جهان بین - مدگرايي افراطي، دام دشمن در مسير اقتصاد مقاومتي

مدگرايي افراطي، دام دشمن در مسير اقتصاد مقاومتي

مصرف‌گرايي، تجمل‌گرايي، مد‌گرايي و برندگرايي از آفتها و مشکلات فرهنگي راه اقتصاد مقاومتي هستند که ارائه محصولات داخلي با مارکهاي خارجي گواهي بر اين مشکل عظيم فرهنگي است.

به گزارش جهانبین نیوز به نقل از مشکات برين زندگي اجتماعي انسان همواره در حال تغيير و تحول است و در هر زماني دنيا با رنگي تازه خود نمايي مي کند. انسان، فرزند بالغ طبيعت با به کارگيري نعمت عقل و علم همواره از تحولات به وجود آمده در جهت پيدايش روشهاي نوين زندگي استفاده مي کند. اين تحولات، اخيراً و همگام با پيشرفت جامعه صنعتي رفاه فراواني را به ارمغان آورد و باعث ايجاد تحول و ابداع در ملزومات زندگي شد و سرانجام به ظهور پديده اي به نام " مد " منتهي گشت.

مد، روش و شيوه اي موقتي است که بر اساس ذوق و سليقه افراد يک جامعه، سبک زندگي را تنظيم مي کند. در واقع اين پديده در زمان ظهور، توسط بخشي از جامعه پذيرفته مي شود و پس از طي يک دوره زماني نسبتاً کوتاه، فراموش مي شود. پديده مد گستره اي به اندازه همه ابعاد زندگي انسان دارد. عرصه پوشش، آرايش، محيط آرايي، مدل ماشين و حتي ادبيات سياسي، شيوه احوال پرسي، انتخاب نوع ورزش، عمل هاي زيبايي و همه جنبه هاي زيباشناختي کالاهاي دنيوي، گستره مد و مدگرايي محسوب مي شوند.

مدگرايي در واقع حقيقتي است غيرقابل انکار که شاهرگ حياتش در گرو تابعيت و تقليد انسان و ميل به متفاوت بودن که از ويژگي هاي فطري انسان است، مي باشد و نشان دهنده جامعه بالنده، متحرک و نوگراست، بنابراين اين گرايش به مد در حد اعتدال وآگاهانه مذموم نخواهد بود اما در صورتي که از حد اعتدال خارج شده و ارزش هاي اجتماعي را زير پا گذارد به پديده اي به نام مد پرستي تبديل خواهد شد، تقليدي کورکورانه و افراطي که ممکن است صدمات گوناگوني را بر انسان تحميل کند.

Related image

علل گرايش به مدپرستي

گرايش به اين پديده، علت هاي اجتماعي و رواني متعددي دارد. ضعف اراده و اختيار بر تصميم، بحران هويتي، وجود خلاء هاي اجتماعي در زندگي فرد، جهل و ناآگاهي و ضعف ارزش هاي معنوي، تبليغات فريبنده کشورهاي غربي جهت تضعيف نظام اعتقادي جوامع اسلامي و عادي سازي بسياري از ناهنجاري هاي اجتماعي، عدم برنامه ريزي مناسب جهت اوقات فراغت جوانان گرايش به مدگرايي افراطي را در افراد تقويت مي کند. مدپرستي فرد و جامعه را متحمل پيامدهايي از قبيل اسراف گرايي، تغيير شيوه صحيح سبک زندگي ايراني- اسلامي ، ترويج فرهنگ غربي، بي بند وباري، ، بالارفتن آمار طلاق و ... مي کند.

مدگرايي در اسلام

رسالت اسلام به عنوان يک مکتب کامل الهي پاسخ گوي تمام خواسته هاي فطري و نيازهاي اصيل انساني از جمله تنوع طلبي و زيبا خواهي مي باشد. بر اين اساس ، در مجموعه تعاليم اسلامي از جمله در آيات قرآني، به مسأله زينت و جمال ظاهري و مهم تر از آن آراستگي به فضايل معنوي و اخلاقي عنايت خاصي شده است؛ اما در مبحث مدگرايي به جهت در امان ماندن از عوارض منفي افراط و تفريط در آن، حدود و چهارچوب خاصي تعيين شده است. به عنوان مثال تأکيد شده که ابزار مدگرايي از راه حلال تهيه شود و از سوي ديگر سبب اسراف در سرمايه نباشد. هم چنين از هرگونه تجمل گرايي و جنبه خود نمايي داشتن مبري باشد و به صورت تقليد کورکورانه از ديگران انجام نگيرد. در واقع، در اسلام امروزي شدن و نوگرايي در سبک زندگي، پذيرفته شده است.

آنچه اسلام با آن مخالف است پشت پازدن به ارزش هاي ديني مثل پوشش شرعي، پرهيز از اسراف و رعايت نکردن اخلاق اجتماعي است، که گاهي اين موارد در قالب مد توسط بيگانگان با به کارگيري ابزارهاي اجتماعي مدرن، اينترنت و... به خورد جوانان داده مي شود و باعث تضعيف فرهنگ جامعه مي شود، امروزي شدني که رابطه انسان را با گذشته اش (که همان سابقه تاريخي و هويت فرهنگي اوست) قطع مي کند!!!!! تجدد اگر در امتداد ديروز و با حفظ تعلقات انسان به سنت ها و نوع نگرش هاي پيشين و در راستاي ارزش ها و اصول و مباني اعتقادي باشد جايي براي مخالفت اسلام باقي نخواهد گذاشت.

Image result for ‫مدگرايي‬‎

اصول مدگرايي از ديدگاه اسلام عبارت است از :

1- اصل مطابقت پوشش و آرايش با جنسيت افراد: در روايات متعددي از تشبه زنان به مردان و مردان به زنان نهي شده است و پيامبر گرامي اسلام (ص) اينگونه افراد را از رحمت خدا دور مي خواند.

2- اصل رعايت عفاف و حيا: بر اساس اين اصل هرگونه پوشش و آرايش، از هر نوع شکل، رنگ و مدي که مخالف عفت و حياء بوده و در شأن اشرف مخلوقات نباشد منع شده است.

3- اصل پرهيز از خودنمايي و فخر فروشي: امام رضا(ع): هر کس لباس بپوشد تا بدان مباهات و جلوه گري کند خدا رحمتش را از او باز مي دارد.

4- اصل پرهيز از تشبه به کفار: ممنوعيت تقليد و شبيه کردن خود به کفار از آن جهت است که با گذشت زمان به طور طييعي زمينه براي همرنگي هاي ديگري در ساير شئون زندگي فراهم مي شود و موجوديت ديني و هويت اصيل شخص از بين مي رود. در اصل، جوان مسلمان و مؤمن آزاد است به هر شکلي که مي خواهد زندگي کند؛ مدها و مدل هاي جديد در سبک زندگي به کار گيرد اما" هويت فرهنگي" خود را تباه نکرده و از مد افکار و عقايد انحرافي بيگانگان پيروي نکند.

مقام معظم رهبري در خصوص نوگرايي تصريح مي کنند :«تقليد فرهنگي خطر بزرگي است، اما اين حرف اشتباه نشود با اينکه بنده با مد و تنوع تحول در روش هاي زندگي مخالفم، نخير. مدگرايي و نوگرايي اگر افراطي نباشد، اگر روي چشم و هم چشمي و رقابت هاي کودکانه نباشد، عيبي ندارد. لباس و رفتار و آرايش تغيير پيدا مي کند، مانعي ندارد ، اما مواظب باشيد قبله نماي اين مدگرايي به سمت اروپا نباشد.»

همان گونه که بيان شد بي ترديد تمايل به نو گرايي، يک امر فطري و از ضروريات زندگي اجتماعي و روابط انساني است اما مدهاي غلط که در باطن، فرهنگي مخالف اسلام دارند و مي خواهند ما را و جوان ما را به سمت آرمانهاي اروپايي بکشانند، از قرآن و خدا و اسلام دور کنند و عادات اخلاقي ناصحيح را در روح انسان پرورش دهند، بايد توسط متخصصان فرهنگي شناسايي و به جوان شناخته شود تا او را از هدف اصلي زندگي خود دور نسازد و خواسته ها و انتظارات او از جامعه ، غرب گونه نشود. از سوي ديگر معرفي الگوي مناسب و ارزش گذاري براي معرفي فرهنگ غني اسلامي و ملي، از انحراف و پيروي ناخواسته جوانان از شيوه هاي غلط مدگرايي جلوگيري مي کند.

مصرف‌گرايي، تجمل‌گرايي، مد‌گرايي و برندگرايي از آفتها و مشکلات فرهنگي راه اقتصاد مقاومتي هستند که ارائه محصولات داخلي با مارکهاي خارجي گواهي بر اين مشکل عظيم فرهنگي است.
پيشرفت توليد داخلي در گرو ايجاد و افزايش تنوع و خلاقيت، به‌کار گرفتن ابتکار عمل و ارائه محصولات با کيفيت بالا و متناسب با فرهنگ ايراني و اسلامي است.

يادداشت از نرگس رياحي

انتهاي پيام1022ج / 1020ج