به گزارش جهانبین نیوز به نقل از منطقه آزاد؛ در نقد اشرافي گري برخي مسئولين دانشگاهي يکي از نشريات دانشجويي به طرح اين بحث پرداخت.

در اين نشريه ماجراي ويلاي شمال مسئولين رده اول دانشگاه تا سانس اختصاصي استخر رئيس و معاونين مورد نقد قرار گرفته و کاريکاتوري هم با همين مضمون به چاپ رسيده.

در شرح این موضوع که در قالب "پرونده ویژه" بررسی شده آمده است:

امروزه متاسفانه شاهد هستيم که مسابقه تجمل و اشرافي گري در بدنه دولت و ساير نهادهاي دولتي ديده مي شود که هيچ گونه نسبتي با جمهوري اسلامي و انقلاب ندارد و متاسفانه شاهد هستيم که افرادي که در مسئوليت هاي حساس در نهادهاي مختلف مشغول فعاليت هستند چنين ديدگاه هاي اشرافي دارند.

اشرافي گري يکي از بدترين منکرهايي است که ممکن است يک مجموعه را درگير کند. منکر تنها بدحجابي و بي نمازي نيست. اشرافي گري برخي مسئولان از بدحجابي چند خانم بدتراست. چه بسا ريشه اين منکرات در اين تفکرات مسئولين باشد.

با کمال تاسف بايد بگوييم که دانشگاه ما در اين مسابقه اشرافي گري گوي سبقت را از خيلي نهادها ربوده و گاهي اوقات شاهد اين هستيم که به اين مسائل افتخار هم مي کنند.

بودجه دانشگاه که بايد الويت بندي شود و صرف کارهاي اساسي و بنيادين در دانشگاه و کارهاي عمراني و پژوهشي شود صرف کارهايي مي شود که مورد استفاده عده معدودي از دانشگاهيان است و هيچ کاربردي براي عموم دانشگاهيان ندارد و يا با بي تدبيري مسئولين دانشگاه اموال عمومي به حراج گذاشته مي شود.

در حالي که دانشگاه با کمبود شديد خوابگاه براي دانشجويان مواجه است؛ شنيده شده (شنيده شده ها) که با خوش سليقگي مسئولين دانشگاه، يک عدد ويلاي لوکس با امکانات تمام در شمال کشور، جهت سفرهاي تفريحي برخي مسئولين درنظرگرفنه شده است.

البته ما شنيده ايم و اين صحبت ها در ميان اساتيد و کارمندان دهان به دهان مي چرخد. و خيلي ها نسبت به اين مسئله اعتراض دارند.

حالا سوال ما اين است که اگر دانشگاه براي خريد ويلا در شمال بودجه دارد، چرا براي تعمير شوفاژ خوابگا ها و کلاس ها بودجه ندارد؟

دانشگاه نزديک يک سال است که هنوز موفق به بهسازي سرويس بهداشتي يکي از دانشکده ها نشده است. هنوز دانشگاه در رفع مشکل اينترنت در حال پيگيري است. هنوز دانشجويان دامپزشکي بلا تکليف هستن و دانشکده نيم ساخته دامپزشکي در حال فرسوده شدن است.

ما مخالف اين نيستيم که در جهت رفاه حال دانشگاهيان قدم برداشته شود. اما بايد الويت بندي کرد. به عنوان مثال وقتي دانشگاه با کمبود فضاي خوابگاهي و آموزشي مواجه است آيا صرف هزينه ميلياردي براي سر درب دانشگاه ضرورت دارد؟

در ادامه آمده:

وقتي که قسمت هاي مختلف اداري دانشگاه از کمبود بودجه رنج مي برند آيا ضرورت دارد اين هزينه ها؟؟ بگذريم ....
بسيج دانشجويي قبلا در نشريه بريد و دانشجو به مسئله فروش اتوبوس هاي دانشگاه اشاره کرده بود و مشکل آنها را بررسي کرده بود. بعد از پيگيري هاي صورت گرفته متوجه شديم که دو تا از اتوبوس هاي دانشگاه در اقدامي گاز انبري فروخته شده است.( به گفته يکي از افراد مطلع به دانشگاه اصفهان فروخته شده است.)

الان در اين شرايط دانشگاه بايد براي برنامه هاي خود کاسه چه کنم در دست بگيرد.

اما واقعا چرا؟؟ در حالي که اگر مسئولين براي حل مشکل تردد اتوبوس هاي قبلي هميت و جديت بيشتري داشتند الان کاسه چه کنم در دست نداشت.

ان شاالله که مسئولين دانشگاه قدري از اين اشرافي گري و کارهاي ظاهري کمتر کنند و به امور در الويت پرداخته شود و قدري در نحوه خرج پول بيت المال دقت بيشتري داشته باشند.

و همچنين هيئت رئيسه دانشگاه در جلسات خصوصي خودشان در سانس اختصاصي استخر در اين زمينه تصميماتي اتخاذ کنند.

انتهای پیام/1022ج