به گزارش جهانبین نیوز؛ دکتر احمدرضا بسيج در گفت و گو با منطقه آزاد، گفت: پس از جنگ هاي موسوم به انقلاب آمريکا و استقلال بريتانيا از انگليس، رهبران جديد اين کشور اقدام به اتخاذ سياست هاي نژادپرستانه در راستاي منافع سفيدپوستان کردند، بطور مثال از هرگونه اعطاي حق راي يا مشارکت اقتصادي از سوي غيرسفيدپوستان پرهيز مي کردند.

وي در ادامه به سرکوب خونين قيام و تظاهرات کارگران در ايالت شيکاگو در سال ۱۸۸۶ميلادي، کشتار ۳۰۰ نفر از سرخپوستان در ايالت داکوتاي جنوبي در سال ۱۸۹۰ميلادي، سرکوب مجدد اعتصاب کارگران راه آهن در ايالت شيکاگو درسال ۱۹۹۲ميلادي، سرکوب شورش سرخپوستان کريک در ايالت اوکلاهاما در سال ۱۹۰۱ ميلادي، حمله به معدنچيان در ايالت ويرجينياي غربي در سال ۱۹۲۰ ميلادي، سرکوب حزب پلنگان سياه از سال ۱۹۸۰-۱۹۶۶ميلادي و بسياري از جنايات و کشتارهاي ديگر در بخش هاي مختلف آمريکا اشاره کرد و افزود: انفجار اتمي در دو شهر "هيروشيما" و "ناکازاکي" را شايد بتوان يکي از بزرگ ترين جنايات تاريخي آمريکا قلمداد کرد، جنايتي که به مرگ آني ۲۲۰ هزار نفر منجر شد.

بسيج ابراز داشت: آمريکا با حضور و مداخله در جنگ دوم جهاني که به مرگ ۲ ميليون و پانصد هزار نفر منجر شد، از عاملين وقوع بسياري از کشتارها و قتل عام هاي اين واقعه غمناک محسوب مي شود، علاوه بر درگيري با نيروهاي وابسته به جناح آلمان، نيروهاي آمريکايي بارها اقدام به انجام کشتارهاي غيرانساني کرده اند، بطور مثال نيروهاي اين کشور در سال ۱۹۴۵ تمام آلماني هاي به اسارت گرفته شده در داخائو را تيرباران کردند که به مرگ صدها تن انجاميد.

اين استاد دانشگاه ابراز داشت: در اول ژانويه سال ۱۹۴۵ ميلادي سربازان آمريکايي بيش از شصت اسير جنگي آلماني وافن اس ‌اس را در نزديکي روستاي شينونه در بلژيک قتل عام کردند. مجريان اين قتل عام هيچ گاه توسط دولت آمريکا محاکمه نشدند، چون معتقد بودند که هيچ مدرکي اتهامات وارده را ثابت نمي‌ کند.

بسيج گفت: نبرد ويتنام از سال ۱۹۵۵ ميلادي تا سال ۱۹۷۵ ميلادي پرتلفات ‌ترين جنگ پس از جنگ دوم جهانى بود. در اين جنگ آمريکايي هاي متجاوز ۵ ميليون و دويست هزار نفر را قتل عام کردند، که ۵ ميليون و يکصدهزار کشته از مردم ويتنام بودند. تعداد بي شماري از شهروندان غيرنظامي جمهوري ويتنام جنوبي توسط سربازان ارتش آمريکا به قتل رسيدند. اکثر قربانيان غيرنظاميان زن و کودک بودند. نظاميان آمريکايي قبل از قتل، برخي از قربانيان را مورد تجاوز و شکنجه قرار مي دادند و بعد از قطع اعضاي بدن ويتنامي ها آنها را مي کشتند.

مدارک مستندي در مدت وقوع اين تنش در سال هاي ۱۹۵۵ تا ۱۹۷۵ ميلادي و پس از آن به ثبت رسيد که حاکي از تجاوزهاي گسترده نيروهاي آمريکا قبل از کشتار زنان ويتنامي و قطعه قطعه کردن آنها بوده است.


انتهاي پيام/1026ج