امام جمعه موقت کوهرنگ گفت: قضا در يك كشور، معيار سلامت آن كشور است، اگر دستگاه قضايى سالم بود، مى توان نتيجه گرفت كه وضع عمومى جامعه سالم است.
۰
تاریخ انتشارجمعه ۴ تير ۱۳۹۵ - ۱۶:۳۵
کد مطلب : ۲۹۰۳۹
امام جمعه موقت کوهرنگ در خطبه هاي نماز جمعه:
قوه قضاييه معيار سلامت کشور است
اسلامي افزود: قضا در يك كشور، معيار سلامت آن كشور است، اگر دستگاه قضايى سالم بود، مى توان نتيجه گرفت كه وضع عمومى جامعه و كشور از جهت برخوردارى از عدالت و دورى از تبعيض و ستم و اجحاف و تجاوز واين غصه هاى بزرگ بشرى، سالم است.
وي گفت: اگر فرض كنيم كه كسى از يك كشور هيچ خبر نداشته باشد، به دستگاه قضايى آن كشور برود و تفحصى بكند، ببيند كه در آن جا قضاتى عادل و قاطع، سيستم و سازمانى منسجم و كارآمد، قوانينى حساب شده و عادلانه وجود دارد، و مشاهده كند كه آنها خوب كار مى كنند، قاعدتا بايد نتيجه بگيرد كه وضع اين كشور خوب است.
خطيب موقت نماز جمعه کوهرنگ با اشاره به سلب تابعيت دولت بحرين از شيخ قاسم بيان داشت: امروز يک مصداق شفاف کاملاً مشخص رفتار حرام دشمنان، برخوردي است که دولت ناپاک بحرين با حضرت آيت‌الله شيخ عيسي قاسم رهبر شيعيان در بحرين، انجام مي‌دهد.
وي تصريح کرد: با سلب تابعيت اين رهبر شيعي بحريني، قصد جداسازي اين فرد از مردم بحرين و درصدد جلوگيري از آموزش و رهنمودهاي اين عالم رباني به مردم شيعه بحرين هستند و از ديد قرآن هم اين بزرگترين جنايتي است که دولت بحرين انجام مي‌دهد.
ايشان افزودند: موضوعي که بايد در رابطه با اين اقدام در نظر گرفت اين است که اين اقدام در چارچوب سياستي است که توسط اين دولت ها در قبال بيداري اسلامي و انقلاب هاي عربي در سال 2011 در پيش گرفته شده است و بعنوان سياست مشت آهنين يا اعمال خشونت و سرکوب از آن ياد مي شود.
وي ادامه داد: در قرن بيست و يکم اين سياست جايي ندارد و به همين خاطر اين دولت ها سعي مي کنند با فرافه کني و اقدامات نمايشي و با اتهام زدن به مردم و رهبراني که صرفا در پي استيفاي حقوق مشروع خودشان هستند اين اقدامات را تخطئه کنند و توجه افکار عمومي را از اصل اين اتفاقات منحرف کنند.
امام جمعه موقت کوهرنگ در خطبه اول نماز جمعه با توصيه همه به دوري از تکبر گفت: تکبّر؛ يعني اين که آدمى خود را بالاتر از ديگران ببيند، و معتقد شود که بر آنها برترى دارد، و ديگري را کوچک شمارد.
حجه الاسلام اسلامي در ادامه خاطر نشان کرد: تکبر و خودبرتربينى؛ گاه انسان را در برابر خدا و پيامبران و فرستادگان الهي به تمرّد و سرکشى مي‌کشاند و گاه او را در ميان همنوعان و بندگان خدا به برتري‌جويى وا مي‌دارد.
وي اضافه کرد: غرور به معني فريفتگي به داشته ها و جذابيت هاي غير حقيقي و علائق دنيوي است که باعث مي شود انسان از ياد خدا غافل شود و معنويت و سرمايه هاي حقيقي سعادت خود را فراموش نمايد و در نتيجه آن به انواع بيماري اخلاقي و رواني مانند عجب، تکبر، خودخواهي و مانند آن مبتلا گردد.
خطيب موقت جمعه کوهرنگ به مساله استکبار اشاره کرد و گفت: اساساً استکبار همچنانکه در سخنان رهبري که بيان کردند، آن است که انسان اظهار بزرگي کند و آن چه را که از آن او نيست و براي او روا نيست، ابراز دارد.
حجه الاسلام اسلامي افزود: شب قدر از شب‌هاي مقدس و متبرک اسلامي است، خداوند در قرآن مجيد از آن به بزرگي ياد کرده و سوره‌اي نيز به نام «سوره قدر» نازل فرموده است.
وي گفت: در تمام سال، شبي به خوبي و فضيلت شب قدر نمي‌رسد، اين شب، شب نزول قرآن، شب فرود آمدن ملائکه و روح نيز نام گرفته است.
امام جمعه موقت کوهرنگ با اشاره به اينکه عبادت در شب قدر برتر از عبادت هزار ماه است بيان داشت: در اين شب، مقدرات يک سال انسان‌ها و روزي‌ها، عمرها و امور ديگر مشخص مي‌شود.
وي گفت: ملائکه در اين شب بر زمين فرود مي‌آيند، نزد امام زمان(عج) مي‌روند و آنچه را براي بندگان مقدر شده بر ايشان عرضه مي‌دارند، شب‌زنده‌داري و تلاوت قرآن و مناجات و عبادت در اين شب، بسيار توصيه و تأکيد شده است.
اسلامي در ادامه با بيان اينکه شب قدر فرصتي زرين و طلايي براي شستشوي آينه دل است افزود: اين شب بهترين فرصت است تا خوبي‌ها را جايگزين بديها، صلح و صفا را جايگزين اختلاف و تفرقه، احسان و نيکي را جايگزين ظلم و ستم، احسان به والدين را جايگزين عاق والدين و صله رحم را جايگزين قطع رحم نماييم.
ايشان افزودند: نيکو و شايسته است با صدقات قدمي در جهت آباداني خانه آخرت برداريم و با اعمال نيک و خير، ثواب دو چندان ببريم.
حجه الاسلام اسلامي گفت: حضرت علي(ع) در طول حکومت خويش همواره هم آغوش با تنهايي و غربت بود، ناپايداري و سست عنصري ياراني که در هنگامه هاي سخت عقب مي نشستند و تنهايش مي گذاشتند و فرمان مولايشان را اطاعت نمي کردند، اينها همه، سينه صبور علي(ع) را مي فشرد و قلب نيرومندش را به دردي جانکاه مبتلا ساخته بود تا آنجا که در آغوش کشيدن مرگ را از هر چيز ديگري خوش تر مي داشت و از خدا چنين درخواست مي فرمود: «از خدا مي خواهم که به زودي از ياراني چنين، آسوده ام کند که به خدا سوگند، اگر رويارويي با دشمن و رسيدن به فيض شهادت را اميد نبسته بودم و با اين دل خوشي، خود را براي مرگ آماده نمي کردم، حتي ماندن يک روز با اينان را دوست نمي داشتم و يک بار ديدنشان را هم تحمل نمي کردم.»
وي در پايان گفت: حضرت علي(ع) در دوران زندگي پر تلاطم و پرفراز نشيب اش، همواره به شهادت مي انديشيد و آنچه از آن نيرو مي گرفت و جانش را سيراب مي ساخت، اميد به کشته شدن در راه خدا بود.
انتهاي پيام1022ج /610ک