گرچه سخنرانی این مدعو خالی از رنگ و بوی سیاسی بود اما حرمت برگزاری یادواره شهدا و احترام به خانواده های معظم شهدایی که در این یادواره حضور داشتند جای سوال و انتقاد بود.

بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم عجل لولیک الفرج و العافیه والنصر واجعلنا من خیر انصاره و اعوانه و المستشهدین بین یدیه
خداوند بزرگ را سپاسگزارم که توفیق سفر به استان عزتمدار چهارمحال و بختیاری و حضور در یکی از بهترین نشست ها ، میثاق با سردار شهید نوروزی و دیگر شهیدان و ایثارگران، را عنایت فرمود.
حضار این نشست از بهترین مردم، خانواده عزیز شهدا و ایثارگران و کسانی که در مسیر و راه شهیدان زندگی می کنند، مردم دوست داشتنی و با غیرت چلیچه و شهرها و روستاهای اطراف هستند.
محل اجلاس از بهترین محل هاست. استان مومن پرور و دلاور خیز چهارمحال و بختیاری، از مراکز اصلی نهضت های ملت ایران و یکی از عزیمت گاههای مشروطه خواهان به تهران و دارای مردمانی است که در طول تاریخ به ویژه در دوره انقلاب اسلامی حافظ صادق استقلال و عزت ایران و پاسدار فداکار اسلام ناب محمدی(ص) بوده اند.
اجلاس ما از بهترین ها است. چرا که برای بهترین اقدام یعنی تجدید پیمان و تجلیل از شهیدان و مقام شهادت و ایثار و در یکی از بهترین محل ها و با حضور گروهی از بهترین مردم برگزار می شود.
خداوند را از توفیق زیارت چهره های نورانی شما مردم انقلابی، دشمن شکن و میهمان نواز سپاسگزارم.

بزرگواران و سروران من
سخن از شهید و شهادت ارزنده ترین سخن است چرا که سخن از بالاترین حقیقت در عالم هستی و سخن از عشق است.
از صدای سخن عشق ندیدم خوشتر یادگاری که در این گنبد دوار بماند
البته باید کسانی در این باره سخن بگویند که در این مسیر زندگی می کنند و طعم شهید و شاهد بودن را چشیده اند و بنده شایسته این مقام نیستم. اما در مقام عرض ارادت فقط می خواهم از منظر امام خمینی(ره) درباره شهید و شهادت صحبت نمایم.
برای صحبت از شهید و شهادت باید از خداوند و انسان صحبت کنیم. مقام شهادت که حضور محض و شاهد بودن محض است مخصوص ذات خداوند است. او اصل هستی است و همه جا حاضر و ناظر و گواه است. هیچ امری حتی افتادن برگ درختی از محضر او غایب نیست. تمام ذرات عالم در محضر او هستند و او شاهد و ناظر مطلق است.
عالم، همه تجلی لطف خداوند و جلوه اسماء الهی است و همه موجودات آیه الهی و نشانی از او هستند. ولی انسان می تواند جلوه همه اسماء الهی و آئینه صفات خداوند باشد. در واقع خداوند بر انسان منت نهاد و او را شایسته تجلی گری کامل قرار داد و به او کرامت و عزت بخشید.
انسان گرچه از خاک خلق شد ولی می تواند در یک مسیر کمالی به خدا برسد و بی واسطه جمال و جلال خداوند را به نظاره بنشیند و شاهد و شهید باشد.
همه مخلوقات عالم فقط تجلی و آیه را می بینند ولی تنها انسان این ظرفیت و فرصت و توفیق را دارد که از تجلیات و آیات عبور کند و مستقیما به تماشای وجه الله بنشیند و تجلی اسم”شهید” خداوند باشد.
در حدیثی از پیامبر خاتم(ص) هفت دستآورد برای شهید ذکر شده که مهمترین آنها نظر به وجه الله است.

عزیزان من
منتهای کمال انسان و مقام شهادت کامل، رسیدن به وصال خداوند و تماشای بی واسطه وجه الله است. همه انبیاء و همه انسانهای کامل در این مسیر بوده اند. آنها همه مراتب را طی کرده اند.
شهید، بدون هر حجابی شاهد و ناظر وجه الله است و شهادت رسیدن به این نقطه اوج و حرکت در این مسیر و تجلی گری اسم “شهید و شاهد” خداوند است.
سئوال این است که علت و مانع رسیدن به آن مقام چیست؟
پاسخ روشن است. انسان در متن خاک یعنی پائین ترین مرتبه هستی خلق شده و خصلت های دنیایی و خاکی او را احاطه کرده اند. جهل و خودخواهی، حسادت،برتری طلبی، بخل، ریا، تکبر و دیگر صفات پست و ضد انسانی و تعلقات و دلبستگی به زخارف دنیا، همه برآمده از بخش خاکی و دنیایی انسانند.
این ها همه حجاب و ظلمت و مانع از نظر به وجه الله اند. در مراتب بالا حتی علم و معرفت نیز حجاب است چرا که محدودیت دارد و مانع از درک بینهایت و نظر به مطلق نور و زیبایی می شود.
هر چیزی که محدودیت ایجاد کند و انسان را از حق و خداوند یگانه بازدارد حجاب است و مانع از دیدن وجه الله می گردد.
اما راه رسیدن به آن مقام چیست؟
معلوم است که راه رسیدن به قله کمال عبور از حجاب های ظلمانی و منیت ها است. جمع آوری مکنت و ثروت و قدرت دنیا و تسلط بر هر آنچه در این عالم است و حتی جمع همه علوم عالم نمی تواند انسان را به مقصد برساند و جاودانه کند.

اما راه عبور از حجاب ها چیست؟
گرچه علم آموزی و کسب معرفت و خودسازی بسیار مهم و ارزش مند و کمک کار است لیکن عبور از حجاب ها و موانع فقط یک راه دارد و آنهم ایثار است، ایثار از هر آنچه که دوست داریم.
خداوند فرموده است: لَن تَنالوا البر حتی تُنفقوا مِما تُحبون
به بر و نیکی (و کمال و عزت) نمی رسید مگر اینکه از آنچه دوست دارید انفاق کنید.
خلق و ماندگاری هر ارزشی در واقع زائیده یک ایثار است. هر کس به مقدار ایثار خود بالا می رود و کمال می یابد.
آنچه برای خود می خواهیم و از آن بهره می بریم و مصرف می کنیم فنا می شود و آنچه برای خدا ایثار می شود، می ماند و بالا می رود و انسان را بالا می برد و حجاب ها را بر می دارد.
هر ایثاری یک وابستگی و یک حجاب را از بین می برد و انسان را یک گام بالا می برد. هرچه ایثار انسان بالاتر باشد، جایگاه او بالاتر و معرفت او عمیق تر و به نظاره وجه الله نزدیک تر است.
انسانی که از مقداری از ثروت خود می گذرد به همان اندازه حجاب خودخواهی و خودپرستی او برداشته می شود.
فردی که تمام دارایی مادی خود را ایثار می کند به همان اندازه حجاب ها دریده می شود و او کمال می یابد و معرفت پیدا می کند.
کسی که بخشی از وجود و جسم و جان خود را تقدیم راه خدا می کند به همین نسبت بالاتر می رود. و وقتی کسی از همه وجود و جان و هستی خود برای خدا می گذرد و در راه او تقدیم می کند به بالاترین جایگاه می رسد.
آخرین و بالاترین حجاب و مانع خود انسان است و وقتی کسی وجود خود را فدا کرد دیگر حجابی باقی نمی ماند و او بی واسطه خدا را ملاقات می کند.
میان عاشق و معشوق هیچ حائل نیست تو خود حجاب خودی حافظ از میان برخیز

خداوند فرموده است:
ولاتَحسبن الذین قُتِلوا فی سبیل الله امواتا بَل احیاء عِند ربهم یُرزقون
سئوال این است که به راستی مقام عند رب کجاست و چه ویژگی هایی دارد؟
معلوم است که بالاتر از بهشت عام، یعنی بهشت اختصاصی بندگان خاص خداست.
حیات و زندگی حقیقی آنجاست.
جایگاه ضیافت الهی و حالت لقاء الله و نظر به وجه الله دائمی است.
اتصال به بی نهایت و هست شدن بی نهایت است.
انسان در این مقام همه جا هست و از منظر رب العالمین به عالم می نگرد.
این یعنی مقام شهید و شاهد و شهادت که بالاترین مرتبه اش امام حسین علیه السلام است.
خداوند به آن عزیز که کشتی نجات و چراغ هدایت است فرمود:
فَادخُلی فی عِبادی و ادخُلی جَنتی
نظر به وجه الله حضور در ضیافت دائمی خداوند است که حضرت سید الشهداء در آن حضور دارند.
انبیاء و اولیاء و ائمه طاهرین (ع) در آن حضور دارند.
خداوند خواسته است که همه انسانها با انتخاب و با مجاهدت خود به عالم بالاتر بروند.
بهترین بالا رفتن و کوتاهترین مسیر، مقام شهادت یعنی عبور از همه هستی و موجودیت خود است.
مقام شهادت فقط در مسیر حق اتفاق می افتد. فقط کسانی که در مسیر حق ایثار نمایند به کمال می رسند.
کشته شدن و یا فداکاری در راه طاغوت و یا برای امیال مادی و پست، خود حجاب بالاتری است و محال است که در این راه کسی به نور مطلق و جلوه الهی برسد.
کسانی که آماده فداکاری در راه حق هستند در همین دنیا هم زیبایی ها و ارزش های متعالی را درک می کنند و متجلی می سازند.
زندگی در مسیر شهادت سرشار از معنویت و عشق و زیبایی و ارزش و پرستش است.
کسی که در این مسیر است ترس و حزن و اندوهی ندارد. چرا که این مسیر همه اش عزت و نشاط و شادی و زیبایی و سرور و عشق است. شهید همه چیز را زیبا می بیند.
انسان در این مسیر همیشه امیدوار است و یأس ندارد چرا که نگاه به آینده زیبا و درخشان و اطمینان به رسیدن به آن، عین امید و دلگرمی است.

کسی که در این مسیر است بن بست ندارد چرا که در راه نورانی بی انتهای حق در حرکت است. کسی که در مسیر شهادت است نه شکست دارد و نه احساس شکست.
ایثار برای خدا عین پیروزی است و احساس پیروزی واقعی فقط در این مسیر است.
شکست و احساس شکست برای پیروان باطل است. در مسیر باطل همه اش شکست است. چه ظاهرا ببرد و چه ببازد، در هر دو صورت شکست است چرا که ماهیتاً رو به سقوط است.
هیچ نقطه اطمینان و امید و پیروزی در مسیر باطل، خودخواهی و خودپرستی وجود ندارد.
سروران من
وقتی باور شود که بعد از حیات دنیا، حیات ابدی و اصلی آغاز می شود کسانی که در مسیر حقند، از شهادت باکی ندارند.
آنها منتظر رسیدن به جایگاه نظر به وجه الله هستند. آنها نه تنها از مرگ نمی ترسند بلکه از آن استقبال هم می کنند.
مرگ در این راه ، رسیدن به حیات حقیقی و جاودان یعنی روزی خوردن عند رب و نظر به وجه الله است. شهادت، در حقیقت منتقل شدن به حیات بالاتر، نورانی تر و زیباتر، از کوتاهترین مسیر است که همه نعمت ها و ابعادش از اینجا و حتی از بهشت عام زیباتر و بهتر و گسترده تر است.
بر اساس همین فهم بود که در صدر اسلام و در دوره انقلاب اسلامی و دفاع مقدس برای رسیدن به مقام شاهد و شهادت مسابقه برپا بود و افراد از یکدیگر پیشی می گرفتند.

عزیزان من ، بزرگان من
همه ارزش ها و دستآوردهای ارزشمند و ماندگار انسانی و الهی مرهون ایثار و شهادت است.
اگر ایثار پدر و مادر نباشد نسل ها باقی نمی مانند. اگر ایثار معلم و استاد نباشد، علمی باقی نمی ماند. اگر ایثار پیامبران و صالحان نبود ؛ اثری از انسانیت برجای نمی ماند.
اگر شهادت امام حسین(ع) و ایثار او و یارانش نبود از حق و حقیقت و توحید و عدالت و آزادی و آزادگی اثری باقی نمی ماند.
اگر فرهنگ شهادت و ایثارگری عظیم فرزندان این مرز و بوم نبود، از ایران و اسلام و عزت و شرف چیزی بقاء نمی یافت.
اگر ایثار ایثارگران نبود، اسقاط حکومت وابسته شاهنشاهی اتفاق نمی افتاد. از ایثار ایثارگران و شهادت شاهدان است که امروز جمهوری اسلامی برپا است.
در هم شکسته شدن هیمنه مستکبران و در سراشیبی سقوط قرار گرفتن آنان از ایثار ملت ایثارگر ایران است.
از فرهنگ شهادت است که امروز پرچم استقلال و عزت ملت ایران در اهتزاز است.
از فداکاری و ایثار شهیدان و جانبازان و آزادگان است که؛ امروز موج بیداری ملت ها خواب مستکبرین را برآشفته است.
از فداکاری مومنانه و مظلومانه شهیدان و جانبازان است که امروز پرچم انسانیت، توحید و عدالت و آزادی در جهان در حال برافراشته شدن است.
فداکاری و ایثار ملت ماست که راه سعادت را به ملت ها می نمایاند.
انتقام کشی ددمنشانه مستکبران، صهیونیست ها و شیطانیان از فرزندان ملت ایران و مجاهدان راه خدا از یک سو ناشی از کینه عمیق آنان به حق و حقیقت و از سوی دیگر حاکی از اثرگذاری ملت ما و مجاهدان، در روح و جان ملت ها و در تغییر مناسبات ظالمانه حاکم بر جهان است.

دوستان من:
کسی که پیرو فرهنگ شهادت است جز به لقای خدا نمی اندیشد و راضی نمی شود و جز او را نمی خواهد.
نگاه به بالاترها دارد و به زخارف دنیا بی اعتناست. نه اینکه از دنیا بهره نمی برد، بلکه دنیا برای او حجاب نیست.
کسی که بدنبال شهادت است:
جز از خدا نمی ترسد، همه قدرت ها نزد او بی ارزش و هیچ هستند و تنها قدرت واقعی نزد او خداوند منان و قادر است و تنها تعهد او به حق و عدالت و توحید و سعادت انسانهاست.
کسی که بدنبال شهادت است:
تجلی مهربانی به مردم و خدمت به انسانها و فداکاری در راه هدایت و عزت و سربلندی ملت ها و در نقطه مقابل ظالمان و مستکبران و یاور مظلومان و ستمدیدگان است.
شهید؛ همه وجودش رحمت و خدمت و ارزش آفرینی و اثرگذاری سازنده است.
شهید مرز ندارد. در خدمت همه بشریت و متعلق به همه انسانهاست.
شهید استقامت و پایداری می آفریند و سستی و ترس را از بین می برد. تبعیض و تحقیر را برنمی تابد و بدون واهمه در مقابل آن می ایستد.
در مقابل خلق خدا متواضع و در برابر ستمگران گردن فراز است.
شهید بدنبال آرمانهای بلند انسانی و الهی است و راه کمال را به همه نشان می دهد و جامعه را در این راه به حرکت وا می دارد.
شهادت طلبی شهید، بالاترین سلاح است که دشمنان را منکوب و دوستان را سرافراز می کند.
فرهنگ شهادت راه تسلط دشمن را می بندد و راه پیروزی را هموار می کند. فرهنگ شهادت بلا و نعمت را لطف خدا می داند و از آن استقبال می کند.
کسی که از گرسنگی و فقر و فشار و بالاتر از آن از مردن نمی هراسد، هرگز به سلطه دشمن در نمی آید و همه دشمنی و توطئه دشمن را خنثی می کند.
همانگونه که امام (ره) فرمود؛ ملتی که شهادت دارد، اسارت ندارد.
کسی که در مسیر شهادت است از کم و کسر و فشارهای مادی رنج نمی برد و از میدان بدر نمی شود. از همه اینها عبور کرده است و اگر تلاش برای آبادانی و خدمت می کند بدنبال بازکردن راه هدایت و کمال است.
شهادت طلبی رمز و راز پیروزی است چرا که دشمن را کاملا خلع سلاح می کند.
روحیه و فرهنگ شهادت طلبی بالاترین لطف خداوند و نعمت الهی بر بندگان است.

شهادت یک انتخاب از سوی انسان و بنده خدا و یک لطف و توفیق و برگزیدن از سوی خداوند مهربان و حکیم است. یعنی یک انتخاب از پائین و یک برگزیده شدن از آسمان است.
حال باید ببینیم که برای شهادت یک انسان تبریک باید گفت یا تسلیت.
معلوم است که برای فوز و پیروزی و برای بهترین عبور از دنیا باید به شهید و خانواده و جامعه ای که چنین انسانهایی را می سازد، تبریک گفت و البته به خود برای محرومیت از لطف وجودی و روح بلند شهیدان باید تسلیت گفت.
جهان امروز و ملت ها به شدت به روحیه شهادت طلبی نیازمندند. همان که در انقلاب اسلامی فوران کرد و خط روشنی از عزت و هدایت را در جهان ترسیم کرد.
یاد و نام همه شهیدان و ایثارگران استان عزیز چهارمحال و بختیاری و شهر چلیچه و همه شهیدان و امام شهیدان و شهیدان زنده و جانبازان و آزادگان و ایثارگران و خانواده محترم آنان را با یک صلوات بر محمد و آل محمد(ص) گرامی می داریم.
با شهیدان و امام شهیدان میثاق می بندیم که یاد و راه نورانی آنان را تا آخر ادامه خواهیم داد.
میثاق می بندیم که پرچم برافراشته آنان را همواره در اهتزاز خواهیم داشت.
میثاق می بندیم که تا رسیدن به قله هدف که استقرار توحید و عدالت و عشق و آزادی در جهان است از پای نخواهیم نشست.
خدایا روحیه و فرهنگ شهادت را در بین ملت ما زنده بدار.
خدایا راه بریدن از خود و رسیدن به خودت را به همه بنمایان.
خداوندا راه هدایت و کمال را در برابر همه ملت ها باز کن.
ای خداوند مهربان پیوستگی ملت ما و همه ملت ها را با خاندان پیامبر خاتم که مخزن عزت و عشق و ایثار و شهادتند مستدام بدار.
ای خدای بزرگ در فرج انسان کامل – امام عصر(ع) – تجلی اکمل همه اسماء و صفات خودت و بهار حقیقی انسانها را که آرزو و نهایت خواسته شهیدان ماست، تعجیل بفرما.
با حکومت او همه زیبائیها را حاکم و زشتی ها را زایل کن.
همه انسانها را به اوج کمال عقلی و معرفتی و ایمانی و مهربانی برسان
ای خدای بزرگ با حکومت او همه مستکبران را منکوب کن
همه ملت ها را نجات بده و به اوج زیبایی، توحید و عدالت و عشق و آزادی برسان
ملت ما و رهبری عزیز ما را در پرتو عنایات آن یگانه، موفق و سالم و سربلند بدار.
خداوندا حلاوت شاهد بودن و شهادت را به همه ما بچشان.
از همه دست اندرکاران برگزاری مراسم و حضار محترم و خانواده عزیز ایثارگران استان و شهر چلیچه سپاسگزارم.
برخی از دوستان از سایر شهرها دعوت کرده اند. در این سفر امکان اجابت دعوت وجود ندارد. انشاء الله در آینده به شرط توفیق برای عرض ادب خدمتشان خواهم رسید. انشاء الله
والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته

حضور رئیس جمهور سابق کشورمان در گلزار شهدای شهرکرد:

ادای احترام دکتر احمدی نژاد به 19 شهید شهر چلیچه:

سخنرانی دکتر احمدی نژاد در جمع پرشور مردم چلیچه:

ادای احترام دکتر احمدی نژاد به شهدای شهر کیان:

انتهای پیام/1020ج