به گزارش جهانبین به نقل از کوهرنگ خبر،در سال ۱۹۸۶، ۱۸۶ عضو جمعیتهای صلیب سرخ و هلال احمر، کمیته بینالمللی صلیب سرخ و فدراسیون بینالمللی جمعیتهای صلیب سرخ و هلال احمر گردهم آمدند و نهضت بینالمللی صلیب سرخ و هلال احمر را پایهگذاری کردند.
کنفرانس جهانی صلیب سرخ و هلال احمر معمولاً هر ۴ سال یکبار تشکیل میشود و قوانین و آیین نامههای مربوط به نهضت بینالمللی صلیب سرخ و هلال احمر پس از سال ۱۹۸۶ (کنفرانس ۲۵ام در ژنو)دو بار دیگر در سالهای ۱۹۹۵ (کنفرانس ۲۶ام)و ۲۰۰۶ (کنفرانس ۲۹ام)تمدید و تصویب گردید.
صلیب سرخ، هلال احمر و جمعیت شیر و خورشید سرخ ایران مجموعهای از سازمانهای با اهداف و اساسنامه مشترک میباشد که در بیش از ۱۹۰ کشور دنیا نمایندگیهای بومی دارند و بصورت بینالمللی عمل میکنند.
بلور سرخ
پس از ناکام ماندن درخواست اسرائیل برای ثبت ستاره سرخ داود در کنفرانس جهانی صلیب سرخ سال ۱۹۴۹، با پیگیریهای آن دولت و با توجه به عدم تمایل بعضی کشورهای غیر مسیحی و غیر مسلمان در استفاده از نشانهای صلیب سرخ و هلال احمر، کنوانسیون ژنو در سال ۲۰۰۵ «پروتکل سوم الحاقی» را به منظور اصلاح در آیین نامه نهضت جهانی صلیب سرخ و هلال احمر به تصویب رساند. این پروتکل در سال ۲۰۰۶ در ۲۹امین کنفرانس جهانی صلیب سرخ و هلال احمر به تصویب رسید و بدین ترتیب راه حلی برای این مشکل دیرینه یافت و نشان سومی به نام بلور سرخ را به دو نشان قبلی اضافه نمود.
بدین ترتیب از سال ۲۰۰۶ حرکت جدیدی با عنوان صلیب سرخ، هلال احمر، بلور سرخ با مشارکت و همراهی کشورهای بیشتری راه اندازی شد.