هند و ايران در حالي همکاري و فيلم سازي با يکديگر را تجربه مي کنند که بسياري از منتقدان بر محتواي اين فيلم در قبح زدايي رقص و آواز انتقاد دارند.
۰
تاریخ انتشاريکشنبه ۵ دی ۱۳۹۵ - ۱۱:۰۱
کد مطلب : ۳۲۳۴۰
نمايش رقص و آواز در فيلم"سلام بمبئي"/سينماي ايران به کجا مي رود
به گزارش جهانبین نیوز به نقل از کلار، هند و ايران در حالي تجربه همکاري و فيلم سازي با يکديگر را تجربه مي کنند که بسياري از منتقدان بر محتواي اين فيلم در قبح زدايي رقص و آواز انتقاد دارند.
در اين فيلم علي (محمدرضا گلزار) پسر جواني است که در هندوستان به همراه دوستش (بنيامين بهادري) در رشته پزشکي تحصيل مي کند؛ همکلاسي علي دختر جواني به نام کاريشما (ديا ميرزا) است که يکبار بطور اتفاقي ماشينش سر راه خراب شده و علي ماشين او را تعمير مي کند و همين مسئله باعث صميميت آنها مي شود و... .
در واقع مي توان گفت سلام بمبئي در حالي روي پرده سينماهاي کشور قرار گرفته که بعد از انقلاب فيلمي با رقص و آواز آن هم به اين وسعت به نمايش در نيامده است.
تماشاگران اين فيلم مي گويند: صحنه هاي عاشقانه و رقص که در سالن سينما به نمايش در مي آيد تنها قبح زدايي از رقص و آواز و ارتباط آزاد را به مخاطب القاء مي کند.
از نقاط مختلف کشور هم خبر مي رسد بسياري از ائمه جمعه اعتراض خود به محتواي اين فيلم را اعلام داشته و با اکران آن مخالفت کرده اند.
منتقدان حوزه هنر و ائمه جمعه کشور نسبت به صحنه هايي در اين فيلم انتقاد دارند که پخش آن را در شان جامعه اسلامي نمي دانند.
منتقدان مي گويند اين فيلم بيشتر با يک ديد تجاري و کسب درآمد تهيه و به سينماهاي کشور راه يافته است.
حال اين سوال مطرح مي شود که فيلم سلام بمبئي چه تناسبي با اهداف نظام جمهوري اسلامي دارد که صرفا با محتواي رقص و آواز به نمايش در آمده است.
آيا بهتر نيست در حوزه هنر و سينما به جاي پخش رقص و آواز اندکي هم به مشکلات و دغدغه هاي اصلي مردم که روزمره با آن در جامعه روبرو هستند پرداخته شود.
انتهاي پيام1026ج /۵۴۰ ک
در اين فيلم علي (محمدرضا گلزار) پسر جواني است که در هندوستان به همراه دوستش (بنيامين بهادري) در رشته پزشکي تحصيل مي کند؛ همکلاسي علي دختر جواني به نام کاريشما (ديا ميرزا) است که يکبار بطور اتفاقي ماشينش سر راه خراب شده و علي ماشين او را تعمير مي کند و همين مسئله باعث صميميت آنها مي شود و... .
در واقع مي توان گفت سلام بمبئي در حالي روي پرده سينماهاي کشور قرار گرفته که بعد از انقلاب فيلمي با رقص و آواز آن هم به اين وسعت به نمايش در نيامده است.
تماشاگران اين فيلم مي گويند: صحنه هاي عاشقانه و رقص که در سالن سينما به نمايش در مي آيد تنها قبح زدايي از رقص و آواز و ارتباط آزاد را به مخاطب القاء مي کند.
از نقاط مختلف کشور هم خبر مي رسد بسياري از ائمه جمعه اعتراض خود به محتواي اين فيلم را اعلام داشته و با اکران آن مخالفت کرده اند.
منتقدان حوزه هنر و ائمه جمعه کشور نسبت به صحنه هايي در اين فيلم انتقاد دارند که پخش آن را در شان جامعه اسلامي نمي دانند.
منتقدان مي گويند اين فيلم بيشتر با يک ديد تجاري و کسب درآمد تهيه و به سينماهاي کشور راه يافته است.
حال اين سوال مطرح مي شود که فيلم سلام بمبئي چه تناسبي با اهداف نظام جمهوري اسلامي دارد که صرفا با محتواي رقص و آواز به نمايش در آمده است.
آيا بهتر نيست در حوزه هنر و سينما به جاي پخش رقص و آواز اندکي هم به مشکلات و دغدغه هاي اصلي مردم که روزمره با آن در جامعه روبرو هستند پرداخته شود.
انتهاي پيام1026ج /۵۴۰ ک