به گزارش جهانبین نیوز به نقل از خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، حرکت از جاده‌های پرپیچ و خم و گردنه‌ای طولانی و هراس‌انگیز به‌سوی محرومیت، گردنه‌ای که هر لحظه خطر سقوط و مرگ را به ذهن انسان خطور می‌دهد، به روستایی نزدیک شدیم که در یکی از مناطق محروم استان چهارمحال و بختیاری قرار دارد، استانی که با وجود قابلیت‌ها و توانمندی‌های کم‌نظیر و شاید بی‌نظیر در کشور، متأسفانه از محرومیت خاص و قابل ملاحظه‌ای رنج می‌برد اما به گفته علی‌اصغر عنابستانی، استاندار این استان، چهارمحال و بختیاری با این همه قابلیتی که دارد حیف است که محروم نامیده شود. آمدم، چون آمدن در سرنوشتم حک شده است و اکنون قلمم تشنه نوشتن است، اما ای کاش من رسالتم را گم نکنم و تا قلبم با تمام ناگفته‌هایش از حرکت باز نایستاده، بنویسم. مانده‌ام سرگردان و حیران در این وانفسا به طوری که حتی گاهی معنای واقعی پناه هم فراموشم می‌شود! ما بسیاری از قسمت‌های مهم زندگی‌مان را در ذهن خود داریم اما من می‌خواهم بنویسم ... چرا که برای نوشتن هیچ‌گاه دیر نیست. اینجا فراموش می‌کنی خودت را، این‌که، که هستی و کجایی؟ اینجا مرد و زن، پیر و جوان، کوچک بزرگ همه کار می‌کنند، اما باز هم فقر، چشمگیر است و شاید این فقر ناشی از اکتفا کردن به نان شب است، ولی آنچه بیداد می‌کند مسائل فرهنگی است که متأسفانه هنوز پیشرفتی در راستای حل این مسئله حاصل نشده است. آنان مسلمانند اما از احکام دین بی‌خبرند و ندانسته به آنچه خود می‌دانند اکتفا کرده‌اند. هیاهوی زیادی در ذهنم برپاست آیا کسی صدای دردناک محرومان را می‌شنود؟ درگیرم در خود و باز ندانسته ساده‌باورانه امیدوار می‌شوم که مسئولان خدمتگزار برای رفع محرومیت خواب راحت را از خود می‌گیرند و دردها را می‌بینند و مرهمی بر زخم‌های محرومان خواهند گذاشت؛ چراکه پیامبر اکرم(ص) نیز در سخنانی می‌فرمایند: به حاکمان پس از خودم توصیه می‌کنم که خدا را به یاد داشته باشید و نگذارید پشت درهای بسته حکومت، اغنیا فقرا را پاره پاره کنند. هم‌چنین در سخنانی دیگر می‌فرمایند: جامعه‌ای که در آن حق فقیر از غنی بدون لکنت زبان گرفته نشود اسلامی نیست. آیا کسی هست که بارقه‌های امید را بر دلشان جاری و بی‌کسی‌شان را درک کند و از خودش بگذرد، تلاش را معنا کند و در عمل رفع فقر و محرومیت را محسوس کند؟ مسئولانی مانند شهید رجایی که در مورد مستضعفان گفته است: شما باید هر وقت من را می‌بینید، بپرسید چه می‌کنی؟ و حتی سر من فریاد بکشید؛ البته فریادی برادرانه و همچون اعضای یک خانواده که برای مستضعفان چه کرده‌ای؟ آری، در این مناطق دانشجویانی ولایی حضور یافته‌اند برای درک درد، حضوری خالص، اینان نه تنها در عرصه‏‌های علمی و خنثی‌کردن نقشه‏‌های رنگارنگ و تشویش‌آفرین و کینه‌توزانه دشمنان، بلکه هر کجا که بتوانند اخلاص، توانمندی و ابتکار خود را به نمایش بگذارند، حضور می‌یابند و دغدغه‌‏ها، نگرانی‏‌ها و آشفتگی‏‌ها چون برفی که در برابر آفتاب تابستان قرار گیرد در برابر آنان، از بین می‌‏روند و به جایش امنیت، آرامش، امید، رشد و توسعه هویدا می‏‌شود. جوانانی خالص که با تأسی به توصیه مقام معظم رهبری و به‌منظور ادامه راه هجرت‌کنندگان دوران انقلاب و دفاع مقدس و به‌منظور خدمتگزاری به مردم جامعه و درک حال و هوای نوجوانان دوران دفاع مقدس به مناطق محروم سفر کرده‌اند و طبق فرموده امام خمینی(ره)، تنها کسانی با ما تا آخر خط می‌مانند که درد فقر و محرومیت را چشیده باشند. همیشه در نگاه اول، کودکان جلب توجه می‌کنند؛ کودکانی آفتاب سوخته اما با چهره‌ای خندان. کودکانی چند که با دبه‌هایی بزرگ برای بردن آب از چشمه به خانه‌هایشان، سنگینی را بر شانه‌های نحیف خود احساس می‌کردند. دختری 5 ساله که جای اشک‌های کودکانه‌اش بر صورتش نقش بسته بود با الاغ برای بردن آب آمده بود درحالی که دختران شهر در این سن بدون هیچ دغدغه‌ای به دنبال بازی‌های کودکانه‌اند. آری چیزهایی دیدم که نه خود توان گفتن دارم و نه قلمم توان نوشتن ... آری، امروز جای هیچ عذر و دلیلی در پیشگاه پروردگار نمانده است ... در روستای ده کهنه بخش فلارد شهرستان لردگان، گوشه‌ای مردی از فرزندش سخن می‌گفت، فرزندی که به دلیل جاده نامناسب روستا و عدم دسترسی به امکانات درمانی فلج شده و از کودکانی می‏‌گوید که از شدت سرمای هوا و در مسیر رفتن به روستایی دیگر برای تحصیل، در برف جان خود را از دست داده‌اند و از جوانانی که جوانی‌شان را به شبی خطرناک پیوند می‌زنند! دهیار روستای ده کهنه از رنج و محنت روستاییان می‌گفت، از جاده‌ای که اگر درست بود و 15 دقیقه زودتر به مرکز درمانی می‌رسید بچه‌اش فلج نمی‌شد، از نبود مدرسه‌ای که اگر بود نوجوانانی معصوم در راه کسب علم در سرمای استخوان‌سوز، جان خود را از دست نمی‌دادند. مراد رییسی با بیان این‌که تاکنون 400 خانوار به دلیل مشکلات عدیده از روستا مهاجرت کرده‌اند، اظهار کرد: جاده علی‌آباد تا امامزاده حسن(ع) به طول 11 کیلومتر نیاز به بازسازی دارد که متأسفانه هنوز در راستای بازسازی آن اقدامی صورت نگرفته است. وی هم‌چنین به مشکلات آب روستا اشاره و تصریح کرد: چند سال اجرای طرح انتقال آب روستای امام حسن(ع) به ده کهنه به پیمانکاری سپرده شده است که متأسفانه هیچ گونه پیشرفتی نداشته است که از مدیرکل آب و فاضلاب روستایی انتظار می‌رود در راستای حل این مشکل اقدمات لازم را انجام دهد. اما مگر نه این است که مولای متقیان امام علی(ع) فرموده‌اند: در مواجهه مردم با دولتمردان، درشتی و ناهمواری سخنان برخی از محرومان و گرفتاران طبیعی است و این از شدت و فشار تنگناهای معیشتی و فقر و محرومیت سخت اقتصادی ناشی می‌شود که طاقت و توان آنان را ربوده و کاسه صبرشان را لبریز کرده است. در نظام سیاسی و حکومتی اسلام وظیفه دولتمردان و کارگزاران در این گونه موارد سعه صدر و حوصله فراوان و پرهیز از تندخویی و عصبانیت است، و همین امر است که کارها را در مجرای صحیح قرار می‌دهد و از بروز مشکلات جدید جلوگیری می‌کند. مسئول گروه جهادی دانشگاه آزاد بروجن نیز در گفت‌وگو با ایسنا با اشاره به ساخت خانه عالم و غسال‌خانه در روستای ده کهنه، اظهار کرد: 52 میلیون تومان برای احداث این مکان‌ها با کمک خیران هزینه شده است. قاسم سامانیان، به برگزاری کلاس‌های فرهنگی برای مردم روستای ده کهنه اشاره و تصریح کرد: برگزاری کلاس‌های قرآن، احکام، توزیع کتاب و هم چنین خاطره‌گویی از شهدا از جمله برنامه‌های فرهنگی در این روستاست. این دانشجوی جهادی شرکت در این اردو را تبعیت از سفارش مقام معظم رهبری‌ دانست و خاطرنشان کرد: حضور در مناطق محروم گامی در راستای حل بخشی از مشکلات مردم این مناطق است و امید می‌رود تأثیرات مثبتی را به دنبال داشته باشد. وی با اشاره به تأسف بار بودن وضعیت فرهنگی روستای ده کهنه، عبور از سونامی فرهنگی را وابسته به روحیه جهادی مسئولان و دانشجویان دانست و افزود: مردم این روستا از لحاظ دینی بسیار ضعیف هستند، به طوری که دین را به‌عنوان چیز جدیدی می‌دانستند و خوشبختانه با فرهنگ‌سازی و تلاش دانشجویان جهادی در وضعیت روستا تغییر محسوسی به‌وجود آمده است. سامانیان حمایت مسئولان از اردوهای جهادی را نامطلوب دانست و اظهار کرد: متأسفانه تاکنون پیگیری‌های گروه جهادی برای حل مشکلات روستا به نتیجه‌ای نرسیده است ولی چنانچه مسئولان نیز جهادی شوند، بسیاری از مشکلات حل می‌شود. این دانشجو به مشکلات روستا از لحاظ امکانات اشاره و تصریح کرد: دور بودن مسیر برای دستیابی به امکانات، تعطیل بودن خانه بهداشت روستا و نداشتن آب لوله کشی از مهم‌ترین مشکلات این روستاست. به گفته وی، استمرار فعالیت‌های جهادی در طول سال نه تنها فضای این اردوها را زنده نگه می‌دارد بلکه نتایج این فعالیت‌ها را نیز ماندگارتر می‌کند. آری، این حضور پرنشاط و ریشه‌دار و رشددهنده در تمامی عرصه‏‌های فکری، علمی و فرهنگی است که می‌تواند شرافت، استقلال و استواری ملتی را در پرتوی قرآن و عترت ترسیم کند. من می‌نویسم، اما شنیدم که مردی گفت شما هم مثل قبلی‌ها آمدید اما ما را چه سود؟ نگرانم که این حضور نتیجه‌ای در پی نداشته باشد، قلمم تأثیر نگذارد، پشتی نلرزد و عاقلی را به فکر فرو نبرد ...   چشمه دیمه لاله واژگون