به گزارش جهانبین نیوزبه نقل از كريستين ساينس مانيتور، وي در ابتداي مقاله با اذعان به "غير قانوني" بودن تهديدات رژيم صهيونيستي عليه برنامه هسته اي كشورمان مي افزايد "اين گونه تهديدات از دو منظر غير قانوني هستند. نخست از منظر حقوق بين الملل و دوم آنكه در صورتي كه توافقي مبتني بر مسئله اي در هر نقطه اي از جهان بر پايه تهديد بدست آيد اين توافق غير قانوني خواهد بود."
نويسنده مقاله به تهديدات همزمان مقامات آمريكائي و رژيم صهيونيستي عليه كشورمان اشاره مي كند و مي نويسد "در نشست هفته گذشته لابي يهودي ها در آمريكا (آيپك) "جو بايدن" معاون رئيس جمهور آمريكا بار ديگر ايران را تهديد به استفاده از قوه قهريه نمود. همچنين "بنيامين نتانياهو" نخست وزير اسرائيل نيز بار ديگر به تهديدات خود عليه برنامه هسته اي ايران ادامه داده است."
نويسنده به هدفمند بودن "تهديدات" صورت گرفته اشاره مي كند و مي افزايد "تهديدات مقامات آمريكائي و اسرائيلي همزمان با موفقيت مذاكرات هسته اي جمهوري اسلامي ايران و آمريكا در الماتي قزاقستان صورت مي گيرد؛ مذاكراتي كه يك "نقطه عطف" در روند مذاكرات هسته اي طرف ايراني و قدرتهاي جهاني محسوب مي شود. ادامه اين مذاكرات براي ماه آوريل برنامه ريزي شده اند."
نصري با اشاره به قوانين و منشورهاي بين المللي، به غير قانوني بودن تهديدات رژيم صهيونيستي و دولت آمريكا عليه كشورمان اشاره مي كند و مي افزايد "نخست آنكه، تهديد به استقاده از "قوه قهريه" عليه حاكميت يكي از اعضاي سازمان ملل متحد طبق حقوق بين الملل اقدامي غير قانوني است. در اصل 2 منشور سازمان ملل متحد به صراحت اين مسئله ذكر شده و تمامي كشورهاي عضو آن سازمان از تهديد كشوري ديگر به استفاده از قوه قهريه منع شده اند. واژه "تهديد" در اينجا بدان منظور است كه دولتي قصد ارعاب دولت ديگر را داشته باشد. تحت مفاد منشور سازمان ملل متحد اين تنها شوراي امنيت است كه صلاحيت چنين تهديدي را دارد و هرگونه تهديد ديگر در اين باره غير قانوني محسوب مي شود. همچنين در بند 4 اصل 2 منشور سازمان ملل متحد قيد شده است كه چنين "تهديدي" تنها مي بايستي با هدف بازدارندگي باشد و بيانيه هاي "خصمانه" كشوري عليه كشور ديگر امري محکوم شده است. بنابراين هيچ يك از رهبران و سياستمداران كشورها نمي توانند دولت ديگري را تهديد به استفاده از قوه قهريه نمايند."
نويسنده تاکيد مي کند که رژيم صهيونيستي و دولت آمريكا به دليل تهديد كشورمان از قوانين بين المللي تخطي نموده اند و در اين باره مي افزايد "در اينجا مي توان گفت كه اسرائيل و دولت آمريكا از حقوق اساسي قوانين بين المللي تخطي نموده اند. تهديدات اسرائيلي ها و آمريكائي ها اين پيام را به ايرانيان منتقل مي كند كه دولتهاي غربي خواهان ادامه مذاكرات هسته اي نيستند. اين موضوع باعث خدشه وارد شدن بر اعتبار نهادهاي بين المللي و روند مذاكرات مي شود."
وي در ادامه به سكوت سازمان ملل متحد در قبال تهديدات رژيم صهيونيستي و آمريكا در قبال كشورمان اشاره مي كند و مي افزايد "قطعا اگر اين تهديدات عليه هر كشور ديگري انجام شده بود حداقل كاري كه شوراي امنيت سازمان ملل متحد و يا مجمع عمومي مي توانستند انجام دهند اين بود كه اين رفتارها را محكوم نمايند اما آنان در قبال تهديدات آمريكا و اسرائيل عليه ايران سكوت كرده اند. نكته دوم آنكه هرگونه توافقي كه در اثر اجبار و زور بدست ايد غير قانوني خواهد بود. طبق كنوانسيون وين (مصوب سال 1969) و اصل 52 آن هر كشوري از تهديد يك كشور ديگر منع شده است. در اين اصل بصراحت آمده است كه "هر كشوري كه بخواهد كشور ديگر را به استفاده از قوه قهريه تهديد نمايد قوانين حقوق بين الملل را نقض كرده است."
نويسنده در ادامه اذعان مي كند كه تهديدات آمريكا و رژيم صهيونيستي عليه كشورمان بصورت غير قانوني و به منظور تاثير گذاري بر نتيجه مذاكرات هسته اي انجام مي شوند و در اين باره مي افزايد "دولت آمريكا و اسرائيل اين تهديدات را به منظور تحت فشار قرار دادن ايران در مذاكرات هسته اي مطرح مي كنند و گمان مي كنند كه مي توانند از آن بعنوان پاشنه آشيل استفاده نمايند."
