به گزارش  جهانبین نیوز حمیرا رحیمی فعال رسانه ای در یادداشتی نوشت:

بدون شک مدیریت کار بسیار پر دردسر و سختی است و مدیریت کردن در استان های کوچک همچون استان ما مشکلات خاص خودش را دارد . اما آیا تمام مشکلات زاییده ماهیت مدیریت است؟ یا مدیران نیز نقشی در ایجاد برخی از این مشکلات دارند؟ به عبارتی بهتر باید گفت مدیران باید به این سوال پاسخ دهند که چه میزان از مشکلات مدیریت ، معلول مقتضیات شغلی و چه میزان معلول شرایط فردی و ویژگی های شخصی " مدیر " است .

همچنین بعضی از مدیران نهاد ها و دستگاههای اداری برای استمرار و تحکیم پایه های مدیریتی خود ، سعی خواهند کرد تا جایی که توان دارند نیروهای منسوب و وفادار به خود را در پست های کلیدی و حساس بکار گرفته و به نوعی آنان را وام دار و وفادار به خود کنند و از این طریق پایه های استمرار مدیریت خود را تقویت کنند! که البته این یک نوع بیماری ویژه بعضی از مدیران استان ما هم است که عمده دلیل بوجود آمدن این بیماری را می توان به فقدان نظارت اجتماعي بر عملكرد مديران دستگاه‌هاي دولتي و عمومي و از همه مهمتر ضعف و تعلل دستگاه قضايي و دستگاههای نظارتی در برخورد با مديران متخلف را بیان کرد . بنده قصد ندارم موضوع را بیش از این موشکافی کرده لذا فعلا به بررسی بیماریهایی که یک مدیر در دوران تصدی خویش به آنها مبتلا خواهد شد و به خود و حتی سیستم مدیریتی اش ضربه خواهد زد پرداخته و به راه های درمان آن اشاره ای مختصر خواهم کرد .

مدیر ملا نقطه ای : مدیران بسیاری وجود دارند که ایراد نگرفتن از کارهای کارمندان را دون شان خود دانسته و همواره نوشته های کارمندان خود را اندکی تغییر داده تا مبادا کارمند ، او را بی سواد یا ناوارد تلقی کند. که این تمایل بعضی از مدیران باعث دلسردی کارمندان شده زیرا آنان می دانند که شما به هر حال برتری خود را نشان خواهید داد . طرز درمان این بیماری این است که احساس تمایل به اصلاح هر نوشته و گزارشی را که دستتان می رسد را سرکوب کنید و کارمندانی که گزارش هایشان نیاز به اصلاح ندارد را تشویق کنید.

مدیر چوب به دست : برخی مدیران اداره خود را همانند یک منطقه بحرانی در می آورند و مدل برخورد آنها با کارکنان همچون افسرهای سربازخانه ها ست ! آنها همه چیز را از کارمندان فوری و فوتی می خواهند و اساسا کارمند فرصت تفکر ندارد. که این نوع مدیریت کارمندان را خسته و فرسوده خواهد کرد. طرز درمان این بیماری این است از این به بعد برای اجرای تصمیمات و دستورات خود برنامه متناسب تنظیم کنید و فقط کارهایی را که واقعا اولویت و فوریت دارند را کار فوری تلقی کنید .

مدیر دو دل : تصمیم گیری از اساسی ترین ارکان مدیریت است و باید گفت که تصمیم درست است که یک مدیر را موفق می کند و تاخیر در تصمیم گیری و یا تصمیم گیری نابجا موفقترین مدیران را در معرض شکست مهلک قرار خواهد داد . طرز درمان این بیماری هم این است که از این پس سعی کنید قبل از اخذ تصمیم ، ابتدا شرایط و مقتضیات موضوع مورد تصمیم را تجزیه و تحلیل کنید و به تناسب شرایط و مقتضیات تصمیم بگیرید .

مدیر نزدیک بین : نزدیک بینی در مدیریت مانند نزدیک بینی چشم است و انواع مختلف دارد ولی معمولا مدیرانی که فاقد بصیرت مدیریت هستند دچار این بیماری می شوند . بعضی از مدیران اگر هر روز به اتاق ها و محل کار کارمندان سرکشی نکنند خیالشان ناراحت است و یا در مواردی چند نفر از زیر دستان را به جاسوسی و خبر چینی می گمارند. این مدیران به جای آنکه در کارمندان حس مسولیت و وظیفه شناسی ایجاد کنند بیهوده تلاش می کنند با ایجاد رعب و سو ظن اوضاع را مدیریت کنند .که این نشانه ضعف مدیریت خواهد بود . طرز درمان این هم این است که تلاش کنید نظارت خود را از طریق ساز و کارهای اداری اعمال کنید و کمتر به اطلاعات شفاهی متکی باشید .

مدیر یک طرفه : اینها مدیرانی هستند که عادت کرده اند همیشه از همکاران خود توقع حمایت و وفاداری داشته باشند بدون اینکه این وفاداری و حمایت متقابل باشد و آنان نیز بموقع در مقام دفاع از کارمندان خود برآیند . طرز درمان این بیماری هم این است که به زیر دستان خود وفادار باشید

مدیر طلبکار : این مدیران همیشه خود را در برابر کارمندان طلبکار می داند و اعتقاد دارند که کارمندان نباید بخاطر انجام دادن وظیفه خود مستحق تقدیر باشند ولی اگر کاری ناقص انجام گیرد کارمند باید جریمه شود .طرز درمان این بیماری هم این است که قبل از هر انتقاد و توبیخی اندکی فکر کنید که آیا واقعا ابراز عدم رضایت شما ضروری است و آیا این امر نتیجه ای مثبت خواهد داشت ؟ به همین ترتیب خود را چنان تربیت کنید که در جای خود قدردانی و تشویق را نیز مغتنم شمارید .

مدیر قلدر : متاسفانه مدیری که مبتلا به این بیماری می شود مقام اداری خود را جایگزین صلاحیت خود در امر رهبری و مدیریت کرده و نیازی نمی بیند فنون مدیریت را بکار گیرد . این مدیران به محض اینکه با عدم اطاعت یا اعتراض کارمندان روبرو شوند آنان را محاکمه ، تبعید و ... می کنند . طرز درمان این هست که سعی کنید از اختیارات قانونی خود در جهت پیش بردن وظایف اداری روزانه به حداقل برسانید و بیشتر از توانایی خود در امر هدایت و ارشاد و متقاعد ساختن همکاران خود استفاده کنید .

مدیر زور گو : این مدیران تحمل آن را ندارند که سلیقه یا تشخیص و یا اراده ایشان به مانع برخورد کند به همین دلیل است که بارها شنیده ایم کارمندان برجسته و با تجربه بواسطه مخالفت با نظر مدیر خود از کار برکنار شده اند . که متاسفانه این بیماری در بین مدیران ما صعب العلاج است لذا اگر بتوانید این حقیقت را که قانون برای آن وضع شود که سلیقه شخصی و اراده فردی در تشخیص حقانیت افراد دخالت نکند ، معالجه این مدیران کار دشواری نخواهد بود .!

مدیر بد دهن : این مدیران پرخاشگری و فحاشی را به منزله پشتوانه و اهرم مدیریت به کار می برد و با چنین تدبیری همکاران خود را و از همه مهمتر شخص خود را بی حیثیت خواهد ساخت . طرز درمان این هم آسان است و اینکه هر گاه کارمندان شما مقصر هستند ناخشنودی خود را عملا و صریحا نشان دهید .

مدیر زهر چشم گیر : این نوع مدیران به محض اینکه مشکلی پیش می آید و یک جای کار خراب می شود ، درنگ نمی کنند و با وجه المصالحه قرار دادن یکی از کارمندان ( که غالبا بی گناه نیز هست ) به خیال خود از دیگران زهر چشم می گیرند و اوضاع را به وضع دلخواه بر می گردانند .طرز درمان این بیماری هم این است که هر گز کسی را قربانی نکنید و سعی کنید راه و روش های درست را با همفکری و مشارکت همکارانتان درست و کامل انجام دهید

مدیر تملق پرور : حالا به مدیری عالیمقامی می رسیم که صراحتا و یا تلویحا به زیر دستنان خود می فهماند که از تملق و چاپلوسی خوشش می آید لذا اگر واقعا قصد مبارزه با چاپلوسی را دارید در اولین جلسه معارفه خود به همکاران صریحا بگویید که اهل تملق نیستید و نه فقط چاپلوسان را ترقی نمی دهید بلکه طردشان هم خواهید کرد .



انتهای پیام/1020ج