به گزارش جهانبین نیوز؛ راه شناخت اصلح کدامست؟ این سؤالی است که معمولاً در آستانه انتخابات مختلف، برای بسیاری از افراد جامعه به یک دغدغه جدی تبدیل می‌شود. البته در قانون و در کلام بزرگان، از مواردی مانند؛ تقوا، تدین، تعهد، صداقت، شجاعت، بصیرت، علم، تجربه، تخصص و عمل‌گرایی به‌عنوان مهم‌ترین معیار‌های تعیین اصلح نام برده شده است، اما بسیاری از این مؤلفه‌ها جنبه درونی داشته و به‌راحتی قابل ارزیابی نیستند، پس راه‌کار چیست؟

به‌نظر می‌رسد، برای رفع این مشکل و تسهیل در کار شناخت کاندیدای اصلح، می‌توانیم ضمن کمک خواستن از افراد معتمد و مورد اطمینان برای شناخت کاندیداها، از زاویه‌ای دیگر به موضوع بپردازیم‌، به این معنا که علاوه بر توجه به معیارهای فوق، میزان گرایش فرد به شاخصه‌های نامطلوب و نامتعارف را مبنای قضاوت قرار دهیم.

بدیهی است که هرچه کاندیداها از صفات سلبی کمتری برخوردار باشند، با اطمینان بیشتری در فهرست افراد منتخب ما قرار خواهند گرفت.

افرادی که بویی از عملگرایی نبرده‌اند و در طول فعالیت‌های خود در مناصب‌ مختلف، همواره به شعار دادنِ بدون عمل اکتفا کرده‌اند و همچنین افرادی که دائماً می‌کوشند تا ضعف مدیرت‌شان را در پوششی از شعارهای زیبا و رنگارنگ و آمارسازی‌های کاذب و اغراق‌آمیز پنهان نموده و با طرح وعده و وعیدهای ناشدنی و خارج از حدود اختیارات، مردم را بفریبند، این اشخاص قادر به سازندگی نیستند و لایق اعتماد مردم نیستند.

کسانی که حاضرند برای تأمین هزینه‌های انتخاباتی و کسب موفقیت در این رقابت که می‌تواند مسابقه‌ای برای خدمت به مردم و جلب رضایت الهی باشد، ذلیلانه زیر دِین صاحبان قدرت و ثروت و سایر افراد فرصت‌طلب و فاسد رفته و با پذیرش تعهد برای اجابت خواسته‌های غیرقانونی و نامشروع آنها، از پول‌های کثیف این گروه برای فریب افکار عمومی استفاده نمایند و عزت و شرف مردم را خدشه‌دار نمایند، خود فرومایگان بی‌مقداری هستند که به هیچ وجه نباید مورد اعتماد واقع شوند.

صرف‌نظر از این‌که هزینه‌های نامتعارف تبلیغاتی (حتی اگر کاملاً مشروع و حلال باشد)، نوعی اسراف تلقی می‌شود، اصولاً استفاده ابزاری و بیش از حد از قدرت پول برای جلب نظر افکار عمومی، نوعی فریبکاری و روش مذموم و ناپسندی است که توهین به شعور اجتماعی محسوب می‌شود و لذا نمی‌تواند جایگزین توانائی‌های مدیریتی و شایستگی‌های فردی کاندیداها شود، بنابراین کسانی که سعی می‌کنند، از این طریق نواقص و کاستی‌های فکری، ذهنی و عملکردی خود را تحت‌الشعاع قرار دهند، از دیگر افرادی هستند که انتخاب آنها به صلاح کشور و جامعه نیست.

در همین راستا، بی‌شک کسانی که با آگاهی از مشکلات معیشتی افراد جامعه سعی می‌کنند تا به شکل فریبکارانه و با ترفندهای مختلف ازجمله؛ واگذاری تسهیلات و اعطای هدایای ناچیز و ارائه خدمات موقتی و بی‌ارزش یا دادن وعده‌های توخالی و خارج از حدود اختیارات، از نیاز آنها برای کسب رأی بیشتر سوءاستفاده کنند، در واقع ناجوانمردانه‌ترین و تحقیرآمیزترین شیوه را برای کسب رأی مردم برگزیده‌اند و رأی دادن به آنها خلاف اخلاق و ارزش‌های دینی و اجتماعی است.

انتهای پیام/۱۰۲۸ج