پژوهش تولیدمحور؛ ضامن پیشرفت و توسعه پایدار کشور

به گزارش جهانبین نیوز دکتر خداداد پیرعلی گفت: پیشرفت و توسعه پایدار هر ملتی در گرو افزایش کمی و کیفی فعالیت های پژوهشی مبتنی بر نیازها و مسائل روز آن جامعه و با رویکردهای آینده پژوهانه است. به این معنی که پژوهش و تحقیقات کاربردی زمانی برای پیشرفت و توسعه ارزشمند خواهند بود و قابلیت بهره برداری دارند که با درک عمیقی از تجارب و آزمون و خطای گذشته، فرصت ها و چالش های کنونی را دریابند و با هدف گذاری و خیز و جهشی مستحکم برای ساختن فردا (آینده ای) مطمئن صورت پذیرند.

وی افزود: موفقیت و توسعه پژوهش در هر جامعه نیازمند گسترش رویکرد پژوهشی (پژوهش مدار) در آن جامعه است، منظور از رویکرد پژوهشی نگاهی مبتنی بر پژوهش نسبت به موضوع های گوناگون است. به بیان دیگر؛ زمانی که سودای کسب ثروت و حتی سود و منفعت بیشتر در ذهن تولیدکنندگان کالا و خدمات وجود دارد، نبایستی با بهره مندی از تمام اسباب و لوازم توسعه و پیشرفت، هم چنان اندر خم یک کوچه باشیم.

رئیس بنیاد نخبگان استان چهارمحال و ‌بختیاری با بیان اینکه ظرفیت سازی از سویی و تبدیل ایده به پدیده در دیگر سو، ضلع مکمل و متممی است که موجب تبدیل پژوهش به محصول، محصول به صنعت، صنعت به تجارت و خلق بازار تجاری و برندسازی می‌شود، ادامه داد: در حقیقت زمانی این حلقه‌های به هم پیوسته زنجیر موجب حرکت دادن و چرخاندن چرخ های صنعت می‌شوند که قدم های اولیه با جدیت، قاطعیت و با استمرار برداشته شود. از این رو بسیج همه منابع و امکانات در تولید محتواهای مورد نیاز، بهره گیری از یافته های پژوهش های قبلی و جامعه محوری و آینده نگری رویکرد پژوهش ها، می بایستی اولویت و در دستور کار قرار گیرد.

وی تصریح کرد: کسانی که در فعالیت های تولیدی و یا حتی دانش بنیان خود رویکردی پژوهشی دارند، باید پیش از هرگونه تصمیم به مطالعه وضعیت موجود پرداخته و با تجزیه و تحلیل مشاهدات خود، به بهترین راهکار‌ها بیاندیشند.

وی افزود: هم چنین، تلاش کنند تا از نتایج آثار سایر پژوهشگران نیز به نحو شایسته ای بهره گیرند و به معمای حقیقی و واقعی کلمه، تحقق پژوهش که همان دانش بنیان بودن آن است را با انگیزه های ناسالم و سوداگرانه کسب سود و منفعت بیشتر اشتباه نگیرند. بنابراین، رویکرد پژوهشی به قشر یا گروه خاصی محدود نشده و زمانی سرچشمه اثر خواهد بود که در سطوح و امور گوناگون جامعه تسری یافته باشد.

پبرعلی گفت: نوع و سطح فعالیت های پژوهشی یکی از شاخص های اصلی توسعه و پیشرفت محسوب می شود و موفقیت در تمام فعالیت های مربوط به توسعه صنایع، کشاورزی، خدمات و غیره به گونه ای به گسترش فعالیت های پژوهشی بستگی دارد. در واقع پژوهش یکی از محورهای مهمی است که ضامن پیشرفت و توسعه پایدار در هر کشور به شمار می‌آید. هم چنین؛ رویکرد پژوهش، آینده پژوهی و نهایتاً ایجاد بازار از طریق همان پژوهش های دنباله دار می بایستی به سمت و سویی حرکت کند که علاوه بر تأمین مایحتاج و نیازهای داخلی، پاسخگوی درخواست ها و پیشنهادهای خارجی و به بیانی دیگر تجارت بین الملل باشد.

رئیس بنیاد نخبگان استان چهارمحال و بختیاری با اشاره به اینکه اگر پژوهشی نشود، دانش بشری افزایش نخواهد یافت و دچار سکون و رکود خواهد شد، گفت: بدون انجام پژوهش، امور آموزشی نیز از پویایی و نشاط لازم برخوردار نخواهد بود. همه آنچه به عنوان پیشرفت علوم در دوره های گوناگون تاریخ می‌شناسیم، حاصل تلاش افرادی است که در کار خود رویکردی پژوهشی داشته اند و ذهن پرسش گرشان همواره محرکی برای فعالیت های پژوهشی آنان بوده است. محرکی که اگر با صبغه ای دینی و الهی به آن نگریسته شود، بیش و پیش از همه ی دعوات الهی و حتی دعوت به عبادت، تبلور و تجلی تفکر و پژوهیدن را از آدمی این موجود کنجکاو و پرسش گر مطالبه شده و خواهد شد.

وی گفت: در آموزش نیز بایست رویکرد پژوهش مدار داشت؛ منظور از رویکرد پژوهش مدار در آموزش آن است که در همه سطوح و مقاطع آموزشی، شیوه های تدریس به گونه‌ای باشد که دانش آموزان به مطالعه کتاب های درسی اکتفا نکرده و خود با بررسی منابع موجود در موضوع های درسی، به گسترش منابع دانش خویش بپردازند.

پیر‌علی ادامه داد: در رویکرد پژوهش مدار دانش آموزان چگونه آموختن را می آموزند و قادر خواهند بود که به شیوه ای علمی دانش خود را توسعه بخشند. هم چنین در این رویه، نظام آموزشی (اعم از آموزش و پرورش و آموزش عالی) در همه سطوح و مقاطع موظف به تهیه، تدوین و تولید محتواهای آموزشی پژوهیدن، تبیین و واکاوی افق های پیش روی پژوهشگران عرصه ها و فراهم کردن زمینه های مختلف در جهت ایجاد و راه‌اندازی کسب و کارهای تجاری، بنگاه های کوچک و بزرگ زود و دیربازده در نیل به ایجاد اقتصادی پویا و مولد خواهد بود که علاوه بر عدم تک محصولی بودن و وابستگی شدید به درآمدهای حاصل از فروش نفت؛ به اقتصادی دانش بنیان و چند محصولی تبدیل شود.

وی در پایان توسعه پایدار و همه جانبه کشور را در گرو افزایش کمی و کیفی فعالیت های پژوهشی دانست و گفت: اگر نگاهی دراز مدت به امر پژوهش داشته باشیم، شاید مهم تر از انجام پژوهش در زمینه های گوناگون، گسترش رویکرد پژوهش مدار در آموزش مقاطع مختلف تحصیلی باشد.

وی افزود: در واقع، دانش آموزان امروز پژوهشگران فردا هستند که با تلاش خود می‌توانند به گسترش مرزهای دانش بپردازند. آموزش موثر روش های بهینه پژوهش، ضامن موفقیت پژوهش های آینده خواهد بود و بدیهی است که گسترش پژوهش در گرو تعامل سازنده همه بخش های آموزشی و پژوهشی کشور است و هیچ یک از سازمان ها به تنهایی نمی‌توانند به بهبود وضع پژوهش در کشور کمک کنند. بنابراین، پیشرفت در این زمینه نیازمند عزمی ملی و توجه به جایگاه پژوهش در زمینه های گوناگون است.