مدیریت فرایند بکارگیری موثر و کارآمد منابع و نیروی انسانی در برنامه ریزی ، سازماندهی ، امکانات ، هدایت و کنترل است که برای دستیابی به اهداف یک سازمان صورت می گیرد.
۰
به گزارش جهانبین نیوز حمیرا رحیمی در یادداشتی نوشت:
همه می دانیم که مدیر یا رئیس شخصی است با تیپ و ظاهری گوناگون و متفاوت ، بعضی در محیط کار و اداره مدیر هستند و بعضی در خانه ، بعضی ها مدیر هستند و ماشین مدیران را دارند و بعضی ها در واقع ماشین هستند و ماشین مدیران را می رانند ، بعضی ها حکم مدیریتیشان از جنس کاغذ و امضا مافوق است و بعضی از جنس عمل و تجربه ، بعضی دکترا دارند و مدیر نیستند بعضی هم مدیر هستند و دکترا ندارند ، بعضی در ارائه گزارش های ماهانه و سه ماهه ی تنظیم شده توسط خود ، مدیرموفق هستند و بعضی در عملکرد تنظیم شده توسط زیر دستان خود ، بعضی امضایشان چند روز اعتبار دارد و بعضی ها عملکردشان یک عمر، بعضی یا خود را با خودشان می برند و بعضی دیگر خود می روند ولی نام و نشان آنها می ماند و در آخر اینکه بعضی ها بر نام اداره مدیریت می کنند و مدرک های آنچنانی دارند ولی بعضی ها هم درک مدیریت !!
تعاریف بسیاری از مدیریت گفته شده است ولی می توان گفت که مدیریت فرایند بکارگیری موثر و کارآمد منابع و نیروی انسانی در برنامه ریزی ، سازماندهی ، امکانات ، هدایت و کنترل است که برای دستیابی به اهداف یک سازمان صورت می گیرد. در دین مبین اسلام و همچنین بسیاری از آیات قرآنی در مورد مدیران رهنمودهای بسیاری ارائه شده و تاکید های بسیاری بر نقش مدیر و مدیریت شده است که نشان از اهمیت این موضوع بوده و در همین راستا برای مدیر و در کل کارگزاران حکومتی صفاتی را بیان کرده اند که بعنوان نمونه می توان به نامه حضرت علی (ع) به مالک اشتر برای بدست گرفتن امور کشور مصر اشاره کرد.
طی سالیان گذشته تاکنون کم و بیش با مدیران لایق و توانمند و همچنین نالایق و ضعیف برخورد و ارتباط داشته ایم و به کرات ذکر خیر آنان را شنیده ایم ! در مطلب شماره قبل به مدیران بیمار پرداخته شد و در این شماره قصد داریم تا با مدیران نالایق بیشتر آشنا شده و این موضوع را بررسی کنیم . اگر ابتدا بخواهیم تعریفی ساده از مدیران نالایق ارائه دهیم باید گفت : این مدیران مجموعه ای هستند که بدون داشتن صلاحیت مدیریتی و تجربه های عملی مدیریت تنها بر مبنای رابطه ، تزویر ، تهدید و متاسفانه فراگیر شدن سیستم باند گرا و فشارهای سیاسی توسط افراد و مسئولین با نفوذ از جمله نمایندگان مجلس ، روی کار می آیند که این مدیران طی مدت تصدی خود از مدیریت قانون مدارانه و انسان مدارانه دور خواهند بود. مدیران نالایق گاها حوصله کنار آمدن و یا ترمیم و تعمیر نیروی انسانی خود را نداشته و تنها به تعویض و اخراج نیروها اعتقاد دارند و به عوامل زیر مجموعه خود به دید سود و زیان نگاه می کنند و اگر احساس کنند نیرویی به دلایل آشنایی و معتقد بودن به معیارهای اداری و اخلاقی مقاومت می کند زود از صفحه شطرنج حذف نموده و بجای ترویج ملاکهای اخلاقی و مدیریتی معیارهای غیر اخلاقی سودجویانه را لحاظ می کنند.
مدیران نالایق زاییده موج سواری های سیاسی هستند که از وارونه جلوه دادن ظاهر و باطن هیچ ابایی نداشته و گاهی حرف هایی می زنند که خود به آن پایبند نیستند. تحقیقات صورت گرفته در موضوع مدیریت گویای این مطلب است که مدیرانی که در کارها و برنامه های خود با افراد نخبه و صاحب تجربه مشورت می کنند در امور اداری و مدیریتی خود کمتر دچار خطا و لغزش می شوند و اهداف آنان با موفقیت محقق می شود. ولی مدیرانی که مستبد و دیکتاتور هستند خود را بی نیاز از تجربه افراد و تبادل نظر آنان می دانند و اکثرا به خطاهای بزرگ دچار شده و خود و سیستم تحت مدیریت خود را نابود می کنند. معمولا یکی از ویژگیهای شاخص و برجسته مدیران نالایق این است که چون خود یک مدیر سفارشی هستند و با رابطه و فشار بر سر کار آمده اند تلاش خواهند کرد در مدیریت مجموعه خود از مکانیسم دفاعی جابجایی استفاده کنند که این نشان از آشفتگی های روانی و مدیریتی آنان خواهد بود . این مدیران در وهله اول استعدادها را خفه می کنند زیرا خود آنها استعدادی ندارند و مفهوم خلاقیت را نمی دانند و مدام به فکر یارگیری و باج دهی به عده ای که خواسته های نامشروعی دارند هستند و سو مدیریت خود را با بحران آفرینی و متهم کردن دیگران توجیه می کنند .
از دیگر مشخصه مدیران نالایق می توان به فقدان یا ضعف جدی وجدان کاری آنان اشاره کرد زیرا آنان بر اساس شایستگی انتخاب نشده اند پس تمام هم و غم و انرژی خود را صرف تخلیه بر استرس های خیالی از دست دادن مدیریت خود می نمایند و بی دلیل به کارمندان و زیر مجموعه خود مشکوک شده و تفکر خیالی از دست دادن مدیریت و واقعیت های موجود عملا آنها را به موجودی ستیزه گر تبدیل می کند که مدام می خواهند تعارضات موجود را با فرافکنی به دیگران جبران کنند. متاسفانه این نوع مدیران فوق العاده انحصار طلب بوده و همیشه تلاش خواهند کرد تمام کارمندان خود را خودشان انتخاب کرده و حتی اگر فرصت پیدا کنند سرایدار و خدمتگزار ساده در مجموعه تحت مدیریت خود را خودشان انتخاب می کنند . در واقع دلشان می خواهد کسی جرات انتقاد از آنها را نداشته باشد زیرا فوق العاده شکننده هستند و چون انرژی خود را صرف مقابله با تنش های بوجود آمده از عملکرد و نیرنگ های مدیریتی خود می کنند دیگر حوصله تحمل هیچ اعتراض و انتقادی را ندارند .
از دیگر ویژگیهای مدیران نالایق همچنین می توان به ضعف تقوای اخلاقی در آنان اشاره کرد یعنی این مدیران هیچگاه بر اساس اصول اخلاقی و اعتقادی قضاوت نمی کنند بلکه بر اساس اصول تحریف و مسخ شده خود تصمیم گیری می کنند و به همین دلیل نیز هیچ ترسی از برچسب زدن به انحاء مختلف به زیر مجموعه خود ندارند. گاهی مدیران نالایق امنیت روانی مجموعه زیر دست خود را به هم می زنند و با جاسوس پروری انگیزه کاری افراد را با خطر جدی روبرو می کنند که این نوع مدیران دوست دارند همه برای آنان خبر چینی کنند که در چنین فضای مدیریتی خوبان به انزوا رانده شده و فرسوده می شوند . اگر ما و یا شما مخاطب گرامی به محیط کاری چنین مدیرانی سر بزنیم یا با آدمهای محافظه کار و ترسو روبرو خواهیم شد که جرات اظهار نظر نداشته و یا با موجوداتی متملق مواجه خواهیم شد که خود را باخته اند و تنها بفکر حفظ پست و موقعیت خود هستند که نتیجه چنین شرایطی هر چیزی خواهد بود جزء خدمت و انجام وظیفه . نکته ای دیگر که جای بحث دارد این است که سیستم ها و دستگاههای نظارتی از جمله حراست ها در درون سازمان و دستگاههای نظارتی در برون سازمان دچار ضعف و تعلل در برخورد با چنین مدیران خطا کاری هستند که زمانی مدیر را به پای میز محاکمه می کشانند که چندین سال از تغییر پست آن مدیر گذشته است .!!
اگر بخواهیم در این شماره به آسیب شناسی حراست ها در درون سازمان بپردازیم باید گفت متاسفانه یکی از مهمترین آفت هایی که حراست ها در سازمان به آن دچار می شوند این است که اصل ادای تکلیف الهی را در نظر نگرفته و چون انسانها معمولا آینده طلب هستند و تمایل دارند همه کس را برای روز مبادا در دست داشته باشند از کنار بی مدیریتی و ضعف مدیران با آرامی و سکوت عبور کرده و دوام و بقای خود را تضمین می کنند. پیامبر گرامی اسلام لعنت کردند به کسانی که منکر را می بینند و بی تفاوت هستند ولی متاسفانه بعضی از حراست های دستگاههای اداری خلاف انضباط و ضوابط اداری با منکرات و ضعف مدیران برخورد می کنند. گاهی مدیران نالایق برای مطیع کردن حراست ها در سرپوش گذاشتن به تخلفات خود مطالبات حراست ها همچون خودرو ،اتاق مناسب ، اضافه کاری و دیگر امکانات اداری را به نوعی آنان را به معامله سوق داده که انتظار می رود یک حراست توانمند با رفتار معقول و حساب شده جلوی افراط و تفریط و زیاده خواهی اینگونه مدیران را بگیرند و به چماق و حتی ضربه گیر چنین مدیرانی تبدیل نشوند .
در پایان ذکر این نکته لازم است که طرح این موضوع دلیل آن نیست که ما امروزه چنین مدیرانی را در ادارات و سازمان های استان مان داریم ولی چون در گذشته چنین رفتارهایی از برخی مدیران بصورت نادر دیده شده لذا بیان این مباحث را برای کسب تجربه لازم دیدیم !!!!
انتهای پیام/1020ج
همه می دانیم که مدیر یا رئیس شخصی است با تیپ و ظاهری گوناگون و متفاوت ، بعضی در محیط کار و اداره مدیر هستند و بعضی در خانه ، بعضی ها مدیر هستند و ماشین مدیران را دارند و بعضی ها در واقع ماشین هستند و ماشین مدیران را می رانند ، بعضی ها حکم مدیریتیشان از جنس کاغذ و امضا مافوق است و بعضی از جنس عمل و تجربه ، بعضی دکترا دارند و مدیر نیستند بعضی هم مدیر هستند و دکترا ندارند ، بعضی در ارائه گزارش های ماهانه و سه ماهه ی تنظیم شده توسط خود ، مدیرموفق هستند و بعضی در عملکرد تنظیم شده توسط زیر دستان خود ، بعضی امضایشان چند روز اعتبار دارد و بعضی ها عملکردشان یک عمر، بعضی یا خود را با خودشان می برند و بعضی دیگر خود می روند ولی نام و نشان آنها می ماند و در آخر اینکه بعضی ها بر نام اداره مدیریت می کنند و مدرک های آنچنانی دارند ولی بعضی ها هم درک مدیریت !!
تعاریف بسیاری از مدیریت گفته شده است ولی می توان گفت که مدیریت فرایند بکارگیری موثر و کارآمد منابع و نیروی انسانی در برنامه ریزی ، سازماندهی ، امکانات ، هدایت و کنترل است که برای دستیابی به اهداف یک سازمان صورت می گیرد. در دین مبین اسلام و همچنین بسیاری از آیات قرآنی در مورد مدیران رهنمودهای بسیاری ارائه شده و تاکید های بسیاری بر نقش مدیر و مدیریت شده است که نشان از اهمیت این موضوع بوده و در همین راستا برای مدیر و در کل کارگزاران حکومتی صفاتی را بیان کرده اند که بعنوان نمونه می توان به نامه حضرت علی (ع) به مالک اشتر برای بدست گرفتن امور کشور مصر اشاره کرد.
طی سالیان گذشته تاکنون کم و بیش با مدیران لایق و توانمند و همچنین نالایق و ضعیف برخورد و ارتباط داشته ایم و به کرات ذکر خیر آنان را شنیده ایم ! در مطلب شماره قبل به مدیران بیمار پرداخته شد و در این شماره قصد داریم تا با مدیران نالایق بیشتر آشنا شده و این موضوع را بررسی کنیم . اگر ابتدا بخواهیم تعریفی ساده از مدیران نالایق ارائه دهیم باید گفت : این مدیران مجموعه ای هستند که بدون داشتن صلاحیت مدیریتی و تجربه های عملی مدیریت تنها بر مبنای رابطه ، تزویر ، تهدید و متاسفانه فراگیر شدن سیستم باند گرا و فشارهای سیاسی توسط افراد و مسئولین با نفوذ از جمله نمایندگان مجلس ، روی کار می آیند که این مدیران طی مدت تصدی خود از مدیریت قانون مدارانه و انسان مدارانه دور خواهند بود. مدیران نالایق گاها حوصله کنار آمدن و یا ترمیم و تعمیر نیروی انسانی خود را نداشته و تنها به تعویض و اخراج نیروها اعتقاد دارند و به عوامل زیر مجموعه خود به دید سود و زیان نگاه می کنند و اگر احساس کنند نیرویی به دلایل آشنایی و معتقد بودن به معیارهای اداری و اخلاقی مقاومت می کند زود از صفحه شطرنج حذف نموده و بجای ترویج ملاکهای اخلاقی و مدیریتی معیارهای غیر اخلاقی سودجویانه را لحاظ می کنند.
مدیران نالایق زاییده موج سواری های سیاسی هستند که از وارونه جلوه دادن ظاهر و باطن هیچ ابایی نداشته و گاهی حرف هایی می زنند که خود به آن پایبند نیستند. تحقیقات صورت گرفته در موضوع مدیریت گویای این مطلب است که مدیرانی که در کارها و برنامه های خود با افراد نخبه و صاحب تجربه مشورت می کنند در امور اداری و مدیریتی خود کمتر دچار خطا و لغزش می شوند و اهداف آنان با موفقیت محقق می شود. ولی مدیرانی که مستبد و دیکتاتور هستند خود را بی نیاز از تجربه افراد و تبادل نظر آنان می دانند و اکثرا به خطاهای بزرگ دچار شده و خود و سیستم تحت مدیریت خود را نابود می کنند. معمولا یکی از ویژگیهای شاخص و برجسته مدیران نالایق این است که چون خود یک مدیر سفارشی هستند و با رابطه و فشار بر سر کار آمده اند تلاش خواهند کرد در مدیریت مجموعه خود از مکانیسم دفاعی جابجایی استفاده کنند که این نشان از آشفتگی های روانی و مدیریتی آنان خواهد بود . این مدیران در وهله اول استعدادها را خفه می کنند زیرا خود آنها استعدادی ندارند و مفهوم خلاقیت را نمی دانند و مدام به فکر یارگیری و باج دهی به عده ای که خواسته های نامشروعی دارند هستند و سو مدیریت خود را با بحران آفرینی و متهم کردن دیگران توجیه می کنند .
از دیگر مشخصه مدیران نالایق می توان به فقدان یا ضعف جدی وجدان کاری آنان اشاره کرد زیرا آنان بر اساس شایستگی انتخاب نشده اند پس تمام هم و غم و انرژی خود را صرف تخلیه بر استرس های خیالی از دست دادن مدیریت خود می نمایند و بی دلیل به کارمندان و زیر مجموعه خود مشکوک شده و تفکر خیالی از دست دادن مدیریت و واقعیت های موجود عملا آنها را به موجودی ستیزه گر تبدیل می کند که مدام می خواهند تعارضات موجود را با فرافکنی به دیگران جبران کنند. متاسفانه این نوع مدیران فوق العاده انحصار طلب بوده و همیشه تلاش خواهند کرد تمام کارمندان خود را خودشان انتخاب کرده و حتی اگر فرصت پیدا کنند سرایدار و خدمتگزار ساده در مجموعه تحت مدیریت خود را خودشان انتخاب می کنند . در واقع دلشان می خواهد کسی جرات انتقاد از آنها را نداشته باشد زیرا فوق العاده شکننده هستند و چون انرژی خود را صرف مقابله با تنش های بوجود آمده از عملکرد و نیرنگ های مدیریتی خود می کنند دیگر حوصله تحمل هیچ اعتراض و انتقادی را ندارند .
از دیگر ویژگیهای مدیران نالایق همچنین می توان به ضعف تقوای اخلاقی در آنان اشاره کرد یعنی این مدیران هیچگاه بر اساس اصول اخلاقی و اعتقادی قضاوت نمی کنند بلکه بر اساس اصول تحریف و مسخ شده خود تصمیم گیری می کنند و به همین دلیل نیز هیچ ترسی از برچسب زدن به انحاء مختلف به زیر مجموعه خود ندارند. گاهی مدیران نالایق امنیت روانی مجموعه زیر دست خود را به هم می زنند و با جاسوس پروری انگیزه کاری افراد را با خطر جدی روبرو می کنند که این نوع مدیران دوست دارند همه برای آنان خبر چینی کنند که در چنین فضای مدیریتی خوبان به انزوا رانده شده و فرسوده می شوند . اگر ما و یا شما مخاطب گرامی به محیط کاری چنین مدیرانی سر بزنیم یا با آدمهای محافظه کار و ترسو روبرو خواهیم شد که جرات اظهار نظر نداشته و یا با موجوداتی متملق مواجه خواهیم شد که خود را باخته اند و تنها بفکر حفظ پست و موقعیت خود هستند که نتیجه چنین شرایطی هر چیزی خواهد بود جزء خدمت و انجام وظیفه . نکته ای دیگر که جای بحث دارد این است که سیستم ها و دستگاههای نظارتی از جمله حراست ها در درون سازمان و دستگاههای نظارتی در برون سازمان دچار ضعف و تعلل در برخورد با چنین مدیران خطا کاری هستند که زمانی مدیر را به پای میز محاکمه می کشانند که چندین سال از تغییر پست آن مدیر گذشته است .!!
اگر بخواهیم در این شماره به آسیب شناسی حراست ها در درون سازمان بپردازیم باید گفت متاسفانه یکی از مهمترین آفت هایی که حراست ها در سازمان به آن دچار می شوند این است که اصل ادای تکلیف الهی را در نظر نگرفته و چون انسانها معمولا آینده طلب هستند و تمایل دارند همه کس را برای روز مبادا در دست داشته باشند از کنار بی مدیریتی و ضعف مدیران با آرامی و سکوت عبور کرده و دوام و بقای خود را تضمین می کنند. پیامبر گرامی اسلام لعنت کردند به کسانی که منکر را می بینند و بی تفاوت هستند ولی متاسفانه بعضی از حراست های دستگاههای اداری خلاف انضباط و ضوابط اداری با منکرات و ضعف مدیران برخورد می کنند. گاهی مدیران نالایق برای مطیع کردن حراست ها در سرپوش گذاشتن به تخلفات خود مطالبات حراست ها همچون خودرو ،اتاق مناسب ، اضافه کاری و دیگر امکانات اداری را به نوعی آنان را به معامله سوق داده که انتظار می رود یک حراست توانمند با رفتار معقول و حساب شده جلوی افراط و تفریط و زیاده خواهی اینگونه مدیران را بگیرند و به چماق و حتی ضربه گیر چنین مدیرانی تبدیل نشوند .
در پایان ذکر این نکته لازم است که طرح این موضوع دلیل آن نیست که ما امروزه چنین مدیرانی را در ادارات و سازمان های استان مان داریم ولی چون در گذشته چنین رفتارهایی از برخی مدیران بصورت نادر دیده شده لذا بیان این مباحث را برای کسب تجربه لازم دیدیم !!!!
انتهای پیام/1020ج