«اخلاق» میان شخصیت‌های علاقه‌مند به حضور در مراکز قدرت و مواضع خدمت، هم می‌‌تواند ضامن سلامت انتخابات باشد و هم اصلح‌گزینی را میان مردم آسان کند.
۱
به گزارش جهانبین نیوز ، به گزارش جهانبین نیوز ، جمهوریت یکی از عناصر مهم تشکیل دهنده نظام مقدس جمهوری اسلامی است که در جهت عینیت بخشیدن به آن، همه ساله، انتخابات متعدد و مهمی برگزار می گردد و مقام های عالی رتبه و منصب های مهمی به وسیله مردم، با واسطه یا بدون واسطه انتخاب می شوند.
در هر انتخابات، افراد و گروه های مختلف با افکار و اهداف متفاوت می کوشند با ارائه شایستگی های خود، در رقابتی طاقت فرسا، آرای مردم را از آن خود کنند تا توفیق خدمت هر چه بیشتر به مردم و نظام اسلامی و رضایت خدا را به دست آورند.
به همین دلیل، از آغاز تا پایان تبلیغات و از پیروزی یا شکست تا پس از آن، افراد و گروه ها، نامزدها و هوادارانشان و پیروز شدگان و شکست خوردگان در انتخابات باید، در همه حال، اخلاق و آداب اسلامی را رعایت کنند و از انصاف و عدالت خارج نشوند که توفیق خدمت و رضایت خداوند جز از این طریق به دست نمی آید
«اخلاق» میان گروه‌های فعال جامعه و بین افراد و شخصیت‌های علاقه‌مند به حضور در مراکز قدرت و مواضع خدمت، هم می‌‌تواند ضامن سلامت انتخابات باشد و هم اصلح‌گزینی را میان مردم آسان کند.
برای کسانی که قرار است در جمهوری اسلامی منشأ خدمات ارزنده و ارزشمندی برای مردم و جامعه شوند، ویژگی‌های ممتازی در نظر گرفته شده است؛ قانون‌مداری، تعهد به قول‌وقرارهای خود با مردم، تبدیل نکردن کرسی‌های قدرت- مثلا نمایندگی مردم و مجلس شورای اسلامی یا مجلس خبرگان رهبری- به ابزاری برای کسب ثروت و مکنت، پرهیز از برتری‌طلبی، به اضافه فاصله‌گرفتن از سایر افزون‌طلبی‌هایی که به مرور جزء خصلت‌های نامأنوس با انسانیت آدمی می‌شود، از جمله این ویژگی‌هاست.
اگر ویژگی‌های ناپسندی در منتخب مردم پدیدار شود، نشانه‌ای از بداخلاقی و پایبندنبودن به اخلاق اسلامی و رفتار دینی است که نمی‌توان با هیچ معیاری آنها را توجیه کرد.
برای مراقبت از خویش و دورکردن نفس از دچارشدن به چنین بلاهای ضدانسانی به‌ویژه برای دین‌داران و نیروهای متدین، راهی جز این نیست که نامزدهای انتخابات، حضور در صحنه انتخابات را با آلودگی‌هایی همچون دروغ‌گویی، تهمت‌زدن به رقیب، بی‌توجهی به فهم عمومی مردم و فریب افکار عمومی، بلندپروازی ناشایست، کسب درآمد به شیوه ناپسند برای تبلیغات -که متأسفانه در سال‌های اخیر و میان کاندیداها رایج شده است- پیوند نزنند.
به یقین، فرد یا افرادی که تلاش می‌کنند برای تشکیل نظامی مردمی- اسلامی، خود را در معرض رسیدن به مراکز رسمی از طریق جلب آرای مردم قرار دهند، باید بدانند اگر به وظیفه انسانی و اسلامی خود عمل نکنند، عرصه خدمت جهنمی است که باید از آن دوری جست.
موفقیت در این راه، جز با دست‌مایه قراردادن دین و اخلاق و انسانیت، از سوی نامزدها، ممکن نیست. حضرت رسول‌اکرم(ص) می‌فرماید: «کامل‌ترین مؤمنان از نظر ایمان، نیکوترین آنان از نظر اخلاق است»
نامزد در دفاع از ایده ها و برنامه ها و معرفی خود باید در گفتار و کردار، جانب انصاف را داشته باشد و از حق کشی دوری کند. وی باید از فضای به وجود آمده در جهت قرب به خدا بهره برد و با سعه صدر در برابر کارشکنان، همچون دوستی مهربان باشد. انصاف در گفتار و کردار نسبت به خود و رقیبان موجب الفت دل ها خواهد شد و به دوستی ها را دوام خواهد بخشید .
لازمه انتخابات سالم، ایجاد فضایِ سالم و دور از تشنج و فساد است. این امر محقق نخواهد شد، مگر با رعایت اصل «احترام متقابل» «هم دلی و هم بستگی» و دوری از «حرمت شکنی» و «تهمت و افترا»
تجربه نشان می دهد بیشترین ضربه که می توان در فضای انتخابات به نامزدها وارد کرد، خیانت کردن، تهمت زدن و شایعه پراکنی است؛ بنابراین، افراد باید بکوشند خود را در جایگاه تهمت قرار ندهند.
معمولاً صحنه انتخابات، نامزدها را ناچار می کند در جمع هواداران خود وعده هایی را بدهند که قادر به انجام آنها نیستند.
متأسفانه برخی وعده ها در اثر فکر نکردن به عاقبت آن و در فضای به وجود آمده گفته می شود.
در این شرایط باید هنگام گفتار با تأمل و از روی تعقل سخن گفت.
انتهای پیام /1027 ج
در هر انتخابات، افراد و گروه های مختلف با افکار و اهداف متفاوت می کوشند با ارائه شایستگی های خود، در رقابتی طاقت فرسا، آرای مردم را از آن خود کنند تا توفیق خدمت هر چه بیشتر به مردم و نظام اسلامی و رضایت خدا را به دست آورند.
به همین دلیل، از آغاز تا پایان تبلیغات و از پیروزی یا شکست تا پس از آن، افراد و گروه ها، نامزدها و هوادارانشان و پیروز شدگان و شکست خوردگان در انتخابات باید، در همه حال، اخلاق و آداب اسلامی را رعایت کنند و از انصاف و عدالت خارج نشوند که توفیق خدمت و رضایت خداوند جز از این طریق به دست نمی آید
«اخلاق» میان گروه‌های فعال جامعه و بین افراد و شخصیت‌های علاقه‌مند به حضور در مراکز قدرت و مواضع خدمت، هم می‌‌تواند ضامن سلامت انتخابات باشد و هم اصلح‌گزینی را میان مردم آسان کند.
برای کسانی که قرار است در جمهوری اسلامی منشأ خدمات ارزنده و ارزشمندی برای مردم و جامعه شوند، ویژگی‌های ممتازی در نظر گرفته شده است؛ قانون‌مداری، تعهد به قول‌وقرارهای خود با مردم، تبدیل نکردن کرسی‌های قدرت- مثلا نمایندگی مردم و مجلس شورای اسلامی یا مجلس خبرگان رهبری- به ابزاری برای کسب ثروت و مکنت، پرهیز از برتری‌طلبی، به اضافه فاصله‌گرفتن از سایر افزون‌طلبی‌هایی که به مرور جزء خصلت‌های نامأنوس با انسانیت آدمی می‌شود، از جمله این ویژگی‌هاست.
اگر ویژگی‌های ناپسندی در منتخب مردم پدیدار شود، نشانه‌ای از بداخلاقی و پایبندنبودن به اخلاق اسلامی و رفتار دینی است که نمی‌توان با هیچ معیاری آنها را توجیه کرد.
برای مراقبت از خویش و دورکردن نفس از دچارشدن به چنین بلاهای ضدانسانی به‌ویژه برای دین‌داران و نیروهای متدین، راهی جز این نیست که نامزدهای انتخابات، حضور در صحنه انتخابات را با آلودگی‌هایی همچون دروغ‌گویی، تهمت‌زدن به رقیب، بی‌توجهی به فهم عمومی مردم و فریب افکار عمومی، بلندپروازی ناشایست، کسب درآمد به شیوه ناپسند برای تبلیغات -که متأسفانه در سال‌های اخیر و میان کاندیداها رایج شده است- پیوند نزنند.
به یقین، فرد یا افرادی که تلاش می‌کنند برای تشکیل نظامی مردمی- اسلامی، خود را در معرض رسیدن به مراکز رسمی از طریق جلب آرای مردم قرار دهند، باید بدانند اگر به وظیفه انسانی و اسلامی خود عمل نکنند، عرصه خدمت جهنمی است که باید از آن دوری جست.
موفقیت در این راه، جز با دست‌مایه قراردادن دین و اخلاق و انسانیت، از سوی نامزدها، ممکن نیست. حضرت رسول‌اکرم(ص) می‌فرماید: «کامل‌ترین مؤمنان از نظر ایمان، نیکوترین آنان از نظر اخلاق است»
نامزد در دفاع از ایده ها و برنامه ها و معرفی خود باید در گفتار و کردار، جانب انصاف را داشته باشد و از حق کشی دوری کند. وی باید از فضای به وجود آمده در جهت قرب به خدا بهره برد و با سعه صدر در برابر کارشکنان، همچون دوستی مهربان باشد. انصاف در گفتار و کردار نسبت به خود و رقیبان موجب الفت دل ها خواهد شد و به دوستی ها را دوام خواهد بخشید .
لازمه انتخابات سالم، ایجاد فضایِ سالم و دور از تشنج و فساد است. این امر محقق نخواهد شد، مگر با رعایت اصل «احترام متقابل» «هم دلی و هم بستگی» و دوری از «حرمت شکنی» و «تهمت و افترا»
تجربه نشان می دهد بیشترین ضربه که می توان در فضای انتخابات به نامزدها وارد کرد، خیانت کردن، تهمت زدن و شایعه پراکنی است؛ بنابراین، افراد باید بکوشند خود را در جایگاه تهمت قرار ندهند.
معمولاً صحنه انتخابات، نامزدها را ناچار می کند در جمع هواداران خود وعده هایی را بدهند که قادر به انجام آنها نیستند.
متأسفانه برخی وعده ها در اثر فکر نکردن به عاقبت آن و در فضای به وجود آمده گفته می شود.
در این شرایط باید هنگام گفتار با تأمل و از روی تعقل سخن گفت.
انتهای پیام /1027 ج