استاندار محترم بخاطر مدیریت ضعیف یک مدیر، سرنوشت مهمترین پروژه را به دست مافیای آب نسپارید و به فکر تقویت آب منطقه ای استان و حفظ استقلال آب استان باشید و به قول معروف بخاطر یک دستمال، قیصریه را به آتش نکشید.

به گزارش جهانبین نیوز، شاید بتوان با قاطعیت پروژه انتقال آب بن-بروجن را مهم ترین و حیاتی ترین مطالبه ی امروز مردم چهارمحال و بختیاری از دولت دانست؛ پروژه ای که فراز و نشیب ها و کار شکنی های متعددی را پشت سر گذاشته تا بتواند آب آشامیدنی بیش از ۴۶۰ هزار شهروند استان را تامین کند.

هرچند مدتی طول کشید تا نمایندگان محترم مجلس از اهمیت و اولویت دو چندان این پروژه پی ببرند و مطالبه اصلی آنان نیز پیگیری این پروژه شود اما بن-بروجن طفل نوپایی است که با وجود ظلم و بی توجهی نامادری ها در حال رشد است و هر آن امکان زمین خوردن آن وجود دارد.

در سال ۹۰ و در دوران ریاست جمهوری احمدی نژاد مجوز تخصیص برداشت آب از رودخانه زاینده‌رود در طرح عظیم انتقال آب بن ـ بروجن در استان چهارمحال و بختیاری صادر شد.

شکراله عباسی مدیرعامل وقت شرکت آب منطقه‌ای چهارمحال و بختیاری در آن زمان با اشاره به اینکه با تخصیص این مجوز تحول چشمگیری در شرق استان که با مشکل کم آبی مواجه بوده ایجاد خواهد شد، گفته بود: با انتقال آب از زاینده‌رود، آب شرب و صنعت شرق استان تامین می شود همچنین موجب جلوگیری از برداشت بی‌رویه آب زیرزمینی و افت سطح آب سفره‌های زیرزمینی دشت‌های این منطقه خواهد شد.

علاوه بر این رئیس جمهور دولت یازدهم در سفر خود به استان چهارمحال و بختیاری یکی از طرح‌های مورد تأکید سفر خود را «طرح بن – بروجن» اعلام و گفته بود: بر اساس این طرح، آب آشامیدنی از بن به شهرکرد و در نهایت به بروجن و همه شهرها و روستاهای مسیر منتقل می‌شود، این طرح یک روزه به نتیجه نمی‌رسد بلکه چند ساله است ولی دولت به همراه بخش خصوصی این طرح را اجرایی و عملیاتی خواهد کرد؛ امیدواریم این طرح آبرسانی را در دولت یازدهم به مرحله اجرا برسانیم؛ البته قول وزارت نیرو تا پایان سال ۹۵ است اما با کمی احتیاط، اعلام می‌کنم که این کار را تا پایان دولت یازدهم انجام می‌دهیم.

اکنون و در آستانه ی آغاز بکار دولت دوازدهم شواهد حاکی از آن است که این پروژه تنها چیزی کمتر از ۲۰ درصد پیشرفت داشته است.

از منابع اعتباری استانی هیچ پولی به پروژه تزریق نشد و عمده اعتبارات طرح بصورت نسیه (اوراق مشارکت و اسناد خزانه) به طرح تعلق گرفت و هر روز شاهد تضعیف شرکت آب منطقه ای بودیم که این امر نیز در روند اجرای طرح اثرات سوء گذاشت و این در حالی بود که فشار مافیای آب کشور بر کند شدن روند اجرایی این پروژه نیز مشهود بود.

بعد از بازدید استاندار از این پروژه در اوایل امسال و نا امیدی و ناتوانی کارفرما در تکمیل این پروژه و ضعف مدیر محترم آب منطقه ای استان، برخی گمانه زنی ها بر تغییر کارفرمای این پروژه شدت گرفت.

شنیده ها حاکی از آن است که به پیشنهاد و پیگیری استاندار محترم، کارفرمای پروژه بن –بروجن به منظور تکمیل و اتمام پروژه از شرکت آب منطقه ای استان به شرکت توسعه منابع آب و نیروی ایران تغییر داده شود.

استاندار محترم بر این باور است که با این تغییر شرکتی قوی تر و مدیریتی توانمند تر این پروژه را هرچه زودتر به نتیجه خواهد رساند.

اما نکته ای که شاید از نگاه استاندارچهارمحال و بختیاری دراین تغییر دور مانده باشد این است که وزارت نیرو بارها نشان داده است که تحت نفوذ برخی جریانات صاحب منافع حتی با وجود وعده های رییس جمهور و وزیر محترم نیرو ،از سنگ اندازی در اجرای این پروژه از هیچ تلاشی دریغ نمی کند که نمونه ی آن نامه ی محرمانه ای بود که در سال گذشته به مدیریت استان ارسال شد که محتوای نامه از پایان یافتن سهم استان در برداشت از زاینده رود و نبود تخصیصی برای پروژه ی انتقال آب بن-بروجن حکایت داشت که با ورود بموقع مردم و نخبگان ،ناصواب بودن این ادعا ثابت شد.


از طرفی اگر کارفرما از آب منطقه ای استان که تحت نظارت مدیریتی استان ، نمایندگان مجلس و نخبگان و رسانه ها قرار دارد خارج شود و به شرکتی مثل آب نیرو سپرده شود که هیچ تاثیر و نفوذی از استاندار و یا نمایندگان مجلس نمی پذیرد و تنها به وزارت نیرو پاسخگو است،باعث خواهد شد عملا دست استان از این پروژه کوتاه شود و فضای جدید برای جریانی در داخل و خارج وزارت نیرو ایجاد شود که با ادعایی همچون مغایرت بن -بروجن با مصوبه ۹ ماده ای شورای عالی آب و یا نبود ارزیابی زیست محیطی طرح و یا نقض وعده وزارت نیرو مبنی بر عدم بارگزاری جدید بر حوضه ی زاینده رود وبه بهانه ی مطالعه ی مجدد این پروژه برای یافتن منابع آب جایگزین و ....، پروژه را عملا زمینگیر کنند و در این صورت روند پیشرفت طرح بن-بروجن متوقف خواهد شد.

حاصل کلام اینکه اگر استاندار محترم به جای تلاش برای تغییر کارفرما و درخواست از مدیران ضعیف برای استعفا، در توزیع بودجه های عمرانی استان، طرح مهمی مثل بن بروجن را در محاسبات خود وارد می کردند و مسئولیت بی تدبیری و کوتاهی مدیرانی را که خود انتخاب کرده؛ می پذیرفتند و راه همدلی و همفکری با نمایندگان و نخبگان استان در اجرای این پروژه مهم را در پیش می گرفتند و مهم ترین مطالبه مردم استان که برخورداری از آب سالم آشامیدنی است در کوتاه ترین زمان ممکن محقق میگردید.

استاندار محترم بخاطر مدیریت ضعیف یک مدیر، سرنوشت مهمترین پروژه را به دست مافیای آب نسپارید و به فکر تقویت آب منطقه ای استان و حفظ استقلال آب استان باشید و به قول معروف بخاطر یک دستمال، قیصریه را به آتش نکشید.

انتهای پیام/1028ج