چهارمحال و بختياري با داشتن نرخ بيکاري بالاي 12 درصد جز استانهايي با بيشترين آمار بيکاري در سطح کشور است و از طرفي با توجه به آمار ارئه شده جز سه استاني است که جز پرهزينه‌ترين خانوارهاي سطح کشور محسوب مي شود.
۰
تاریخ انتشاريکشنبه ۲ آبان ۱۳۹۵ - ۱۲:۱۰
کد مطلب : ۳۱۳۰۵
بررسي آمار بيکاري و هزينه ها در چهارمحال و بختیاری
استان بيکارها و پر خرج ها
به گزارش جهانبین نیوز؛ به نقل از مشکات برين اطلاعات منتشر شده در سايت مرکز آمار نشان مي‌دهد در سال 1394 به طور ميانگين هر خانوار شهري ايراني 26 ميليون و 239 هزار تومان هزينه صرف کالاها و خدمات مصرفي خود کرده است. درآمد هر خانوار شهري ايراني نيز به طور ميانگين 27 ميليون و 878 هزار تومان بوده است. که پرهزينه‌ترين خانوارهاي ايراني به ترتيب در سه استان تهران، چهارمحال و بختياري و اصفهان زندگي مي‌کنند. به طور ميانگين هزينه هر خانوار تهراني در سال 1394 برابر با 37 ميليون و 475 هزار تومان، هر خانوار چهارمحالي 29 ميليون و 608 هزار تومان و هر خانوار اصفهاني 27 ميليون و 941 هزار تومان بوده است.
اين درصورتي است که چهارمحال و بختياري با داشتن نرخ بيکاري بالاي 12 درصد جز استان هاي با بيشترين آمار بيکاري در سطح کشور است و از طرفي باتوجه به آمار ارئه شده جز سه استاني است که جزء پرهزينه‌ترين خانوارهاي سطح کشور محسوب مي شود اين بدان معناست که آنچه در استان توسط خانواده ها هزينه مي شود قطعا نسبت به ميزان اشتغال در استان و همچنين جمعيت اندک استان نسبت به ساير استان ها آمار نگران کننده اي است.
عدالت در اختصاص بودجه بيشتر به استان هايي است که نياز به توسعه و پيشرفت دارند
چهارمحال و بختياري در زمره استان هاي محروم قرار دارد که بخش مهمي از استان همچنان نيازمند امکانات اوليه براي زندگي هستند بسياري از روستاها با تانکر آب رساني مي شوند و در برخي مناطق هنوز خبري از برق و گاز نيست جاده هاي ارتباطي استان همچنان در بحران قرار دارد و نبود راه آهن بخش اعظمي از استان را در بن بست قرار داده است .با توجه به مشکلات عديده اي همچون عدم حمايت دولت و نبود زير ساخت خبري از سرمايه گذاري درون استان نيست .عدم حمايت کشاورزان بخش عمده اي از صنعت کشاورزي استان را تهديد و کشاورزان از ادامه کار بازداشته است. نبود زير ساختهاي گردشگري و عدم توجه ويژه مسئولين به صنعت گردشگري درآمد قابل توجهي را از گردشگران عائد مردم استان نمي کند. محصولاتي همچون هلو، بادام و گردو که ظرفيت ايجاد کارخانجات بسته بندي و صادرات حتي به خارج از کشور را دارد به دست دلال ها و با نرخ اندکي از باغدارخريداري مي شود و سود اندکي نصيب باغداران مي کند. اين موارد را مي توان در کنار موضوع سهم استان در بودجه سالانه کشور قرار دارد که سهم استان در مقايسه با ساير استان هاي توسعه يافته بسيار ناچيز است. اين در صورتي است که عدالت در اختصاص دادن بودجه بيشتر به استان هايي است که نياز به توسعه و پيشرفت دارند اما اين مهم هيچ گاه محقق نشده است.
با اين وجود چگونه مي توان پنداشت که چهارمحال و بختياري در هزينه خانوارها دوشادوش استان هاي بزرگي همچون تهران و اصفهان قرار دارد؟ فارغ از صحت و سقم اين آمار موضوعي که بايد به آن اشاره کرد بحث استفاده به جا و صحيح از منابع غني استان است. عدم وجود الگوي صحيح مصرف در استان ما قطعا در عقب ماندگي و محروميت استان نقش داشته است.
والدين مي توانند بيش ترين نقش را در نهادينه کردن الگوهاي مصرفي ايفا کنند
اين موضوع در خانواده هاي مردم استان همواره مغفول مانده است. خانواده به عنوان رکن اساسي تربيت و اولين محيط رشد کودک، در شکل پذيري شخصيت کودک و جامعه پذيري او نقش بسيار مهمي دارد. اولين و مهم ترين اصول اخلاقي و مهارت ها در سال هاي ابتدايي رشد و در خانواده شکل مي گيرد تا آنجا که به گفته دانشمندان، کودک در پنج سالگي نسخه ي کوچک جواني است. والدين اولين الگوهاي رفتاري کودک را تشکيل مي دهند و خميرمايه شخصيتي او را مي سازند. به همين دليل والدين مي توانند بيش ترين نقش را در نهادينه کردن الگوهاي مصرفي ايفا کنند. شيوه مصرف صحيح آب، صرفه جويي در مصرف برق، جلوگيري از شکل گرفتن روحيه ي مصرف گرايي، تجمل گرايي و چشم وهم چشمي، استفاده ي بهينه از زمان و... مواردي است که خانواده در آموزش آن به کودک و دروني نمودن آن ها مي تواند بسيار مؤثر باشد. عادت دادن فرزندان به قطع کليد برق قبل از ترک اتاق، بستن آب هنگام مسواک زدن، نحوه صحيح شستن دست ها، برنامه ريزي و مديريت زمان، صرفه جويي در استفاده از لوازم التحرير، شيوه صحيح مطالعه و يادگيري، تغذيه سالم، مراقبت از اشيا و اموال شخصي و... همه مي تواند نمونه هاي کوچکي از اصلاح الگوي مصرف در خانواده باشد.
اشاعه فرهنگ مصرف گرايي باعث افزايش تجمل گرايي و نيازهاي غيرضروري در جامعه مي شود
اين در صورتي است که شواهد حاکي از آن است که برخي از مردم استان ما اکنون به شدت در مصرف گرائي غوطه ورند. مصرف گرايي در جامعه داراي اثرات مخرب و زيان باري است. اشاعه فرهنگ مصرف گرايي باعث افزايش تجمل گرايي و نيازهاي غيرضروري در جامعه مي شود و همين امر نيز باعث سيل ورودي كالاهاي خارجي جهت رفع نيازهاي فرد و جامعه «نيازمند» به توليدكنندگان خارجي و باعث افزايش واردات و تضعيف توليدكنندگان داخلي مي شود. همچنين در جامعه اي مصرف گرايي به يك فرهنگ تبديل شده باشد، افراد جامعه ديگر ميلي به سرمايه گذاري در بخش هاي عمراني و زيرساختي جامعه كه زمان بر مي باشد ندارند و همه به دنبال سرمايه گذاري در خريد و فروش كالاهاي پرمصرف و فعاليت هاي زودبازده مي باشند، به همين دليل مصرف گرايي باعث كاهش گرايش به سرمايه گذاري هاي زيرساختي و عمراني در جامعه خواهد شد. و اين موضوع به عدم پيشرفت و توسعه استانمان مي انجامد. جلب مشاركت مردم و افزايش آگاهي هاي آنان نسبت به مصرف صحيح امكانات و منابع از ديگر راهكارها در مسير اصلاح الگوي مصرف مي باشد که اين مهم خود نياز به ايجاد بستر و زمينه سازي توسط مسئولين و همچنين تعريف الگويي سازنده و بومي براي مردم استان باشد.
يادداشت از زهره فلاح پور
انتهاي پيام1026ج /1020ج
اين درصورتي است که چهارمحال و بختياري با داشتن نرخ بيکاري بالاي 12 درصد جز استان هاي با بيشترين آمار بيکاري در سطح کشور است و از طرفي باتوجه به آمار ارئه شده جز سه استاني است که جزء پرهزينه‌ترين خانوارهاي سطح کشور محسوب مي شود اين بدان معناست که آنچه در استان توسط خانواده ها هزينه مي شود قطعا نسبت به ميزان اشتغال در استان و همچنين جمعيت اندک استان نسبت به ساير استان ها آمار نگران کننده اي است.
عدالت در اختصاص بودجه بيشتر به استان هايي است که نياز به توسعه و پيشرفت دارند
چهارمحال و بختياري در زمره استان هاي محروم قرار دارد که بخش مهمي از استان همچنان نيازمند امکانات اوليه براي زندگي هستند بسياري از روستاها با تانکر آب رساني مي شوند و در برخي مناطق هنوز خبري از برق و گاز نيست جاده هاي ارتباطي استان همچنان در بحران قرار دارد و نبود راه آهن بخش اعظمي از استان را در بن بست قرار داده است .با توجه به مشکلات عديده اي همچون عدم حمايت دولت و نبود زير ساخت خبري از سرمايه گذاري درون استان نيست .عدم حمايت کشاورزان بخش عمده اي از صنعت کشاورزي استان را تهديد و کشاورزان از ادامه کار بازداشته است. نبود زير ساختهاي گردشگري و عدم توجه ويژه مسئولين به صنعت گردشگري درآمد قابل توجهي را از گردشگران عائد مردم استان نمي کند. محصولاتي همچون هلو، بادام و گردو که ظرفيت ايجاد کارخانجات بسته بندي و صادرات حتي به خارج از کشور را دارد به دست دلال ها و با نرخ اندکي از باغدارخريداري مي شود و سود اندکي نصيب باغداران مي کند. اين موارد را مي توان در کنار موضوع سهم استان در بودجه سالانه کشور قرار دارد که سهم استان در مقايسه با ساير استان هاي توسعه يافته بسيار ناچيز است. اين در صورتي است که عدالت در اختصاص دادن بودجه بيشتر به استان هايي است که نياز به توسعه و پيشرفت دارند اما اين مهم هيچ گاه محقق نشده است.
با اين وجود چگونه مي توان پنداشت که چهارمحال و بختياري در هزينه خانوارها دوشادوش استان هاي بزرگي همچون تهران و اصفهان قرار دارد؟ فارغ از صحت و سقم اين آمار موضوعي که بايد به آن اشاره کرد بحث استفاده به جا و صحيح از منابع غني استان است. عدم وجود الگوي صحيح مصرف در استان ما قطعا در عقب ماندگي و محروميت استان نقش داشته است.
والدين مي توانند بيش ترين نقش را در نهادينه کردن الگوهاي مصرفي ايفا کنند
اين موضوع در خانواده هاي مردم استان همواره مغفول مانده است. خانواده به عنوان رکن اساسي تربيت و اولين محيط رشد کودک، در شکل پذيري شخصيت کودک و جامعه پذيري او نقش بسيار مهمي دارد. اولين و مهم ترين اصول اخلاقي و مهارت ها در سال هاي ابتدايي رشد و در خانواده شکل مي گيرد تا آنجا که به گفته دانشمندان، کودک در پنج سالگي نسخه ي کوچک جواني است. والدين اولين الگوهاي رفتاري کودک را تشکيل مي دهند و خميرمايه شخصيتي او را مي سازند. به همين دليل والدين مي توانند بيش ترين نقش را در نهادينه کردن الگوهاي مصرفي ايفا کنند. شيوه مصرف صحيح آب، صرفه جويي در مصرف برق، جلوگيري از شکل گرفتن روحيه ي مصرف گرايي، تجمل گرايي و چشم وهم چشمي، استفاده ي بهينه از زمان و... مواردي است که خانواده در آموزش آن به کودک و دروني نمودن آن ها مي تواند بسيار مؤثر باشد. عادت دادن فرزندان به قطع کليد برق قبل از ترک اتاق، بستن آب هنگام مسواک زدن، نحوه صحيح شستن دست ها، برنامه ريزي و مديريت زمان، صرفه جويي در استفاده از لوازم التحرير، شيوه صحيح مطالعه و يادگيري، تغذيه سالم، مراقبت از اشيا و اموال شخصي و... همه مي تواند نمونه هاي کوچکي از اصلاح الگوي مصرف در خانواده باشد.
اشاعه فرهنگ مصرف گرايي باعث افزايش تجمل گرايي و نيازهاي غيرضروري در جامعه مي شود
اين در صورتي است که شواهد حاکي از آن است که برخي از مردم استان ما اکنون به شدت در مصرف گرائي غوطه ورند. مصرف گرايي در جامعه داراي اثرات مخرب و زيان باري است. اشاعه فرهنگ مصرف گرايي باعث افزايش تجمل گرايي و نيازهاي غيرضروري در جامعه مي شود و همين امر نيز باعث سيل ورودي كالاهاي خارجي جهت رفع نيازهاي فرد و جامعه «نيازمند» به توليدكنندگان خارجي و باعث افزايش واردات و تضعيف توليدكنندگان داخلي مي شود. همچنين در جامعه اي مصرف گرايي به يك فرهنگ تبديل شده باشد، افراد جامعه ديگر ميلي به سرمايه گذاري در بخش هاي عمراني و زيرساختي جامعه كه زمان بر مي باشد ندارند و همه به دنبال سرمايه گذاري در خريد و فروش كالاهاي پرمصرف و فعاليت هاي زودبازده مي باشند، به همين دليل مصرف گرايي باعث كاهش گرايش به سرمايه گذاري هاي زيرساختي و عمراني در جامعه خواهد شد. و اين موضوع به عدم پيشرفت و توسعه استانمان مي انجامد. جلب مشاركت مردم و افزايش آگاهي هاي آنان نسبت به مصرف صحيح امكانات و منابع از ديگر راهكارها در مسير اصلاح الگوي مصرف مي باشد که اين مهم خود نياز به ايجاد بستر و زمينه سازي توسط مسئولين و همچنين تعريف الگويي سازنده و بومي براي مردم استان باشد.
يادداشت از زهره فلاح پور
انتهاي پيام1026ج /1020ج