اگر بخواهیم عملکرد یکصد روزه دولت اعتدال را داورانه قضاوت کنیم باید بهترین نمره را به دستگاه دیپلماسی کشور بدهیم. اما ایا با این یک گل بهار می شود؟

یادداشت جهانبین،
ضرب المثل های ما ایرانیان همیشه یکی از بهترین روشهای انتقال مفاهیم بوده است هرچند ممکن است مفهوم برداشت شده جامع و مانع نباشد.
 این روزها وقتی در خیابان ها قدم می زنیم، با دوستان و آشنایان گفتگو می کنیم و یا وقتی به تلویزیون، رادیو، روزنامه و سایر رسانه ها نگاهی می اندازیم شاهد این مطلب هستیم که صحبت از توافق ایران و ۱+۵ است که قطعاً اگر بخواهیم عملکرد یکصد روزه دولت اعتدال را داورانه قضاوت کنیم بهترین نمره را به دستگاه دیپلماسی کشور می دهیم. اما ایا با این یک گل بهار می شود و می توان تمام مشکلات را حل شده فرض کنیم؟ خوب حالا که صحبت از ضرب المثل است به این مطلب هم توجه کنیم: سالی که نکوست از بهارش پیداست و می توان در یک برداشت دیگر موفقیت توافق به عمل آمده را مقدمه ای برای شروع موفقیت های پیش رو ببینیم که امید است این اتفاق بیفتد.

اما چند نکته که بایستی به آنها توجه داشته باشیم:

۱- در موفقیت به دست آمده مهمترین عامل این مسئله حمایت حکیمانه و مدبرانه مقام معظم رهبری است که با حمایت ایشان و حمایت مردمی که دل به شعار اعتدال داده اند دو چندان شد و مردم به حمایت از دولت خود روحیه تیم هسته ای را چند برابر کردند پس اگر دولت می خواهد همچنان موفق باشد بایستی سیاست هایی را اتخاذ کند که حمایت رهبری و مردم را همچنان در پی داشته باشد.

۲- اگر نگاهی به دولتهای مختلف در جمهوری اسلامی بیاندازیم می بینیم که منشا اعتماد مردم به آن شعارهایی بوده که برای رفع مشکلات ان زمان داده شده بود کما اینکه دولت سازندگی با طرح حل مشکلات زیر ساخت های بعد از جنگ، دولت اصلاحات با طرح راه حل مسائل مدنی، دولت عدالت حل مشکلات معیشتی و فاصله طبقاتی خود را معرفی کرده بودند و حال انکه دولت آقای روحانی با شعار اعتدال بایستی در همه زمینه ها در تحقق این هدف تلاش کند ولی متاسفانه با نیم نگاهی به انتصابات می بینیم نه تنها اعتدال رعایت نشده بلکه نیروهای اصولگرا در مسئولیت های مختلف دارند درو می شوند این در حالی است که قطعاً استفاده از تمام ظرفیت همه مدیران مختلف است که می تواند موفقیت بهتری را رقم بزند نه اینکه نگاه حزبی و جناحی به چینش مسئولیت ها داشته باشیم.

۳- نکته آخر اینکه امروز مشکل اصلی کشور ما مسائل اقتصادی است که یکی از راه حل ها توافقی بود که انجام شد اما تاکید می شود این یکی از راه حل هاست ما بایستی اتکا به نیروهای داخلی، استفاده از دانش بومی، ایجاد اشتغال، زمینه سازی برای تولید و بهره برداری بهینه از صنعت و کشاورزی صنعتی را سرلوحه کار و برنامه های خود قرار دهیم وگرنه با این توافق بدست آمده که طرف غربی اما و اگر هایی بر آن وارد کرده و سایه بی اعتمادی را بر متن تصویب شده سرازیر کرده است پس این خود ما هستیم که با تقویت روحیه اعتماد به نفس می توانیم راه اعتلای کشورمان را بیش از پیش به سمت و سوی مورد نظر هدایت کنیم و الا بعد از شش ماه و یا حتی بعد از پایان دولت اعتدال شاهد آش نخورده توافقات و دهان سوخته از تحریم ها خواهیم بود.

مجتبی صالحی فر-کارشناس مسائل سیاسی