شهادت امام حسين عليه السلام در دهم محرم سال 61هجري به همراه تني چند از فرزندان، برادران و يارانش بدست مزدوران بني اميه نه تنها پاياني بر زندگي پر بار آن امام ظالم ستيز و حق طلب نبود که سرآغازي بود بر رسوايي حکومت هاي ظالم و مستکبر و حرکت هاي ظلم ستيز با محوريت دين و مذهب.
۱
بعثت پيامبر اسلام حضرت محمد مصطفي صلوات الله عليه و آله پاياني بود بر همه ي خرافه پرستي ها، بدعت ها و تحريف هايي که قوم يهود و مسيحي در دين و کتاب هاي آسماني خود ايجاد کردند تا بدان وسيله بتوانند به واسطه دين منافع و اهداف خود را عملي نمايند.
اسلام دين حق طلبي، ظلم ستيزي، حامي مستضعفان، وحدانيت، مهرباني، عدالت و ....است که با وحي الهي و به واسطه رسول مکرم اسلام از سرزمين عربستان منتشر شد و بدون آنکه اديان و پيامبران پيشين را نفي کند ضمن تائيد آنان اديان گذشته را تکميل کرد.
نشر اسلام در سرزمين هاي مختلف باعث شد بسياري از کساني که وجود اسلام را مانعي در نيل به منافع خود مي ديدند به روش هاي مختلف شروع مخالفت و حتي مبارزه با اين دين آسماني را آغاز نمايند.
اگرچه عده اي در با ورود اسلام اعلام مسلماني نمودند اما تعداد بسياري از آنان اگرچه دين اسلام را در ظاهر پذيرفتند اما در واقع مسلمان نشدند.
منافقان که نتواستند روياروي اسلام بايستند خود را در صف مسلمين جاي دادند تا از دورن به اسلام ضربه بزنند. در سال هاي پيامبري حضرت محمد دستورات دين مبين اسلام از طريق قرآن کتاب آسماني ما مسلمانان، احاديث و رواياتتبيين شد و در راستاي دستورات دين آسماني اسلام از کوچکترين مسائل تا مسائل کلان حکومتي دستوراتي ارائه شد تا آنجا که در آخرين حج پيامبر مساله امامت و جانشيني پيامبر اسلام پس از ايشان در واقعه غدير براي حاضران در مراسم حج بيان شد و علنا و در حضور جمع کثيري از مسلمانان کشور ها و ممالک مختلف حضرت علي عليه السلام به عنوان امام و جانشين حضرت رسول اکرم معرفي شد.
اگرچه در واقه غدير امام و جانشين پس از پيامبر براي همگانمشخص گرديد اما....
معاندان و در صدر همه منافقان بيکار ننشستند و در روز رحلت پيامبر اکرم به يکباره همه آنچه را که در زمان حيات پيامبر اکرم اتفاق افتاده بود را انکار کردند و خلافت از دست صاحب حقيقي اش حضرت علي عليه السلام خارج شد.
انکار غدير باعث شد حوادث متعددي پس از آن به وقوع پيوندد که اولين آن انتخاب ابوبکر به عنوان خليفه و در ادامه جنگ هاي تحميلي همچون جمل و صفين و نهروان در زمان خلافت حضرت علي عليه السلام و غصب خلافت حضرت علي عليه السلام توسط معاويه بود که با خلافت معاويه دوران دشمني منافقان با اهل بيت رسول الله و حاميان اسلام راستين آغاز شد.
شهادت حضرت علي عليه السلام با ضريت ابن ملجم لعنت الله عليه، شهادت امام حسن عليه السلام به دست همسر خود و شهادت امام حسين عليه السلام و ياران با وفايش در کربلا بدست لشکريان يزيد فقط و فقط بدليل آن بود که عده اي اسلام را براي منافع خود خواستند و با چهره اي مزورانه و رياکارانه با نقابي از اسلام پيش آمدند و فجايعي که بدان اشاره شد رقم خورد.
با شهادت امام حسين عليه السلام اسلام ناب محمدي که در حال از بين رفتن بود نه تنها محو نشد که مقتدر تر از گذشته جاني دوباره گرفت و چهره ي زشت و کريه منافقان برملا شد.
اگرچه پس از شهادت امام حسين عليه السلام بسياري تلاش کردند که اصل شهادت آن امام مظلوم را منحرف کنند اما وجود ائمه پس از آن حضرت باعث شد قيام سرخ عاشوراي سال ۶۱ گستره اي جهاني يابد تا انشاالله به انقلاب جهاني حضرت صاحب الزمان وصل شود اما....
هدف از بيان اين مقدمه طولاني ضمن بازخواني برخي مسائل تاريخي آن بود که بدانيم عاشورا يک ابزار اطلاع رساني است. يک رسانه است که توانست با قدرت چهره ي زشت فساد، ظلم، بي عدالتي، جور و ....حاکمان و مستبدان را افشا کند.
قيام سرخ عاشوراي سال ۶۱آنقدر عميق و عظيم بود که با گدشت نزديک به ۱۴قرن از آن نه تنها فراموش نشده است که روز بروز و سال به سال با بياني صريحتر و قدرتي بيش از پيش در تبيين اهداف خود موفقتر است.
قيام عاشورا يک اتفاق ساده قومي و قبيله اي نبود که بتوان آن را محدود به مکان و زمان خاص کرد و حرکت حضرت امام حسين و ياران با وفايش در برابر حکومت ظلم و جور زمان حرکتي براي همه ي زمان ها و همه ي مکان هاست.
امام حسين عليه السلام اگرچه مي توانست با سازش، با همراهي حکومت، با بدست آوردن پول و ثروت و زندگي در شرايطي ايدده آل و بي دغدغه زندگي کند اما مخالفت خود را با حکومت زمانه اش آشکار کرد نه براي آنکه مسائلي که بدان اشاره شد را بدست آورد بلکه چون دين خدا را در خطر مي ديد حاضر شد از جان و مال و ناموس و فرزند و ديارش بگذرد اما سازش نکند.
امام حسين عليه السلام در برابر دفاع از دين الهي بهايي بس سنگين پرداخت اما حاضر نشد سازش کند و با پذيرش شرايط يزيد زندگي ننگين داشته باشد.
قيام امام حسين چراغ راه همه ي پيروان راستين آن حضرت است، بايد بصيرت داشته باشيم و با شناخت امام زمانمان و همچنيم شمر و يزيد زمانه بتوانيم حق را از باطل تشخيص دهيم و در صف ياران امام قرار گيريم نه اينکه بي تفاوت باشيم يا در لشکر کفر و جور صف آرايي کنيم.
با گذشت ۱۴۰۰سال از شهادت بهترين خلق زمانه و بهترين انسان هاي روي زمين اما هنوز که هنوز است خون امام حسين عليه السلام و يارانش در جوشش است و هنوز که هنوز است نداي ظلم و ستيزي و حق طلبي امام حسيت عليه السلام به گوش مي رسد.
اگر چه اين روزها محرم براي برخي عرصه ي رنگ و ريا و تزوير شده است اما محرم چهره ها رو خوب آشکار مي کند، خاصيت محرم اين است. امام حسين عليه السلام در واقع براي آشکار شدن واقعيت هاي جهان اسلانم به شهادت رسيد و براي رسوا کردن منافقان از طفل شش ماهه خود هم گذشت.
شايد اين روزها آمدن محرم براي عده اي نان و آب و شهرت و اسم و عنوان داشته باشد، شايد عده اي چهره خود را در پس علم و زنجير و طبل و سنج و پارچه هاي مشکي محرم پنهان کنند اما واقعيت چيزي ديگر است. محرم کار خود را مي کند، عاشوراي سال ۶۱هجري چهره حکومت يزيد و امويان را رسوا کرد و عاشوراهاي بعدي هم در زمان خود يزيد زمانشان را اما....
اي کاش آنقدر بصير باشيم که در سپاه حق قرار گيريم نه آنکه بي تفاوت باشيم يا در لشکر کفر بر عليه حق شمشير کشيم.
انتهاي پيام
مهدي بهزادي تشنيزي