به گزارش جهانبین نیوز به نقل از سامان ما ، ميرزا عبدالوهاب بن مهدي متخلص به قطره از مورخان و شعراي به نام ايران در قرن سيزدهم است.

او درسال ۱۱۹۸شمسي يا ۱۲۰۶ قمري درسامان ديده به جهان گشود .

قطره ي ساماني رابايد درشمار شعراي پرکار وکثير الشعر روزگار فتح علي شاه ومحمد شاه قاجار دانست .
چنان که غير از آثار منثوري که تاليف نموده مجموع اشعارش راقريب يکصد وپنجاه هزار بيت ذکر کرده اند.تحصيلات مقدماتي قطره درمکتب خانه هاي سامان ونزد پدرش ميرزامهدي که خود اهل علم وبهره مند از فضايل اخلاقي بوده است آغاز گرديد.

سپس براي تکميل اندوخته هاي علمي راهي اصفهان شد ومدت هفت سال به فراگيري حکمت الهي ،طب،نجوم،منطق،رياضي وتاريخ مشغول مي شود.قطره در نسخ ونستعليق نيز داراي خط خوشي بوده است.

پس از چندي اقامت دراصفهان براثر غضب وآزار حکمران وقت اصفهان در هجو او قطعه اي سروده وبعد راهي تهران شده به دربار فتح علي شاه راه مي يابد پس از چندي اورابه دربار شاهزاده محمود ميرزا قاجار راهنمايي مي کنند .

با ورود قطره به دربار محمودميرزا و انجمن ادبي خاقان اندک اندک طرف توجه فتح علي شاه که خود اهل شعر بود و خاقان تخلص مي کرد قرار مي گيرد .

افتادگي ، مناعت طبع ،شکسته نفسي وخوش مشربي از مهمترين خصايص اخلاقي قطره بوده است.ظاهرا همين علو نفس درنهايت باعث مي شود از دربار کناره گيري کند وبالاخره راهي موطن اصلي خود مي شود.

سبک شعري قطره ادامه ي طرزي است که به سبک بازگشت ادبي معروف است. شاعر دراشعار خود خصوصا منظومه هاي جنگ نامه ومختارنامه سخت تحت تاثير شهنشاه نامه ي فتح علي خان صبا ملک الشعراي دربارفتح علي شاه قاجار است. سال فوت ايشان رابرخي سال ۱۲۶۶ قمري وبرخي ۱۲۷۰قمري ذکر کرده اندومرقدش احتمالا در زادگاهش سامان مي باشد ولي اکنون آثاري از آن برجاي نيست.

آثارش شامل :ديوان اشعار،غزونامه(جنگ نامه)،مختارنامه،شمس التواريخ،تذکره الائمه و مجمل التواريخ مي باشند.

انتهای پیام/1020ج