به گزارش جهانبین به نقل از پايگاه خبري تحليلي کوهرنگ خبر، در شهرستان کوهرنگ روستاهايي هستند که آرزويشان تنها يک جاده ارتباطي خاکي است نه آسفالت.

روستاهایي تلوو، دره تيت و زرگه هيچ راه ارتباطي ندارند و مايحتاج خود را با الاغ و قاطر جابجا مي کنند.

روستاي تلوو در ۲۱۰ کيلومتري شهرکرد مرکز استان چهارمحال و بختياري قرار دارد. مردم این روستا سهميه آرد ندارند به طوری که يک کیسه آرد تا به روستا براي مصرف آنها برسد 80 هزار تومان آب مي خورد.

اينجا تلويزيون و راديو ناآشنا است، خدمات بهداشتي و خانه بهداشتي وجود ندارد، مردم این روستا فقط به يک جاده خاکي ارتباطي با مرکز شهرستان فکر مي کنند.

تنها راه ارتباطي آنها يک سيم بسکل با طناب است که آنها را از روي رودخانه به سمت استان لرستان جابجا مي کند که بسيار فرسوده است و تا به حال چندين بار پاره شده است و حوادث زيادي را بوجود آورده است.

روستاي تلوو که 8 ماه در محاصره برف گرفتارند، آذوقه خود را در 4 ماه باقیمانده سال تهيه مي کنند.

براي بچه هاي شهر اسم مدرسه تداعي کننده ساختماني است بزرگ با حياطي بزرگتر، نيمکت، تخته سياهي با گچ هاي رنگارنگ، تخته پاک کن هاي کوچک و بزرگ، روزنامه ديواري ها، ديوارهاي نقاشي شده حياط مدرسه، توپ، راکت و صداي جيغ و فرياد بچه ها بعد از شنيدن زنگ تفريح، همه این ها برای بچه های روستا، رویاست.
 
آری، در همين نزديکي دانش آموزاني هستند که سوز سرما، تخته سياهي رنگ پريده، مسيري صعب العبور و مدرسه اي با نوري اندک، جزيي جدانشدني از دوران تحصيلشان است.

انتهای پیام/