به گزارش
جهانبین نیوز؛ یکی از مواردی که مدیران در توسعه استانها همواره باید مدنظر قرار دهند ظرفیتهای استانها در روند توسعه منطقه است آنچه در این سالها و با روی کار آمدن دولتها همواره جزء سیاستهای اصلی توسعه استان ما بوده است پرداختن به ایجاد صنایع گوناگون در استان است بهعنوان مثال صنایعی مانند فولاد، سیمان، پتروشیمی و مانند آنها که با هزینهای بسیار گزاف کمترین آمار اشتغال را در برداشتهاند.
بعضا با هزینههایی که صنعتی مانند فولاد اشتغال ایجاد میکند میتوان با هزینهکرد همین مبلغ در مواردی که ظرفیت آن در استان وجود دارد به مراتب آمار اشتغالزایی بیشتری را محقق کرد. تلاش برای صنعتیسازی استانی همچون استان ما چیزی جز آلودگی آب، هوا و خاک در بر ندارد بگذریم از اینکه برخی از این صنایع هم جزء صنایع آببر هستند و در این وضعیت اسفبار کمبود آب، این غول صنعت بخش اعظمی از آب استان را نیز هدر میدهد.
یکی از ضعفهایی که امروز استان از آن رنج میبرد عدم وجود سند توسعه بلندمدت استان است یعنی سیاستهای توسعه استان با تغییر مدیران ریشهای تغییر میکند و در این بین آنچه اصلا مورد توجه قرار نمیگیرد ظرفیتهایی است که استان ما را از سایر استانها متمایز کرده، ظرفیتهایی مانند گردشگری و کشاورزی که باید مورد توجه مدیران قرار گیرد و سالهاست به دست فراموشی سپرده شده است.
استان ما از دیرباز به استانی چهار فصل مشهور بوده است و همواره مورد توجه گردشگران از سراسر کشور قرار گرفته، اما هیچگاه در نگاه کلان مدیران به این ظرفیت به چشم یک صنعت نگاه نشده است، صنعت گردشگری امروز یکی از پردرآمدترین و اشتغالزاترین صنایع موجود در جهان است استان اما با وجود چنین موهبتهای الهی هیچگاه شاهد مدیری توانمند در بخش مدیریت گردشگری نبوده، مدیری که بتواند با ایجاد زیرساختهای لازم صنعت گردشگری را به صنعت نخست استان تبدیل کرده و این منطقه را بهعنوان قطب گردشگری نهتنها به همه کشور که در سطح جهان معرفی کند.
نگاه مقطعی، سوءمدیریت، بیتدبیری و عدم حضور مدیران، کارشناسان و صاحبنظران عرصه گردشگری در سطح تصمیمگیری در اداره کل میراث فرهنگی و گردشگری استان نهتنها در راستای پیشرفت گردشگری استان کمترین حرکتی صورت نگرفته است بلکه هر روز از گوشه و کنار استان خبر تخریب و یا غارت میراث فرهنگی استان به گوش میرسد، متاسفانه به دلیل عدم نگاه صحیح مدیران استان امروز شاهد نابودی میراث فرهنگی و همچنین ذبح صنعت گردشگری استان هستیم.
این مهم تنها با تغییر نگاه کلان به گردشگری در این استان محقق میشود. اقتصاددانان از صنعت گردشگری بعنوان یک صنعت مولد سرمایه و اشتغالزا نام میبرند و توجه خاصی به این صنعت دارند لذا معتقدند توسعه صحیح گردشگری به لحاظ اقتصادی موجب افزایش ارزآوری میشود. صاحبنظران علم اقتصاد معتقدند اگر کشوری بتواند از پتانسیلها استفاده کرده و چرخهای این صنعت را در کشورش به حرکت درآورد شاهد شکوفایی شگرفی در سطح اقتصاد کشور خواهند بود.
تاثیر این صنعت از جهات مختلف قابل بررسی و مهم است که به تعدادی از این مولفهها در زیر اشاره شده است: ورود ارز به کشور، اشتغال در بسیاری از زمینهها، پویائی بازار خردهفروشی، فعال شدن فرودگاهها و سیستمهای حمل و نقل، افزایش سرمایهگذاری، افزایش تولیدات محلی، بومی و صنعتی (صنایع دستی و محصولات فرهنگی)، افزایش میزان سرمایهگذاری بخش خصوصی (هتلسازی و سایر خدمات مرتبط).
اگر مسئولین استان بخواهند به این ظرفیت استان به چشم یک صنعت اشتغالزا و پردرآمد بنگرند باید بدانند که در صنعت گردشگری ایجاد زیرساختهای لازم بههمراه برنامهریزهای کوتاهمدت و بلندمدت میتواند این صنعت را به شکوفائی برساند، لذا مدیریت دولت به دلیل کوتاه بودن عمر مسئولیتشان و تغییرات مدیریتی در تمام سطوح سازمانی، اجرای برنامهریزهای بلندمدت امکانپذیر نیست و همچنین تغییرات پیدرپی مدیران، اجرای برنامههای کوتاهمدت را هم مختل میکند، و از همه مهمتر نبود احساس رقابت در میان مدیران دولتی باعث میشود تا صنعت گردشگری توسعه نیابد و علاوهبر آثار اقتصادی منفی باعث تخریب آثار تاریخی، هنری و محیط زیست و طبیعت هم شود. در کشور، صنعت گردشگری بصورت دولتی و نهادی اداره میشود.
تصمیمگیریها و اجرای تصمیمات همه توسط دولت صورت میگیرد، بیشتر هتلها توسط بخش دولتی اداره میشوند، شرکتهای هواپیمائی همه به نوعی وابسته به دولت هستند. لذا برای پویائی و افزایش مزیت نسبی و ایجاد رقابت، باید بخشهای خدماتی ازقبیل هتلها، شرکتهای حمل و نقل و فرودگاهها به بخش خصوصی واگذار شود تا در محیط رقابت به ارائه خدمات بهتر روی آورند تا شاهد رشد و پویائی در این صنعت باشیم و از آثار مثبت آن بهرهمند گردیم علاوهبر این یکی دیگر از مشکلات ما در این صنعت عدم توسعه منابع انسانی است.
بیشتر نیروهای بکار گرفته شده در صنعت جهانگردی عموماً از لحاظ علمی غیرمرتبط با صنعت گردشگری هستند و در این صنعت بدون توجه به ویژگیهای این صنعت و فقط با دید تجاری و درآمدزائی وارد میدان عمل شدهاند. که این خود باعث افزایش هزینهها و آثار منفی و عدم توسعه گردشگری در کشورمان شده است.
با تاسیس مدارس فنی و حرفهای و دانشگاهها و مراکز آموزش عالی مرتبط با صنعت گردشگری باید به تربیت نیروهای متخصص و کارآمد بپردازیم و نیروهای موجود را با برگزاری دورهای کوتاهمدت علمی و آموزشی با تکنولوژی و علم روز در صنعت گردشگری آشنا سازیم و با برگزاری سمینارهای تخصصی برای مدیران از تجربیات سایر کشورها بهره ببریم.
انتهای پیام/۱۰۲۸ج