به گزارش جهانبین‌نیوز به نقل از زنگ خبر، هئيت هاي مختلف درميان بارش پائيزي که خزاني اش در مقابل خزاني فصل داغ نينوا حرفي براي گفتن ندارد مقابل خانه اي به زمين مي نشيند تا بار غم سبک کند. خانه کسي که کوچک وبزرگ ارادتمند او و اجداد طاهرين هستند؛ خانه سيد و بزرگ شهر.


جمعيتي عظيم در خيابان ايستاده و نشسته اند سکوتي سخت جمع را فرا مي گيرد. سلام نواده رسول خدا در پاسخ "سينه زنان آمديم آقا سلام عليک " دلها را شعله ور مي کند. سيد سخن مي راند از مصاب کربلا مي گويد شانه ها مي لرزد و صداي گل زنان به آه وفغان بلند مي شود.

مردمان ما، پير سيد شهر را صاحب عزا مي دانند و در تسلي خاطرش کنار او حلقه مي زنند...

گويي دلها کمي آرام تر شده اند. سيد سخن تمام مي کند و روضه خوان روضه مي خواند و گل زنان که به زانوي ادب نشسته اند برمي خيزند و مي گويند:ما دعا کرديم ورفتيم زين مکان اجر باني با شه لب تشنگان...

انتهاي پيام/ف/