در آذر ۱۳۵۹ پس از شکست بیش از دو گردان از نیروهای عراقی در جنوب سوسنگرد به وسیله سربازان اسلام یک گروه از سپاه اهواز جهت محافظت و پدافند شهر هویزه از سوسنگرد به آن شهر اعزام شد.
۰
تاریخ انتشاريکشنبه ۱۵ دی ۱۳۹۲ - ۱۹:۰۴
کد مطلب : ۱۱۵۰۵
ویژه سالروز 15 دی ماه:
بازخوانی حماسه شهدای هویزه و شهید علم الهدی
افراد این گروهان پس از رسیدن به منطقه و استقرار، عهده دار حفاظت از جنوب تا جنوب غربی شهر هویزه شدند.
نیروهای عراقی در این منطقه متشکل از واحدهای تانک از نوع تی-۶۲ ،تی-۵۵ موشکهای زمین به زمین و امکانات نظامی پیشرفته و بیش از ۶ هزار نفر پیاده بودند ولی همین نیروهای اندک مدافع شهر از کمترین امکانات دفاعی هم بی بهره بودند.
نیروهای دشمن در آغاز هجوم سراسری خود ظرف ۴۸ ساعت از محور هویزه تا کرخه پیشروی کرده و در امتداد آن مستقر شده بودند بطوری که فاصله آنها تا هویزه از ۱۰ کیلومتر تجاوز نمی کرد. تاکتیک نیروهای دشسمن این بود که با تصرف سوسنگرد هویزه خود به خود سقوط می کند.
در چنین شرایطی ۵۰ تا ۶۰ نفر از برادران سپاه برای جلوگیری از پیشروی دشمن مسئولیت مین گذاری جاده های منتهی به جبهه های دشمن را بر عهده گرفتند. زیرا این جاده ها و راههای عبور برای دشمن به مانند رگهای حیاتی برای ادامه تجاوز محسوب می شد دو هفته قبل از آنکه عملیات مدافعان اسلام علیه نیروهای عراقی در این منطقه انجام گیرد بنی صدر دستور تخلیه هویزه را از برادران بسیج و پاسدار صادر و دستور داد که در سوسنگرد مستقر شوند این دستور بنی صدر با مخالفت جدی سید محمدحسین علم الهدی و دیگران مواجه شد. بعد از آنکه شهید بزرگوار علم الهدی با آیت الله خامنه ای تماس گرفت دستور بنی صدر لغو شد و پاسداران در هویزه باقی ماندند.
یک هفته بعد تصمیم بر ان شد که از محور هویزه و سوسنگرد حمله انجام گیرد این عملیات را می توان نقطه عطف عملیات منظم برادران ارتش و سپاه دانست بار دیگر بنی صدر شعار جدایی ارتش از سپاه را سرداد و گفت: سپاه نباید در این عملیات شرکت کند برادران بسیجی و سپاه که در منطقه بوده و اغلب آنها به منطقه آشنایی داشتند این ترفند بنی صدر را ضربه شدیدی بر پیکر عملیات می دانستند.
بار دیگر این مسئله با تلاش علم الهدی و تماسهای مکرر ایشان با مسئولین در تهران حل شد و قرار شد که سپاه به عنوان پیاده ارتش در عملیات شرکت کند.
۱۵ دی ۱۳۵۹ روز آغاز عملیات بود برای این عملیات دو تیپ از لشکر ۱۶ زرهی قزوین و یک تیپ از لشکر ۹۲ زرهی اهواز در نظر گرفته شده بود که دو گردان از نیروهای سپاه و عده ای هم از نیروهای جنگهای نامنظم(شهید چمران) نیروهای ارتش را یاری می دادند. از جمله هدفهای این عملیات پاکسازی شمال و جنوب کرخه کور از وجود نیروهای متجاوز ارتش عراق و آزادسازی پادگان حمید و منطقه جفیر بود نتایج عملیات در این روز موفقیت آمیز بود اما هنوز عقبه های اصلی دشمن در پادگان حمید و سه راهی جفیر آسیب ندیده بود. رزمندگان اسلام پس از تصرف مرزهای کرخه و حاج بدر قصد پیشروی به سمت پادگان حمید را داشتند اما بنا به دلایلی مانند نرسیدن مهمات قرار بر این شد که ادامه عملیات در ۱۶ دی ماه انجام شود.
شانزدهم دی ماه ۱۳۵۹ برادران سپاه در جلوی تانکهای دشمن مستقر شده و منتظر دریافت رمز حمله بودند که ناگهان متوجه حرکاتی از سوی جبهه دشمن شدند. رفت و آمد تانکهای دشنت زیاد شد و پس از آن هواپیماهای دشمن در آسمان ظاهر شدند و تلاش کردند چبهه نیروهای اسلام را بمباران کنند از طرف دیگر نیروهای اسلام زیر آتش توپخانه کاتیوشا و خمپاره قرار گرفتند.
از آنجا که عراقی ها شناخت دقیقی از منطقه داشتند گلوله باران دشمن موجب شهادت عده ای از رزمندگان اسلام گردید. لشکر ۹ مکانیزه ارتش عراق دست به عملیات زده بود و چون نیروهای ما انتظار این حمله را نداشتند فرماندهی دستور عقب نشینی به طول ۵۰۰ متر را بصورت تاکتیکی صادر کرد. این دستور باعث شد که تانکهای ما عقب نشینی کنند و عراقی ها با این تصور که نیروهای اسلام شکست خورده و فرار کرده اند وارد منطقه شدند.
در این ضد حمله سنگین دشمن که نیروهای ما مجبور به عقب نشینی شدند بیش از یکصد تن از برادران پاسدار، جهاد و دانشجویان پیرو خط امام از جمله حسین علم الهدی مفقود الاثر و شهید شدند در پی این حادثه نیروهای دشمن در تاریخ ۱۸ دی ۵۹ هویزه را اشغال کردند و پس از آن فرمانده نیروهای عراقی(خلیل الدوری) دستور داد تعدادی از مردم بی گناه را دست بسته در یک گودال قرار داده و به شهادت برسانند و سپس عراقیها تمام شهر را با دینامیت و بلدوزر نابود کردند. ۱۸۰۰ واحد مسکونی و تجاری و سه مسجد و دو حسینیه تخریب و شهر به تپه ای خاک مبدل شد.
زندگی نامه ی شهید علم الهدی
شهید علم الهدی پیشگام دانشجویان پیرو خط امام بود كه در هویزه حماسه آفریدند و تا آخرین نفس در مقابل دشمن متجاوز ایستادند و خون پاك خویش را نثار كردند.
سید محمد حسین، فرزند آیت الله حاج سید مرتضی، در هشتم مهر ۱۳۳۷، در اهواز چشم به جهان گشود. از آن جا كه فرزند یك خانواده ی مذهبی و روحانی بود، از همان كودكی علاقه ی وافری به علوم دینی، به ویژه تلاوت قرآن مجید داشت، تا جایی كه با گذشت زمانی كوتاه این توانایی را به دست آورد كه به تدریس قرآن كریم بپردازد. شور انقلابی و مذهبی وی سبب شد تا از ۱۴ سالگی پا به عرصه ی فعالیت های سیاسی بگذارد.
فعالیت های شهید در زمینه ی توسعه ی امور فرهنگی، مذهبی و سیاسی تا پیروزی انقلاب اسلامی ادامه داشت. تشكیل گروه موحدین با عده ای از دوستان، شروع مبارزه ی مسلحانه علیه رژیم طاغوت، تكثیر و پخش اعلامیه های امام قدس سره، ایجاد هماهنگی و وحدت بین حوزه و دانشگاه و شركت در ترور مستشار امریكایی (پل گریم)، بالاترین مقام شركت نفت در اهواز كه سبب ایجاد وحشت بیشتر در دل رژیم و حامیان آن و در نتیجه تداوم اعتصاب در شركت نفت اهواز شد، از جمله فعالیت های شهید علم الهدی در دوران قبل از پیروزی بود.
بعد از پیروزی نیز علم الهدی منشأ فعالیت های مختلفی بود كه تأسیس بسیج، مجاهدت در جهاد سازندگی تأسیس سپاه هویزه و شركت در تسخیر لانه ی جاسوسی امریكا همراه با سایر دانشجویان پیرو خط امام از جمله این مجاهدت ها می باشد. شهید كه دانشجوی سال دوم دانشگاه مشهد در رشته ی تاریخ بود، با شروع جنگ تحمیلی همراه با گروهی از دانشجویان و نیروهای بسیجی، به سوی جبهه های دفاع حق علیه باطل شتافت و در حالی كه در حلقه محاصره دشمن در هویزه به اتفاق هم رزمان خود گرفتار شده بود، تا آخرین قطره ی خون به دفاع از ایران اسلامی پرداخت و به دیدار پروردگارش نایل آمد.