آمريکايي ها که در جريان بمباران هيروشيما حقي مبني بر استفاده از بمب هاي اتمي براي خود قائل شده بودند، ولی امروز دستيابي کشورها به انرژي هسته اي آن هم براي اهداف مسالمت آميز را بر نمي تابند و سعي مي کنند به بهانه نقض حقوق بشر کشورهاي در حال توسعه را همچنان محيطي مناسب براي بهره برداري هاي شوم خود قرار دهد.
۰
تاریخ انتشارسه شنبه ۱۳ مرداد ۱۳۹۴ - ۱۲:۱۶
کد مطلب : ۲۳۸۷۲
به مناسبت سالروز بمباران هيروشيما توسط امريکا:
مسببين فاجعه هيروشيما و ادعاي حقوق بشر
به گزارش جهانبین نیوز به نقل از اساتيد برتر حسين بهرامي در يادداشتي نوشت:
پيش از آغاز جنگ جهاني دوم افکار جوامع جهاني و دولت هاي آنان درباره تحقيقات سلاح‌هاي اتمي در آلمان نازي نگران شده بودند و پيشروي ها و کشتارهاي هيتلر به نوعي وحشت را در بين متفقين دوچندان کرده بود، در سال ۱۹۴۵ جنگ بين امپراطوري ژاپن و متفقين در حالي وارد چهارمين سال خود شد که از شدت جنگ کاسته نگرديده بود و نبردها با شدت ادامه داشت.
برخلاف انتظار جوامع از نتيجه جنگ به نفع آلمان نازي و متحدانش در جريان نبردهاي پاسفيک آمريکائي ها با وجود يک ميليون و دويست و پنجاه هزار کشته موفق به تصرف جزاير ماريانا و پائولا گرديدند و فيليپين را مجددا اشغال نمودند و به برونئو حمله کردند. سياست آمريکائي ها اين بود که ژاپني ها را وادار به تسليم نمايند تا بتوانند نيروهايشان را در نقاط ديگر استفاده کنند. حملات براي وادار نمودن باقي مانده نيروهاي ژاپني در بوگينويل و گينه نو و فيليپين ادامه داشت.
مقامات آمريکايي که تمام دانشمندان هسته اي خود را براي توليد بمب اتم به کار گرفته بودند که نهايتا در ژوئيه سال ۱۹۴۵ ميلادي در عمليات آزمايش بمب هسته اي، قدرت اتمي خود را در يکي از صحراهاي ساکورو نيومکزيکو امتحان کردند.
اما اين موضوع به اينجا ختم نشد، بلکه آمريکا بهترين راه را براي دستيابي به پيروزي در جنگ جهاني دوم، بمباران اتمي مي ديد. پس جهان بايد منتظر فاجعه اي فجيع، دردناک باشد، مردم ژاپن هم که از سراسر شهرها به مراکز بمباران شده آمده بودند تا سروساماني به شهر بدهند و بي خبر از آنکه چه اتفاق بزرگي در کمين آنها مي باشد. پس روز فاجعه عظيم نقض حقوق بشر به سبک امريکايي ها فرا رسيد. فاجعه اي كه در پي انفجار يک بمب اتمي ۶۰ کيلوگرمي که "پسر کوچک" ناميده شد لكه سياهي را در تاريخ جنگ هاي جهان ، در تاريخ بشريت و در تاريخ امريكا ثبت كرد كه حتي با گذشت قرن ها از ذهن بشريت پاك نخواهد شد و هر ساله روز ۱۴ مرداد يادآور روزگاري تلخ و فاجعه آميز براي مردم جنگديده بسياري از کشورهاي جهان به خصوص ژاپن مي باشد که نفرت از سياست هاي امريکا را تازه تر کرده و پرده از جنايات اين کشور بر مي دارد.
آثار انفجاري که بر فراز شهر هيروشيما رخ داد و به ادعاي امريکايي ها قدرت آن معادل انفجار ۱۳ هزار تن تي ان تي بود، را از چند جهت مي توان مورد بررسي قرار داد:
در نخستين لحظه از انفجار انرژي حرارتي در فضا آزاد شده و هوا در محوطه اي به شعاع يك كيلومتر به گلوله آتش مبدل مي شود و حرارتي معادل چند ميليون درجه براي چند ثانيه برفراز هيروشيما آسمان را به آتش مي كشد و همه چيز را به خاکستر تبديل و نابود مي کند.
طبق اسناد موجود در محوطه اي به شعاع ۴ كيلومتر ساختمان ها و انسان ها آتش مي گيرند و در شعاع ۸ كيلومتري مردم دچار سوختگي هاي شديد درجه ۳ مي شوند.
پس از حرارت ، موج انفجار فرا رسيد كه تاثير ويرانگري به دليل آزاد شدن گازهاي بسيار گرم موج انفجار با سرعت ۱۰۰۰ كيلومتر در ساعت در شعاع ۲ كيلومتر همه چيز را به غبار تبديل کرد.
تاثير تشعشعات راديواكتيو كه موجب انواع سرطان ها ، بيماري هاي خوني و... مي شود و ماه ها و سالها تا پايان عمر حادثه ديدگان با آن دست و پنجه نرم کردند.
از مجموع ۹۰ هزار ساختمان شهر هيروشيما ۶۲ هزار ساختمان به كلي از ميان رفت.
در جريان اين بمباران که ۱۶۰ هزار نفر کشته و زخمي شدند و بمباران ديگر امريکايي ها که در شهر ناکازاکي ژاپن صورت گرفت و در پي آن ۸۰ هزار نفر ديگر را قتل عام کردند، آثار آنها هنوز در آن مناطق وجود دارد و برگي از مصداق‌هاي کارنامه سياه آمريکا است و جنايت‌هاي بي‌رحمانه اين کشور بر انسان هاي بي گناه را فراموش نخواهد کرد.
آمريکايي ها در آن زمان حقي مبني بر استفاده از بمب هاي اتمي براي خود قائل شده بود. در حالي که امروز بعد از گذشت هفتاد سال، دستيابي کشورها به انرژي هسته اي آن هم براي اهداف مسالمت آميز را بر نمي تابند و سعي مي کنند به بهانه نقض حقوق بشر کشورهاي در حال توسعه را همچنان محيطي مناسب براي بهره برداري اقتصادي خود قرار دهد.
سوال اينجاست که در کدام قسمت اين منشور، حق زناني در نظر گرفته شده است که اکنون بعد از گذشت چند سال از آن فاجعه هنوز کودکاني نارس به دنيا مي آورند و با مشکلات ناشي از تشعشات اورانيوم دست و پنج نرم مي کنند؟
در کدام منشور حقوق بشر انساني، آثار مخرب بمب هاي آوار شده بر کشتزارهاي هيروشيما و ناکازاکي و تخريب هاي جبران ناپذير به محيط زيست را درج مي کنند؟
در کدام سيستم پاداش و جزاي انساني، از خلباناني که اين قتل عام وحشيانه را انجام دادند، تقدير مي شود؟
و در کدام منطق دولتمردان آمريکايي وحشتناک ترين قتل عام حک شده در صفحات تاريخ، جنبه انساني به خود مي گيرد؟
امروز افشاي کارنامه سياه آمريکا در جهان براي آگاهي نسل هاي امروزي و آينده وظيفه اي همگاني و انساني است زيرا شايد نسل امروزي در فضاي بمباران اطلاعاتي و مجازي اين کشورهاي خبيث و جنگجوي دنيا غرق شده باشند و باعث شود جنايات آناه به فراموشي سپرده شود و اينکه بر جنايت هاي امروز و آينده آناه صحه گذاشته شود.
جنايت‌هاي مختلف آمريکا در هيروشيما، فلسطين، غزه ،يمن، عراق، سوريه، و همچنين نقض حقوق بشر در خود امريکا با توجه به مسائل نژادي آن کشور و همچنين وضعيت زندان ها و اعدام هاي صورت گرفته در امريکا بايد به جهانيان شناسانده شود تا همگان بدانند هر جا که امريکا و متحدانش حضور پيدا کنند ردپاي آنان بوي خون، غارت، چپاول و يا حتي جنگ مي دهد.
با همه اسناد موجود از جنايت هاي شيطان بزرگ و نقض حقوق بشر توسط آنها، دولتمردان اين کشور داعيه حقوق بشر در جهان سر داده و ديگر کشورها را به دروغ با استناد به آمار اعدام و مسائل مختلف داخلي به نقض حقوق بشر متهم مي کند و آن را دستمايه بسياري سوءاستفاده هاي سياسي خود قرار داده اند که امروز هوشياري و مقاومت همه کشورها را براي برخورد و به انزوا کشيدن اين غده سرطاني را مي طلبد.
انتهای پیام/1020ج
پيش از آغاز جنگ جهاني دوم افکار جوامع جهاني و دولت هاي آنان درباره تحقيقات سلاح‌هاي اتمي در آلمان نازي نگران شده بودند و پيشروي ها و کشتارهاي هيتلر به نوعي وحشت را در بين متفقين دوچندان کرده بود، در سال ۱۹۴۵ جنگ بين امپراطوري ژاپن و متفقين در حالي وارد چهارمين سال خود شد که از شدت جنگ کاسته نگرديده بود و نبردها با شدت ادامه داشت.
برخلاف انتظار جوامع از نتيجه جنگ به نفع آلمان نازي و متحدانش در جريان نبردهاي پاسفيک آمريکائي ها با وجود يک ميليون و دويست و پنجاه هزار کشته موفق به تصرف جزاير ماريانا و پائولا گرديدند و فيليپين را مجددا اشغال نمودند و به برونئو حمله کردند. سياست آمريکائي ها اين بود که ژاپني ها را وادار به تسليم نمايند تا بتوانند نيروهايشان را در نقاط ديگر استفاده کنند. حملات براي وادار نمودن باقي مانده نيروهاي ژاپني در بوگينويل و گينه نو و فيليپين ادامه داشت.
مقامات آمريکايي که تمام دانشمندان هسته اي خود را براي توليد بمب اتم به کار گرفته بودند که نهايتا در ژوئيه سال ۱۹۴۵ ميلادي در عمليات آزمايش بمب هسته اي، قدرت اتمي خود را در يکي از صحراهاي ساکورو نيومکزيکو امتحان کردند.
اما اين موضوع به اينجا ختم نشد، بلکه آمريکا بهترين راه را براي دستيابي به پيروزي در جنگ جهاني دوم، بمباران اتمي مي ديد. پس جهان بايد منتظر فاجعه اي فجيع، دردناک باشد، مردم ژاپن هم که از سراسر شهرها به مراکز بمباران شده آمده بودند تا سروساماني به شهر بدهند و بي خبر از آنکه چه اتفاق بزرگي در کمين آنها مي باشد. پس روز فاجعه عظيم نقض حقوق بشر به سبک امريکايي ها فرا رسيد. فاجعه اي كه در پي انفجار يک بمب اتمي ۶۰ کيلوگرمي که "پسر کوچک" ناميده شد لكه سياهي را در تاريخ جنگ هاي جهان ، در تاريخ بشريت و در تاريخ امريكا ثبت كرد كه حتي با گذشت قرن ها از ذهن بشريت پاك نخواهد شد و هر ساله روز ۱۴ مرداد يادآور روزگاري تلخ و فاجعه آميز براي مردم جنگديده بسياري از کشورهاي جهان به خصوص ژاپن مي باشد که نفرت از سياست هاي امريکا را تازه تر کرده و پرده از جنايات اين کشور بر مي دارد.
آثار انفجاري که بر فراز شهر هيروشيما رخ داد و به ادعاي امريکايي ها قدرت آن معادل انفجار ۱۳ هزار تن تي ان تي بود، را از چند جهت مي توان مورد بررسي قرار داد:
در نخستين لحظه از انفجار انرژي حرارتي در فضا آزاد شده و هوا در محوطه اي به شعاع يك كيلومتر به گلوله آتش مبدل مي شود و حرارتي معادل چند ميليون درجه براي چند ثانيه برفراز هيروشيما آسمان را به آتش مي كشد و همه چيز را به خاکستر تبديل و نابود مي کند.
طبق اسناد موجود در محوطه اي به شعاع ۴ كيلومتر ساختمان ها و انسان ها آتش مي گيرند و در شعاع ۸ كيلومتري مردم دچار سوختگي هاي شديد درجه ۳ مي شوند.
پس از حرارت ، موج انفجار فرا رسيد كه تاثير ويرانگري به دليل آزاد شدن گازهاي بسيار گرم موج انفجار با سرعت ۱۰۰۰ كيلومتر در ساعت در شعاع ۲ كيلومتر همه چيز را به غبار تبديل کرد.
تاثير تشعشعات راديواكتيو كه موجب انواع سرطان ها ، بيماري هاي خوني و... مي شود و ماه ها و سالها تا پايان عمر حادثه ديدگان با آن دست و پنجه نرم کردند.
از مجموع ۹۰ هزار ساختمان شهر هيروشيما ۶۲ هزار ساختمان به كلي از ميان رفت.
در جريان اين بمباران که ۱۶۰ هزار نفر کشته و زخمي شدند و بمباران ديگر امريکايي ها که در شهر ناکازاکي ژاپن صورت گرفت و در پي آن ۸۰ هزار نفر ديگر را قتل عام کردند، آثار آنها هنوز در آن مناطق وجود دارد و برگي از مصداق‌هاي کارنامه سياه آمريکا است و جنايت‌هاي بي‌رحمانه اين کشور بر انسان هاي بي گناه را فراموش نخواهد کرد.
آمريکايي ها در آن زمان حقي مبني بر استفاده از بمب هاي اتمي براي خود قائل شده بود. در حالي که امروز بعد از گذشت هفتاد سال، دستيابي کشورها به انرژي هسته اي آن هم براي اهداف مسالمت آميز را بر نمي تابند و سعي مي کنند به بهانه نقض حقوق بشر کشورهاي در حال توسعه را همچنان محيطي مناسب براي بهره برداري اقتصادي خود قرار دهد.
سوال اينجاست که در کدام قسمت اين منشور، حق زناني در نظر گرفته شده است که اکنون بعد از گذشت چند سال از آن فاجعه هنوز کودکاني نارس به دنيا مي آورند و با مشکلات ناشي از تشعشات اورانيوم دست و پنج نرم مي کنند؟
در کدام منشور حقوق بشر انساني، آثار مخرب بمب هاي آوار شده بر کشتزارهاي هيروشيما و ناکازاکي و تخريب هاي جبران ناپذير به محيط زيست را درج مي کنند؟
در کدام سيستم پاداش و جزاي انساني، از خلباناني که اين قتل عام وحشيانه را انجام دادند، تقدير مي شود؟
و در کدام منطق دولتمردان آمريکايي وحشتناک ترين قتل عام حک شده در صفحات تاريخ، جنبه انساني به خود مي گيرد؟
امروز افشاي کارنامه سياه آمريکا در جهان براي آگاهي نسل هاي امروزي و آينده وظيفه اي همگاني و انساني است زيرا شايد نسل امروزي در فضاي بمباران اطلاعاتي و مجازي اين کشورهاي خبيث و جنگجوي دنيا غرق شده باشند و باعث شود جنايات آناه به فراموشي سپرده شود و اينکه بر جنايت هاي امروز و آينده آناه صحه گذاشته شود.
جنايت‌هاي مختلف آمريکا در هيروشيما، فلسطين، غزه ،يمن، عراق، سوريه، و همچنين نقض حقوق بشر در خود امريکا با توجه به مسائل نژادي آن کشور و همچنين وضعيت زندان ها و اعدام هاي صورت گرفته در امريکا بايد به جهانيان شناسانده شود تا همگان بدانند هر جا که امريکا و متحدانش حضور پيدا کنند ردپاي آنان بوي خون، غارت، چپاول و يا حتي جنگ مي دهد.
با همه اسناد موجود از جنايت هاي شيطان بزرگ و نقض حقوق بشر توسط آنها، دولتمردان اين کشور داعيه حقوق بشر در جهان سر داده و ديگر کشورها را به دروغ با استناد به آمار اعدام و مسائل مختلف داخلي به نقض حقوق بشر متهم مي کند و آن را دستمايه بسياري سوءاستفاده هاي سياسي خود قرار داده اند که امروز هوشياري و مقاومت همه کشورها را براي برخورد و به انزوا کشيدن اين غده سرطاني را مي طلبد.
انتهای پیام/1020ج