۰
تاریخ انتشارشنبه ۱۶ آذر ۱۳۹۲ - ۱۳:۰۲
کد مطلب : ۱۰۷۸۹
تكاپوي دگرانديشان براي تسلط بر حوزه‌هاي علمي:
فتنه مي‌خواهد دانشگاه را مقابل نظام قرار دهد
يكي از ثمره‌هاي جريان تجديدنظرطلب در طول حاكميت ۸ ساله‌شان بركشور، تغيير بنيادين فضاي دانشگاه‌ها از سمت علمي- فكري به سمت سياسي-حزبي بود، به گونه‌اي كه نقش‌آفريني پررنگ دانشجويان دانشگاه‌هاي تهران در شكل‌گيري مهم‌ترين شهرآشوب زمان تصدي‌گري اين جريان بر عرصه مديريت اجرايي - غائله ۱۸ تير۷۸- را مي‌توان به وضوح مشاهده كرد.
در طول اين هشت سال بارها دانشجويان نقش اول «فشار از پايين» را براي «چانه زني پدرخوانده‌هاي تجديدنظرطلب از بالا» برعهده گرفته و تمثال تندورهاي كف خيابان را جهت پياده‌سازي استراتژي‌هاي پيچيده رهبران تئوريك اين طيف به خوبي ايفا كردند.
هنوز يادمان نرفته كه در طول آن سال‌ها برخي از جنبش‌هاي دانشجويي نظير انجمن اسلامي و تحكيم وحدت چگونه ضمن وابستگي به كانون‌هاي قدرت، زمينه‌ساز انحراف و جدايي بخشي از بدنه تاثيرگذار جريانات دانشجويي از نظام و اجتماع شدند. هنوز فراموش نشده كه وزير علوم وقت، نامه‌اي به رئيس‌جمهور مي‌نويسد تا با ۵۰ دانشجوي عضو انجمن اسلامي مستقل كه در اجتماع اعتراضي جلوي وزارت علوم شركت كرده‌اند برخورد امنيتي، قضايي، اطلاعاتي و سياسي و حقوقي شود.
هنوز از خاطره‌ها حذف نشده زماني كه آغاجري توهين‌هاي بي‌سابقه را عليه اركان نظام مطرح و قوه قضائيه او را محكوم كرد، يك هسته مركزي در بدنه اجرايي كشور تشكيل و به روساي دانشگاه‌ها دستور مي‌دهد جهت حمايت از اين فرد مجوز برگزاري تجمعات در درون دانشگاه‌ها صادر شود.
انتخابات ۹۲ اميد فتنه‌گري در دانشگاه‌ها را زنده مي‌كند؟
هرچند با روي كارآمدن دولت اصولگراي نهم و دهم دوران پرتنش و التهاب دانشگاه كه برآمده از فضاي امنيتي- سياسي دولت اصلاحات بود، جاي خود را به فضاي نشاط وپويايي علمي داد، اما بايد هشدار داد كه بلافاصله پس از موفقيت دكتر روحاني در آوردگاه انتخابات «به‌وجود آوردن تنش و التهاب در فضاي علمي و فكري دانشگاه‌هاي سراسر كشور»، «فشار به رئيس دولت يازدهم براي معرفي چهره تندرو به مجلس جهت انتصاب در وزارت علوم»،«قلع و قمع بسياري از اساتيد و رؤساي دانشگاه‌ها در زمان سرپرست بودن توفيقي در وزارت علوم»، «بازگرداندن دانشجويان ستاره‌دار و فعال فتنه به فضاي آرام علمي دانشگاه» و «احياي جنبش‌هاي دانشجويي افراطي و اثرگذار در غائله‌هاي ۷۸ و ۸۸» جهت بازسازي پروژه استحاله نظام مورد توجه ويژه نظريه‌پردازان اين طيف قرار گرفته است.
البته آنچنان كه در اخبار غيررسمي عنوان نموده‌اند، يكي از مهم‌ترين محور‌ها در آخرين جلسه اصلاح‌طلبان، شركت در مراسم ۱۶ آذر بوده و مقرر شده تا با انجام تبليغات گسترده در رسانه‌ها و فضاي مجازي بتوانند حضور فعال و حداكثري در اين مراسم داشته باشند. نظريه‌پردازان اين جريان معتقدند تلاش‌هاي هدفمند صورت گرفته در سطوح مختلف دانشگاه‌ها در طول سه ماه گذشته، بايد در روز ۱۶آذر ۹۲ نمود بيروني پيدا كند و مراحل بعد را بايد در بازه‌هاي زماني ديگر دنبال كرد.
۱۸ تير نمونه بارز سوء‌استفاده اصلاحات از فضاي دانشگاه
واقعه ۱۸ تير ۱۳۷۸ يكي از بحران‌هايي است كه معاندان نظام در‌صدد برآمدند تا در لباس جنبش دانشجويي و با شعار مطالبات دانشجويان اصول اساسي نظام جمهوري اسلامي را مورد هدف قرار دهند. پس از توقيف روزنامه سلام در جريان رسيدگي به طرح اصلاح قانون مطبوعات، «دانشگاه تهران» كه مدت‌ها در اثر تحريكات عوامل افراطي، خصوصاً گروهك نهضت آزادي و نيز اتفاقات سياسي پياپي در تب و تاب به سر مي‌برد، پس از اطلاع از ماجرا و نيز با انگيزه مخالفت با تصويب كليات طرح اصلاح قانون «مطبوعات»، در شامگاه هفدهم تيرماه به صحنه تجمع‌هاي اعتراض‌آميز و درگيري‌هاي خشونت بار تبديل شد.
«دفتر تحكيم وحدت» در روز پنج‌شنبه ۱۷ تير ۱۳۷۸ بنا بر گزارش كميته تحقيق شوراي عالي امنيت ملي، يك ميتينگ اعتراض‌آميز را در دانشگاه تهران برگزار مي‌كند. پس از آن واقعه در ساعت ۲۲:۴۵ حدود ۱۵۰ نفر از دانشجويان اقدام به راهپيمايي غيرقانوني كرده و سپس با تحريكات عده‌اي از عناصر افراطي از كوي دانشگاه خارج مي‌شوند و با سر دادن شعارهايي مراتب اعتراض خود را ابراز مي‌دارند.
اين تحركات در ادامه گستره بيشتري پيدا كرد تاجايي كه پليس هم وارد صحنه مي‌شود، عناصر ضد انقلاب پس از اطلاع از اوضاع شهر به «دانشگاه» هجوم مي‌برند، تحريك كنندگان حزبي درون حكومت نيز با سخنراني‌ها و شايعات و جعل اخبار نظير به خاك و خون كشيده شدن تعدادي از دانشجويان كوي دانشگاه، زبانه‌هاي اين آتش را شعله ور مي‌سازند.
از ۱۸ تير به بعد، دامنه «اغتشاشات» و آشوب‌طلبي‌هاي عناصر معاند و فرصت‌طلب از دانشگاه به كف خيابان كشيده شد و ضد انقلاب، با استخدام اراذل و اوباش به تخريب اموال عمومي و هتك حرمت امام احل و مقام معظم رهبري مي‌پردازند. هرچند كه رهبري چند روز پس از اين حوادث با سخنراني خود به غائله تلخ ۱۸تير مهر پاياني مي‌زند، اما تحركات دامنه‌دار جريان تجديدنظرطلب در فضاي علمي وفكري دانشگاه‌ها و سوء‌استفاده آنها از دانشجويان، آگاهي بيشتر دولتمردان اعتدال‌گرا از طراحي‌هاي جريان برانداز براي فتنه‌آفريني در دانشگاه‌ها را در طول سال‌هاي آتي مي‌رساند.
نفوذ اهالي فتنه به دانشگاه پشيماني به بار مي‌آورد
ازجمله افرادي كه نسبت به آينده فضاي دانشگاه‌ها احساس نگراني مي‌كند، كامران دانشجو وزير سابق علوم است كه روز گذشته در سخنراني پيش از خطبه‌هاي نماز عبادي سياسي جمعه تهران با بيان اينكه انتظار اين است كه دانشگاه در طول نظام و جنبش دانشجويي براي قوام نظام باشد، اظهار مي‌كند: در طول هشت سال دوره اصلاحات كه برخي مسئولان نيز در آن حضور داشتند سعي شد تا دانشگاه و جنبش دانشجويي در تقابل با نظام نشان داده شود.
وي تصريح‌كرد: اين دانشگاه است كه سرنوشت كشور را معلوم مي‌كند و اگر اهالي فتنه در دانشگاه مسئوليت داشته و اساتيد آن ضد دين باشند، آيا ملت مي‌تواند سرنوشت خود را به آن بسپرد؟
دانشجو افزود: امام(ره) فرمودند تا زماني كه دانشگاه اسلامي نشود كشور نيز اسلامي نخواهد شد؛ مقام معظم رهبري نيز تأكيد كردند ما دانشگاه اسلامي مي‌خواهيم، دانشگاه‌هايي هم كه هست بايد اسلامي شود، شما بگوييد كه دانشگاه اسلامي مي‌خواهيم چون اعلام اين مسئله خودش موضوعيت دارد و با اين كار ديگر طاغوت و استكبار نمي‌تواند به كشور ما چشم طمع داشته باشد.
دانشجو در ادامه افزود: غربي‌ها نيز شعار استقلال، آزادي و نشاط دانشجويي سر مي‌دهند، اما ما در تعريف با آنها اختلاف داريم. وي در ادامه سخنان خود با بيان اينكه فتنه خطرناك‌تر از نفاق است، گفت: فتنه نفاق را در درون خود دارد و استعداد اين را هم دارد كه خود را در درون دانشگاه بازسازي كند، فتنه استعداد آن را دارد كه دانشجو و ملت حزب‌اللهي را كه خالق صحنه ۹ دي بودند افراطي قلمداد كند و آنها را پاي ميز مذاكره بكشاند.
دانشجو تأكيدكرد: نبايد اجازه دهيم اهالي فتنه درون دانشگاه نفوذ كنند كه اگر چنين شود پشيمان خواهيم شد. وي با بيان اينكه غربي‌ها هرج و مرج را به عنوان آزادي در دانشگاه تعريف مي‌كنند، گفت: آنها جنبش دانشجويي را در تقابل با نظام تعريف مي‌كنند و نتيجه سياست‌هاي هشت سال دوره اصلاحات خارج شدن دانشگاه از مأموريت اصلي خود مي‌شود.
وي افزود: آنها مي‌گويند فضاي امنيتي در دانشگاه وجود دارد آيا در يك فضاي امنيتي مي‌شود ۱۵۰ هزار مقاله و سند علمي توليد كرد؟ اين تعداد مقالات ۱۶ برابر هشت سال دوره اصلاحات است و در دوره اصلاحات ۹ هزار مقاله و سند علمي داشتيم، اما در دوره اخير ۱۵۰ هزار مقاله توليد و در منطقه رتبه اول علمي را پيدا كرديم در حالي كه بايد در سال ۱۴۰۴ به اين رتبه مي‌رسيديم. رشد توليد علم ما در چند سال اخير نصف رشد علم دنيا بوده است.
فتنه‌گري در دانشگاه‌ها هوشياري دولت اعتدال را مي‌طلبد
اگرچه در طول سال‌هاي ۸۴ تا ۹۲ محيط‌هاي علمي آرامش مثال‌زدني را برخلاف گذشته تجربه كردند و متوسط رشد علمي در كشور جهشي حيرت‌آور را نشان مي‌دهد، اما در صورت عدم مراقبت و صيانت از اين دستاورد، بايد شاهد اتفاقات تلخ وناگواري نظير «امنيتي شدن و راديكاليزه شدن دانشگاه‌ها» و «اغتشاش و درگيري در فضاي دانشگاه» باشيم.
تكاپوي گسترده و برنامه‌هاي ويژه جريان تجديدنظرطلب براي امنيتي كردن فضاي دانشگاه‌ها و به آشوب و درگيري كشاندن دانشجويان جهت مقابله با حاكميت سياسي را كه موجب نگراني بسياري از دلسوزان و وفاداران به نظام نسبت به آينده علم، پژوهش وفناوري و به طريق اولي آينده نظام وانقلاب شده است رئيس دولت يازدهم بايد به خوبي رصد كرده و با «تدبير» مناسب، جهت آرام نگه داشتن فضاي دانشگاه‌ها اجازه ندهد جريان برانداز سال‌هاي گذشته از دانشجو پلي جهت رسيدن به برنامه‌هاي مدون پدرخوانده‌هاي خود بسازد و همچنان مولفه «اميد» را براي دانشجويان حفظ نمايد چراكه در غيراين صورت بايد منتظر غائله‌هاي دست‌ساز شبيه به ۱۸تير۷۸، از سوي هواخواهان ليبراليسم در داخل باشيم.
انتهای خبر/
جهان بین,دانشگاه,18 تیر,دانشجو,فتنه,تحکیم وحدت,دگراندیش,اغتشاش,رهبر,پویا
مرجع : جوان آنلاین