اسفند، دير مي‌آيد و زود مي‌رود، نه آغازش را مي‌فهمي و نه پايانش را اما ماهي دوست‌داشتني است. اسفند در کنار انبوه کارهاي عقب‌مانده و عقب‌افتاده‌مان اما نويد سال نو و عيد و سرور و شادي مي‌دهد. اي کاش در آستانه فرارسيدن ايام سال نو براي آنکه دل‌هاي‌مان هم تغييري کند فکري کنيم.
۰
تاریخ انتشارچهارشنبه ۱۲ اسفند ۱۳۹۴ - ۰۸:۳۲
کد مطلب : ۲۷۶۶۷
در واپسين روزهاي سال و در آستانه سال نو؛
خانه دل‌هاي‌مان را هم بتکانيم
به گزارش جهانبین نیوز به نقل از پایگاه خبری تحلیلی کیار بیدار از نيمه‌هاي بهمن و درست از نيمه زمستان بوي عيد به مشام مي‌رسد. عيد اتفاقي زيبا، شيرين، دوست‌داشتني و به يادماندني.
عيد اتفاق نيست بلکه عيد يک رسم است، يک مرام است و يک آئين است که ساليان سال و با آغاز بهار همه مردمان جهان آن را گرامي داشته‌اند اما ايرانيان که فر و شکوه عيد و سال نو را بيش از ديگران درک کرده‌اند اين مراسم جهاني و اين سنت پسنديده را به شکلي زيبا تر ارج مي‌نهند و برپا مي‌دارند.
مراسم نوروز در ايران محدورد به روز يک از فروردين‌ماه نيست که ايرانيان به پيشواز اين خجسته‌روز و به گرامي داشت اين آئين نيکو همه ساله و از نيمه‌هاي زمستان با تميز کردن خانه‌ها، شستن و نظافت لوازم منزل، دور ريختن لوازم مستهلک و غيرقابل استفاده، خريد لباس، نقل، شيريني، ميوه و... فرارسيدن سال نو و در صدر آن نوروز را جشن مي‌گيرند و در اين ايام شاد و مسرورند.
يکي از زيبايي‌هاي فرارسيدن نوروز رسم زيباي خانه‌تکاني است که تقريبا همه چيز خانه طي اين مراسم تميز و پاکيزه مي‌شود. ايرانيان به پاکي، تميزي، شادي، نور و زيبايي هم‌چون نياکان خود معتقدند و با ورود اسلام به ايران اين اعتقاد ريشه‌هاي قدسي نيز يافته است و نه‌تنها اسلام با اين آئين مخالفتي ندارد که آنرا تقويت نيز نموده است.
سال نو که مي‌آيد همه چيز آثاري از سرور و شادي و خوشحالي مي‌يابد و نوروز طراوت و شادابي خود را به ديگران هم هديه مي‌دهد.
فرارسيدن نوروز نويد تولد و آغازي دوباره است که همه چيز و همه کس را شاد و خوشحال و بشاش و مسرور مي‌کند اما با همه اين آثار دلپذير و زيبا نبايد توجه‌مان را از کانون همه خوبي‌ها و مهرباني‌ها دور کنيم.
دل، اين جايگاه مهر و مهرباني با گذشت زمان ممکن است پر شود از کينه‌توزي‌ها، حسادت‌ها، نامهرباني‌ها، دلخوري‌ها و خستگي‌ها. غرور و تکبر و کاهلي و تنبلي و حسد و بخل و فساد و... رذايل اخلاقي هستند که در وجود پاک الهي انسان جايگاهي ندارند اما گدشت زمان، مشکلات پيش رو، ناملايمات روزگار و... باعث مي‌شود انسان ذات اقدس و الهي خود را فراموش کند و روزمره شود.
يکي از آثار روزمرگي بي‌توجهي به زيبايي‌ها، مهرباني‌ها، خوبي‌ها و خصلت‌هاي نيکوي انساني است که شايد يکي از بهترين زمان‌هايي که بايد براي فرار از روزمرگي‌ها و بدي‌ها آن را مغتنم بشماريم ايام پايان سال باشد.
فصل خانه‌تکاني زمان خوبي است که دل‌هاي‌مان را هم از بدي‌ها خالي کنيم و پر کنيم از خوبي‌ها و کارهاي خوب و پسنديده و نيکو.
در واپسين روزهاي سال ۱۳۹۴هستيم، هر روز که از صبح آغاز مي‌شود و به شب مي‌رسانيمش هديه است از هداياي الهي اما اي کاش اين هديه را در راهي مثبت و مفيد فايده صرف کنيم.
اي کاش در اين روزهاي پاياني سال با خود عهدي ببنديم که در سال آينده تغييري داشته باشيم در راستاي بهتر شدن، در راستاي بندگي خدا، در راستاي رشد و تعالي خود و ديگران، در راستاي بهبود آنچه مدر قبالش مسئوليم.
بياييد در اين روزهاي آخر سال هم خانه‌هاي‌مان را بتکانيم و هم دل‌هاي‌مان را... .
مهدي بهزادي تشنيزي
انتهاي پيام1026ج /۵۸۰ک
عيد اتفاق نيست بلکه عيد يک رسم است، يک مرام است و يک آئين است که ساليان سال و با آغاز بهار همه مردمان جهان آن را گرامي داشته‌اند اما ايرانيان که فر و شکوه عيد و سال نو را بيش از ديگران درک کرده‌اند اين مراسم جهاني و اين سنت پسنديده را به شکلي زيبا تر ارج مي‌نهند و برپا مي‌دارند.
مراسم نوروز در ايران محدورد به روز يک از فروردين‌ماه نيست که ايرانيان به پيشواز اين خجسته‌روز و به گرامي داشت اين آئين نيکو همه ساله و از نيمه‌هاي زمستان با تميز کردن خانه‌ها، شستن و نظافت لوازم منزل، دور ريختن لوازم مستهلک و غيرقابل استفاده، خريد لباس، نقل، شيريني، ميوه و... فرارسيدن سال نو و در صدر آن نوروز را جشن مي‌گيرند و در اين ايام شاد و مسرورند.
يکي از زيبايي‌هاي فرارسيدن نوروز رسم زيباي خانه‌تکاني است که تقريبا همه چيز خانه طي اين مراسم تميز و پاکيزه مي‌شود. ايرانيان به پاکي، تميزي، شادي، نور و زيبايي هم‌چون نياکان خود معتقدند و با ورود اسلام به ايران اين اعتقاد ريشه‌هاي قدسي نيز يافته است و نه‌تنها اسلام با اين آئين مخالفتي ندارد که آنرا تقويت نيز نموده است.
سال نو که مي‌آيد همه چيز آثاري از سرور و شادي و خوشحالي مي‌يابد و نوروز طراوت و شادابي خود را به ديگران هم هديه مي‌دهد.
فرارسيدن نوروز نويد تولد و آغازي دوباره است که همه چيز و همه کس را شاد و خوشحال و بشاش و مسرور مي‌کند اما با همه اين آثار دلپذير و زيبا نبايد توجه‌مان را از کانون همه خوبي‌ها و مهرباني‌ها دور کنيم.
دل، اين جايگاه مهر و مهرباني با گذشت زمان ممکن است پر شود از کينه‌توزي‌ها، حسادت‌ها، نامهرباني‌ها، دلخوري‌ها و خستگي‌ها. غرور و تکبر و کاهلي و تنبلي و حسد و بخل و فساد و... رذايل اخلاقي هستند که در وجود پاک الهي انسان جايگاهي ندارند اما گدشت زمان، مشکلات پيش رو، ناملايمات روزگار و... باعث مي‌شود انسان ذات اقدس و الهي خود را فراموش کند و روزمره شود.
يکي از آثار روزمرگي بي‌توجهي به زيبايي‌ها، مهرباني‌ها، خوبي‌ها و خصلت‌هاي نيکوي انساني است که شايد يکي از بهترين زمان‌هايي که بايد براي فرار از روزمرگي‌ها و بدي‌ها آن را مغتنم بشماريم ايام پايان سال باشد.
فصل خانه‌تکاني زمان خوبي است که دل‌هاي‌مان را هم از بدي‌ها خالي کنيم و پر کنيم از خوبي‌ها و کارهاي خوب و پسنديده و نيکو.
در واپسين روزهاي سال ۱۳۹۴هستيم، هر روز که از صبح آغاز مي‌شود و به شب مي‌رسانيمش هديه است از هداياي الهي اما اي کاش اين هديه را در راهي مثبت و مفيد فايده صرف کنيم.
اي کاش در اين روزهاي پاياني سال با خود عهدي ببنديم که در سال آينده تغييري داشته باشيم در راستاي بهتر شدن، در راستاي بندگي خدا، در راستاي رشد و تعالي خود و ديگران، در راستاي بهبود آنچه مدر قبالش مسئوليم.
بياييد در اين روزهاي آخر سال هم خانه‌هاي‌مان را بتکانيم و هم دل‌هاي‌مان را... .
مهدي بهزادي تشنيزي
انتهاي پيام1026ج /۵۸۰ک