع دیگری است.
مردمی که در همه مناسبتهای ملی و مذهبی مشارکت گسترده داشتهاند و در انتخاباتهای مختلف با اکثریت آرا شرکت میکنند چرا باید تا این حد مورد بیمهری مسؤولان واقع شوند که برای کمترین امکانات شهری، مثل خیابانی آسفالت و جدول بندی شده که در زمستان تبدیل به باتلاقی از گل و لای نشود، فضای سبزی که بتوانند اوقات فراقت خود و فرزندان خود را در آن سپری کنند و بسیاری دیگر از امکانات ساده که تصور نبود آن به ذهن برخیهای حتی خطور هم نمیکند این قدر چشم انتظار بمانند؟ تا جایی که بعضیها از شرایط موجود به ستوه بیایند و جلای وطن و زادگاه خود کنند تا بلکه در شهری غریب بتوانند امکاناتی که عمری از آن محروم بودند را برای فرزندانشان فراهم کنند.
انتهای پیام/1026ج