به گزارش
جهانبین نیوز، تشکل دانشجویی جمعیت دانشجویان حامی عدالت اسلامی با صدور نامه‌ای به آیت‌الله اکبر هاشمی‌رفسنجانی رئیس هیئت موسس و به سخنان روز گذشته وی واکنش نشان دادند.
متن این نامه به شرح ذیل است:
«برهیچ کس تلاش‌های وافر جنابعالی برای اعتلای نظام و انقلاب پوشیده نیست و یقین داشته باشید آحاد مردم می‌دانند که حمایت‌های همه جانبه امام خمینی(ره) و امام خامنه‌ای و پیگیری‌های مجدانه شخص شما منجر به پیشرفت‌های قابل ملاحظه در دانشگاه آزاد اسلامی شده است.
اما در دومین نشست با دست‌اندرکاران حوزه علوم پزشکی دانشگاه آزاد در بیمارستان فرهیختگان نکاتی ابراز شد که نسبت به آن نقد اساسی وجود دارد که در ادامه به آن پرداخته خواهد شد.
هر چند که سوابق برخورد با منتقدان در این چند ماهه نشان داده است که منتقدان باید تحمل پذیرش برخی اتفاقات را داشته باشند لذا با درک فضای موجود متنی تنظیم شده است.
جناب آیت‌الله هاشمی‌رفسنجانی
در قسمتی از بیاناتتان آمده است:"چقدر تلاش شد دانشگاه آزاد را تصرف کنند، ای کاش این دانشگاه را تصرف می‌کردند و آن را توسعه می‌دادند، آنها این دانشگاه را رقیب سیاسی خود می‌دانند."
سوال این است: منظور شما از تصرف چیست؟ آیا تصرف مورد نظر شما، در رابطه با دانشگاه آزادی است که مالکیت شخصی دارد یا دانشگاه آزاد موجود که متعلق به آحاد مردم(مالکیت عمومی) و دستاورد انقلاب اسلامی است؟ از لحاظ حقوقی و قانونی تصرف به چه اقدامی اطلاق میشود؟
تصرف واژهای عربی به معنای دست در کار کردن است. در زبان فارسی هم واژه تصرف به معنای دست به کار شدن، چیزی را به دست آوردن و ایجاد تغییر در چیزی است. واژه تصرف از نظر علم حقوق نیز مفهومی مشخص دارد.
البته باید توجه داشت که نه قانون مدنی و نه قانون آئین دادرسی مدنی، تصرف را تعریف نکرده‌اند ولی حقوقدانان این واژه را به این شکل تعریف کرده‌اند که تصرف عبارت است از اینکه مالی در اختیار شخصی باشد و او بتواند در مورد آن مال هر تصمیمی که بخواهد بگیرد.
همان‌گونه که مطلع هستید زمانی که تصرف شخص در یک مال از نظر قانون مجاز باشد، به آن تصرف، تصرف قانونی گفته میشود در مقابل اگر تصرف شخص در مال، غیرقانونی باشد، به آن تصرف عدوانی گفته میشود.
سوالات بعدی این‌گونه مطرح میشود که آیا به نظر شما تغییر مدیران دولتی و حضور مدیرانی غیرهمسو با شما در پست‌های کلیدی کشور را می‌توان از لحاظ حقوقی تصرف تلقی کرد یا خیر؟
آیا مدیران ۲ ساله دانشگاه آزاد، براساس نظرات شخصی و انحصاری خود اقداماتی را انجام داده‌اند؟
آیا برای اقدامات خود در دانشگاه آزاد مجوز هیئت‌امنایی که شما ریاست آن را بر عهده داشته‌اید را کسب نکرده‌اند؟
پاسخ به این سوالات می‌تواند روشن کند که حضور مدیران ۲ساله در دانشگاه آزاد تصرف تلقی میشود یا خیر؟
اما فرض بر اینکه حضور مدیران غیرهمسو با مواضع شما در عرصه‌های مدیریتی کشور، از زمره تصرف محسوب شود، آیا این مورد از مصادیق تصرف قانونی به شمار می‌آید یا در دایره تصرف عدوانی است؟
اگر تصرف قانونی است، پس از طرح چند باره این موضوع و ایجاد حاشیه برای دانشگاه چه هدفی دنبال میشود؟
اگر تصرف غیرقانونی بوده است از باب قاعده "البینته علی المدعی" باید برای تصرف غیر قانونی دلایل متقن و قانونی ذکر شود وگرنه حقوقدانان و فقها بهتر می‌دانند که صرف تغییر مدیران و باب میل نیفتادن آنها با نظرات شخص،گروه و جناح خاص را نمیتوان از جمله ادله تصرف غیرقانونی به حساب آورد.
در جایی دیگر فرموده‌اید: "هر تغییری در اساسنامه باید به تصویب هیئت موسس برسد."
باز سوالی که مطرح میشود آن است که آیا لزوما هیئت موسس کنونی و تغییرات در ترکیب آن، روال قانونی داشته است یا خیر؟
اینکه هر وقت هر کسی که با نظرات ما همسو بود وارد هیئت موسس شد، آیا این اقدام مبنای قانونی دارد؟
انصافا چند درصد حاضران در هیئت موسس قانونی و عرفی از موسسان دانشگاه بوده‌اند؟
آیا این‌گونه برخوردها، صلاحیت قانونی هیئت موسس را زیر سوال نمی‌برد؟
عضو محترم مجلس خبرگان رهبری
در این دیدار بیان داشتید "آنها دانشگاه را رقیب سیاسی می‌دیدند." اولا منظورتان از آنها چه کسانی است؟ دوما تا نباشد چیزکی مردم نگویند چیزها!!!
به نظر جنابعالی چه اقدامی باعث شده است که "آنها" دانشگاه آزاد را در دایره رقبای خود تعریف کنند؟ چرا کسی پژوهشگاه صنعت نفت، دانشگاه‌های علمی و کاربردی، دانشگاه‌های غیرانتفاعی، موسسه فرهنگ و اندیشه اسلامی یا حوزه علمیه قم را رقیب سیاسی ندانست؟
به نظر می‌رسد حس رقابت زمانی تحریک شد که طرف مقابل دست به تحرکات رقابتی و انتخاباتی زد و دانشگاه را جولانگاه سیاسیون و محل فعالیت‌های سیاسی برخی جناح‌ها کرد وگرنه چرا در بیست و چند سال گذشته این حس این قدر پررنگ نبود؟
علی‌ایحال مطمئن باشید اصول‌گرایان به دستاوردهای نظام، انقلاب و مردم نگاه سیاسی، جناحی و شخصی نداشته‌اند وگرنه با آن متانت و زیبایی تن به تغییر در دانشگاه آزاد یا تن به تغییر دولت نمی‌دادند و با ایجاد هیاهوی سیاسی، اردوکشی‌های خیابانی و تحمیل هزینه به مردم و رقیب، دلیل تراشی‌های عجیب فقهی در مقابل تغییرات مدیریتی ایستادگی می‌کردند.
یار دیرین امام و رهبری
از موارد بالا که بگذریم در بیاناتتان به نکته‌ای عجیب اشاره فرمودید که توجه همگان را به خود جلب کرد؛ فرمودید: "ای‌کاش دانشگاه را توسعه می‌دادند."
این جمله ناخودآگاه خاطرات تلخ گذشته پدران‌مان را زنده کرد که برای تحقق این واژه غربی، چه درد و رنج‌هایی که متحمل نشدند.
کلمه توسعه در جهان امروز، صرفا توسعه اقتصادی با معیارها و موازین غیر اسلامی است که در تعارض با اهداف انقلاب اسلامی و عدالت است و اگر گاهی نیز از "توسعه فرهنگی" سخنی هم به میان بیاید مقصود آن، فرهنگی است که در خدمت تکنوکرات‌ها برای توسعه اقتصادی است، چنانچه وقتی سخن از آموزش به میان می‌آید هرگز آن آموزش عام که ما از این کلمه ادارک می‌کنیم مورد نظر نیست بلکه منظور آموزش متد و ابزار برای توسعه است به زبان عامیانه‌تر "یعنی همان تفکر له شدن مستضعفان زیر چرخ دنده‌های اقتصاد."
رئیس هیئت‌امنای دانشگاه آزاد اسلامی
باور کنید تعریف مدیران ۲ ساله دانشگاه آزاد از توسعه و پیشرفت با تعریف بالا کاملا متفاوت است. توسعه‌ای که اساس و مبنایش بر ساخت و ساز و افزایش هر روزه پروژه‌های اقتصادی باشد چه وجه مشترکی با آرمان‌های انقلاب دارد؟
وقتی بسیاری از کارمندان دانشگاه آزاد شب‌ها گرسنه سر بر بالین، وقتی بسیاری از اساتید با سیلی صورت خود را سرخ نگه داشته‌اند، وقتی بسیاری از اتفاقات تلخ که برای تامین شهریه‌ها به وقوع می‌پیوندد، آیا دیگر پدیده نئومدرنیسم یا توسعه در دانشگاه آزاد اهمیتی دارد؟ ما توسعه را در ساختمان‌های زیبا و مدیریت با تشریفات دیپلماتیک نمی‌دانیم. بلکه توسعه‌ای که منجر به ارتقاء همه‌جانبه دنیوی و اخروی و رعایت شانیت و منزلت خانواده بزرگ دانشگاه آزاد را مدنظر قرار دهد غایت آرزوی ماست.
آیا تا به حال در رابطه با میزان رضایت‌مندی کارمندان دانشگاه آزاد گزارشی به شما ارائه شده است؟ آیا تا به حال در مورد مشکلات عدیده اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی این قشر زحمت‌کش که علت اصلی آن برخی سوءمدیریت‌ها بوده است اطلاعاتی در اختیارتان گذاشته‌اند؟ ما توسعه را در رضایت‌مندی مستضعفان اعم از دانشجو، استاد و کارمند تعریف می‌کنیم.
در مدیریت اسلامی اولویت، تامین اقتصادی و فرهنگی قشر معظم دانشگاه آزاد است و ساخت و ساز در مرحله بعد اهمیت قرار می‌گیرد.
لذا با توجه به آنکه می‌دانیم برای جنابعالی علاوه بر دانشگاه آزاد، خانواده بزرگ این دانشگاه نیز اهمیت دارند بیشنهاد می‌کنیم در یک نظرسنجی سراسری میزان رضایت‌مندی در هر دو دوره مدیریتی مورد بررسی و ارزیابی قرار بگیرد شاید کمکی کند تا طرفین نسبت به برخی عملکردهای ناصواب خود تجدید نظر کنند.
اما در پایان هر چند به برخی عملکردهای دولت انتقاد داریم اما جنابعالی در دو جمله تشرگونه خطاب به دولت این‌گونه فرموده‌اید: "توقع داریم دولت نقش ما را بفهمد یا اینکه: "به نظر می‌رسد برخی مقامات دولت با کوتاه نظری به مسائل نگاه می‌کنند که شاید حسادت هم همراه باشد" که به نظر می‌رسد در شرایط حساس کنونی منجر به تضعیف و عدم تمرکز دولت شود که باز هم به نظر می‌رسد به مصلحت نظام نباشد.
انتهای پیام/
دریافت صفحه با کد QR