کارشناس مسائل اقتصادی گفت: اين یعنی توليدکنندگان داخلي بايد ورشکست شوند و اکثر توليدکنندگان ما زير ۵۰ درصد توليد مي کنند، اکثرشان هم که واردات داردند با واردات رشد مي کنند نه توليد واقعي و در اين بين يک نيرو هم در داخل آماده است قدرت بگيرد با اين شرايط است که تهاجم اقتصادي بوجود مي آيد.
۰
تاریخ انتشاردوشنبه ۲۴ آبان ۱۳۹۵ - ۱۲:۰۸
کد مطلب : ۳۱۷۲۴
کارشناس مسائل اقتصادی:
تهاجم اقتصادي، از وابستگي به توليدکنندگان خارجي تا نابودي توليدکنندگان داخلي
به گزارش جهانبین نیوز دکتر رزاقي کارشناس اقتصادي در گفتگو با خبرنگار اساتيد برتر در خصوص تهاجم اقتصادي اظهار کرد: تاريخ نشان مي دهد تا زماني که نظام سرمايه داري بوجود نيامده بود تهاجم اقتصادي معني نداشت.
وي ادامه داد: از زماني که استعمار شروع شد، چند کشور اروپايي از نظر تکنولوژي نظامي توسعه پيدا کردند و به هر کشوري که رفتند تصرف و نابود کردند.
رزاقي با بيان اينکه اين کشورها، وقتي ديدند بقيه کشورها مثل هند، نيز توليداتي دارند که قابليت صادر کردن دارند آنها را تشويق کردند که توليداتشان را زياد کنند تا آنها بتوانند آن توليدات را صادر و سود بيشتري ببرند.
وي گفت: در گذشته دور کشور ما هم همين وضعيت را داشت، کشورهاي صنعتي ماشيني چيزي براي صادرات نداشتند، کم کم ماشين هاي صنعتي جايگزين نيروي انساني شد، ولي با دو مشکل اساسي روبرو بودند يکي تهيه مواد اوليه و ديگري اينکه ماشين بي‌نهايت توليد مي کند ولي بايد به اين نکته توجه کرد که سرمايه دار همانطور که از اسمش پيداست به دنبال سود بيشتر است.
اين کارشناس اقتصادي تاکيد کرد: کشورهايي مثل آمريکا، انگليس و فرانسه که صنعتي هستند اگر نتوانند توليدات خود را بفروش برسانند بحران بوجود مي آيد، پس بايد اين توليدات را به هر نحوي بفروش مي‌رسانند بنابراين بايد براي رسيدن به اين هدف اولا فروش به کشور هايي صورت مي‌گرفت که صنعتي نيستند دوما، نبايد صنعتي شوند به دليل اينکه اگر صنعتي شوند خودشان نياز خودشان را توليد مي کنند، ديگر احتياجي به واردات ندارند.
رزاقي اضافه کرد: اين نشان مي دهد که بحران هميشه در سرمايه وجود دارد اما اين سرمايه با بحران عميق‌تري روبرو مي شود اما چگونه مي توان از صنعتي شدن کشورها جلوگيري کرد؟ اول باقدرت نظامي ولي کم کم توليد به انبوه مي رسد ودوم سخت کردن شرايط فروش توليدات داخلي کشورها و زماني اين فکر بوجود مي آيد که از استفاده مواد خام در خود کشور جلوگيري شود، به اين ترتيب کالاهاي خام صادر مي‌شود و بجاي آن کالاهاي خارجي را خريداري کند.
کارشناس مسائل اقتصادي ادامه داد: قبلا در ايران يا ساير کشورهايي که صادرات داشتند بين منافع صادرکننده و توليدکننده يک همبستگي وجود داشت، يعني صادرکنندگان از توليدکنندگان حمايت مي کردند، واردکنندگان هرچيزي را نمي‌توانستند وارد کنند، چون منافع ملي به خطر مي‌افتاد.
وي ادامه داد: آرام آرام با شرايطي روبه رو شديم که در آن ارتباطي ميان صادرکنندگان و توليدکنندگان وجود ندارد بلکه بيشتر وابستگي به توليدکنندگان خارجي است به اين ترتيب افرادي بوجود آمدند که خود، بازاريابي مي کنند براي توليدکنندگان خارجي و اينها بيشتر برون‌گرا هستند تا درون‌گرا.
رزاقي يادآور شد: بنابراين افرادي در داخل کشور بوجود آمدند که آنگونه رفتار مي کنند که آمريکايي‌ها، فرانسوي‌ها و انگليسي‌ها مي‌خواهند و همان کاري را انجام مي‌دهند که به ميل ان‌ها باشد به اين ترتيب به کلي مجموعه داخل تغيير پيدا مي کند.
اين کارشناس اقتصادي گفت: اما بحثي که در دوره جديد مطرح مي شود اين است که برخي از افراد حتي غذاي مصرفي‌شان، خودرويي که سوار مي شوند خارجي است، دولت خودش به خارجي‌ها يارانه مي دهد اين مجموعه به هم پيوسته همان کاري راانجام مي دهد که آمريکايي ها مي خواهند. چه آگاهانه و چه غير آگاهانه...
وي خاطرنشان کرد: اين یعنی توليدکنندگان داخلي بايد ورشکست شوند و اکثر توليدکنندگان ما زير ۵۰ درصد توليد مي کنند، اکثرشان هم که واردات داردند با واردات رشد مي کنند نه توليد واقعي و در اين بين يک نيرو هم در داخل آماده است قدرت بگيرد با اين شرايط است که تهاجم اقتصادي بوجود مي آيد.
انتهاي پیام/
وي ادامه داد: از زماني که استعمار شروع شد، چند کشور اروپايي از نظر تکنولوژي نظامي توسعه پيدا کردند و به هر کشوري که رفتند تصرف و نابود کردند.
رزاقي با بيان اينکه اين کشورها، وقتي ديدند بقيه کشورها مثل هند، نيز توليداتي دارند که قابليت صادر کردن دارند آنها را تشويق کردند که توليداتشان را زياد کنند تا آنها بتوانند آن توليدات را صادر و سود بيشتري ببرند.
وي گفت: در گذشته دور کشور ما هم همين وضعيت را داشت، کشورهاي صنعتي ماشيني چيزي براي صادرات نداشتند، کم کم ماشين هاي صنعتي جايگزين نيروي انساني شد، ولي با دو مشکل اساسي روبرو بودند يکي تهيه مواد اوليه و ديگري اينکه ماشين بي‌نهايت توليد مي کند ولي بايد به اين نکته توجه کرد که سرمايه دار همانطور که از اسمش پيداست به دنبال سود بيشتر است.
اين کارشناس اقتصادي تاکيد کرد: کشورهايي مثل آمريکا، انگليس و فرانسه که صنعتي هستند اگر نتوانند توليدات خود را بفروش برسانند بحران بوجود مي آيد، پس بايد اين توليدات را به هر نحوي بفروش مي‌رسانند بنابراين بايد براي رسيدن به اين هدف اولا فروش به کشور هايي صورت مي‌گرفت که صنعتي نيستند دوما، نبايد صنعتي شوند به دليل اينکه اگر صنعتي شوند خودشان نياز خودشان را توليد مي کنند، ديگر احتياجي به واردات ندارند.
رزاقي اضافه کرد: اين نشان مي دهد که بحران هميشه در سرمايه وجود دارد اما اين سرمايه با بحران عميق‌تري روبرو مي شود اما چگونه مي توان از صنعتي شدن کشورها جلوگيري کرد؟ اول باقدرت نظامي ولي کم کم توليد به انبوه مي رسد ودوم سخت کردن شرايط فروش توليدات داخلي کشورها و زماني اين فکر بوجود مي آيد که از استفاده مواد خام در خود کشور جلوگيري شود، به اين ترتيب کالاهاي خام صادر مي‌شود و بجاي آن کالاهاي خارجي را خريداري کند.
کارشناس مسائل اقتصادي ادامه داد: قبلا در ايران يا ساير کشورهايي که صادرات داشتند بين منافع صادرکننده و توليدکننده يک همبستگي وجود داشت، يعني صادرکنندگان از توليدکنندگان حمايت مي کردند، واردکنندگان هرچيزي را نمي‌توانستند وارد کنند، چون منافع ملي به خطر مي‌افتاد.
وي ادامه داد: آرام آرام با شرايطي روبه رو شديم که در آن ارتباطي ميان صادرکنندگان و توليدکنندگان وجود ندارد بلکه بيشتر وابستگي به توليدکنندگان خارجي است به اين ترتيب افرادي بوجود آمدند که خود، بازاريابي مي کنند براي توليدکنندگان خارجي و اينها بيشتر برون‌گرا هستند تا درون‌گرا.
رزاقي يادآور شد: بنابراين افرادي در داخل کشور بوجود آمدند که آنگونه رفتار مي کنند که آمريکايي‌ها، فرانسوي‌ها و انگليسي‌ها مي‌خواهند و همان کاري را انجام مي‌دهند که به ميل ان‌ها باشد به اين ترتيب به کلي مجموعه داخل تغيير پيدا مي کند.
اين کارشناس اقتصادي گفت: اما بحثي که در دوره جديد مطرح مي شود اين است که برخي از افراد حتي غذاي مصرفي‌شان، خودرويي که سوار مي شوند خارجي است، دولت خودش به خارجي‌ها يارانه مي دهد اين مجموعه به هم پيوسته همان کاري راانجام مي دهد که آمريکايي ها مي خواهند. چه آگاهانه و چه غير آگاهانه...
وي خاطرنشان کرد: اين یعنی توليدکنندگان داخلي بايد ورشکست شوند و اکثر توليدکنندگان ما زير ۵۰ درصد توليد مي کنند، اکثرشان هم که واردات داردند با واردات رشد مي کنند نه توليد واقعي و در اين بين يک نيرو هم در داخل آماده است قدرت بگيرد با اين شرايط است که تهاجم اقتصادي بوجود مي آيد.
انتهاي پیام/