معرفی امام زادگان حلیمه و حکیمه خاتون یا امامزاده دو معصوم شهرکرد

به گزارش جهانبین نیوز از جمله امام زاده های معروف و مورد احترام مردم استان چهارمحال و بختیاری، امام زادگان حلیمه و حکیمه خاتون یا امامزاده دو معصوم شهرکرد است. پدر ایشان «ابراهیم مجاب» نام دارد و با چهار واسطه به امام موسی کاظم (ع) می رسد.

بقعه ی این دو امام زاده از بناهای قدیمی و تاریخی شهرکرد به شمار می رود و در هسته مرکزی و بافت قدیمی شهر قرار دارد. با این که از بانیان اولیه این امام زاده تاریخ و سندی دقیق در دست نیست، ولی از مندرجات کتاب های تاریخی و آثار تاریخی و قبرها و ساختمان های اطراف، می توان دریافت که این اثر تاریخی و مذهبی مربوط به قبل از دوره ی اتابکان لرستان بوده است و آنان نیز در عمران آن همت گماشته اند. بعدها بقعه رو به خرابی و ویرانی گذاشته بود تا این که در زمان صفوی و دوران کریم خان زند و دوره ی قاجار، پس از تعمیرات گوناگون به این وضع فعلی باقی مانده است و با همت بزرگان و علماء و اهالی محل و به دستور «مسیر سید محمد امام جمعه» تجدید بنا شده بود. در واقع سبک فعلی ساختمان امام زاده یادگاری از دوره قاجاریه است که بازسازی و مرمت اساسی شده است.

بنای این امام زاده شامل بخش های مختلفی چون ایوان ورودی، سردر، هشتی، صحن، ایوان اصلی، بقعه و بناهای الحاقی است. ایوان اصلی امام زاده شامل چهار ستون سنگی کتیبه دار و طاق های معلق هلالی است که سطح خارجی آن کاشی کاری شده است. پلان بقعه هشت ضلعی و دارای گنبد آجری دو پوش است که در زیر گنبد نقاشی های بسیار زیادی با موضوعات گل و مرغ و تلفیقی از آیات قرآنی دیده می شود.

سر در این امام زاده رو به طرف مشرق و دارای ایوانی است که بر روی دو ستون سنگی جلوخان قرار دارد. در ورودی امام زاده دو لنگه از چوب چنار و زنجیری به آن آویزان است که به آن دخیل می بندد. اطراف ایوان و سردر با کاشی های گل و بوته خشتی هفت رنگ مفروش شده و در بالای در، سنگ لوحه ای اشعار بر روی آن کنده کاری شده که عیناً بر اطراف ستون های سنگی تالار داخلی امام زاده نیز تکرار گردیده است. در دو طرف ایوان در دو سکوی سنگی پارچه ای به ابعاد ۷۰/۰ × ۲ متر نیز زینت بخش می باشد. دهلیز آن مربع شکل و رو به روی در ورودی بر بدنه یکی از طاقچه ها لوحه سنگی است که اشعار از «میرزا سویف ضیاء» مربوط به سال ۱۳۴۰ بر روی آن نوشته شده است.

ساختمان اصلی امام زاده در سمت مغرب واقع شده و شامل یک تالار وسیع طولانی است که بر روی چهار ستون سنگی استوار است و در اطراف گلویی آن اشعار زیبایی به خط نستعلیق «سید مصطفی نبوی» ـ خطاط معروف محل ـ حجاری گردیده و در دو طرف دیوار نقاشی های مذهبی و حوادث کربلا بر روی گچ ترسیم شده است.

در قسمت خروجی سقاخانه ای است که در نبش آن دو سنگ قبر تاریخ ۱۰۲۳ و ۱۰۱۳ قمری نصب شده است. یک کتیبه ی سنگی نیز در سمت چپ دالان امام زاده در یکی از اتاقچه ها نصب شده که ظاهراً بیان کننده تذکره ی این دو معصوم حلیمه و حکیمه خاتون بنت سید ابراهیم مجاب ابن سید محمد ابن امام موسی کاظم (ع) است.

در کتیبه ای دیگر این اشعار نوشته شده است:
«ستون خانه تقدیس مقتدای انام امام جمعه دهکرد مرجع احکام
رواق صحن، دو معصوم را چو دید خراب ز جان و دل پی تعمیر او نمود اقدام
سمی سید بطحی محمد آن که بود سلیل شاه ولایت پناه گاه انام
شدند اهل ولایت ز جان و دل حاضر پس اطاعت فرمانش از خواص و عوام
هزار و سیصد و سی بود که از پی هجرت رواق صحن دو معصوم پاک گشت تمام»
داخل رواق که به مساحت ۸×۸ متر و هشت ضلعی است در وسط ضریح مشبک فلزی قرار دارد که تقریباً دو متر در دو متر ابعادش می باشد و در داخل آن دو قبر متصل به هم واقع شده و بر روی محجر چوبی آن تاریخ ۱۲۸۶ قمری خوانده می شود.

درهای رواق شامل سه دهنه که با درهای شیشه رنگینی بالا و به نام اُرسی ساخته شده و در طرفین دو برگ ورودی و خروجی است و بر روی در دست راست و چپ مطالبی درباره بانی آن «حاجیه خورشید بیگم» نوشته شده است.

ولی تاریخ تعمیر آن مربوط به سال ۱۳۳۰ قمری است. به طور کلی مساحت بقعه ۷۰ متر مربع و مساحت کل بنا ۷۵۰ متر مربع است. مساحت فعلی مجموعه عرصه و اعیانی امام زاده ۲۰۰۰ متر مربع است.
به لحاظ ویژگی های معماری و تاریخی این بنا به شماره ی ۲۵۸۹ در تاریخ ۱۳۷۸/۱۱/۲۷ در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.


انتهای پیام/۱۰۲۰ج