در عصر حاضر که به عصر ارتباطات و اطلاعات معروف است ، مهم ترين ابزار فعاليت هاي فرهنگي رسانه هاي جمعي هستند که نقش آنها در ترويج يا پيشگيري از جرم مورد توجه کارشناسان قرار دارد.
۰
تاریخ انتشاردوشنبه ۱۶ اسفند ۱۳۹۵ - ۱۲:۳۷
کد مطلب : ۳۳۵۷۳
تأثير رسانه‌ها بر سبک زندگي و نوع نگرش مخاطبان
به گزارش جهانبین نیوز؛ به نقل از زنگ خبر، در عصر حاضر که به عصر ارتباطات و اطلاعات معروف است، مهم‌ترين ابزار فعاليت هاي فرهنگي، رسانه هاي جمعي هستند که نقش آنها در ترويج يا پيشگيري از جرم مورد توجه کارشناسان قرار دارد.
انسان‌ها امروزه در مواجهه با هزاران هزار پيام و محتوايي قرار گرفته اند که هر روز از طريق انواع رسانه ها به آنها مخابره مي شود و در ميان يورش سيل آساي داده هايي که فرصت پردازش و تحليل آنها وجود ندارد به موجوداتي بي‌دفاع و آسيب‌پذير مبدل گشته اند، آنچه در اين ميان بسيار مهم به نظر مي رسد نقش و تأثير رسانه ها بر سبک زندگي و نوع نگرش مخاطبان است؛ پيوست هاي فرهنگي هريک از پيام هاي مخابره شده توسط اين رسانه ها چنان بي‌حد و مرز است که امروزه فرهنگ جوامع، خاصه جوامع جهان سوم و در حال توسعه، متأثر از اين پيام هاي هدفمند گشته و دستخوش تحولات اساسي است، چنانکه ميزان نقش پذيري افراد از مفاهيم اين رسانه بيش از ساير ابزارهاي تربيتي مي باشد.
در چنين وضعيتي نقش رسانه ها در گسترش و يا پيش گيري از جرم و جنايت غيرقابل کتمان به نظر مي رسد و بررسي اين نقش و چگونگي برخورد با آن از ضروريات مطالعات جنايي و فرهنگي است.
آنچه در اين نوشتار مورد بررسي قرار مي گيرد، ميزان و چگونگي تأثير رسانه ها در تغيير رفتار مخاطبان در گرايش به ارتکاب جرم و بررسي چگونگي مهار آثار منفي و تقويت آثار مثبت رسانه در اين حوزه مي باشد.
مطالعات انجام شده و مشاهدات عيني حاکي از آن است که رسانه هاي جمعي تأثير بسزايي که تغيير نگرش، رفتار و سبک زندگي انسان‌ها داشته اند، به گونه اي که امروزه در بسياري از جرايم ارتکابي توسط شهروندان به نوعي ريشه در اين تغييرها دارد.
رسانه‌ها با انعکاس اخبار مربوط به پديده هاي جنايي نه تنها نگرش خاصي را به مخاطبان القاء کرده، بينش هاي مردم را تحت تأثير قرار مي دهند (گيدنز، ۱۳۷۳،۸۷) بلکه چگونگي داوري و قضاوت آنها را درباره جرم و نظام عدالت کيفري را سازمان مي دهند.
بنابراين مي تواند ادعا کند که بخش عمده اي از برداشت ما از جرم و عدالت محصول تأثير رسانه هاست، به طور کلي رسانه ها از زمان پيدايش تاکنون مفاهيم و انگاره هاي خود را در غالب خوب در برابر بد، زشت در مقابل زيبا، قهرمان در برابر شرور به مخاطب نشان داده اند.
( باراک ۱۹۹۴)، جرم و عدالت نيز به خوبي در اين گونه قالب هاي اطلاع رساني رسانه اي قرار مي گيرند و همواره سياست ها وحکامش و جهت گيري اصلي رسانه و برنامه هاي تلوزيوني و... است.
بدين ترتيب رسانه ها از يک سو توانايي تشديد احساس ناامني، ترويج بزهکاري و تشويق افراد و مستعد ارتکاب جرم را دارند و از سوي ديگر با ايفاي نقش اطلاع رساني مسئولانه و ترويج الگوهاي زندگي سالم مي توانند در کاهش وقوع جرم و تأمين احساس امنيت مؤثر باشند.
ديدگاه ديگري که از آن به ديدگاه سلبي ياد مي کنند معتقد است که رسانه هاي ديداري، شنيداري و نوشتاري با انعکاس اخبار و رويدادهاي جنايي، قبح و زشتي رفتارهاي مجرمانه را در جامعه از بين مي برند و وقوع جرم را امري عادي و طبيعي نشان مي دهند در اين شرايط اجتماع پس از مدتي به اين زشتي ها عادت مي کند و زمينه سقوط برخي ارزش ها و هنجارهاي اجتماعي را فراهم مي سازد.
انتهاي پيام1026ج /۵۲۰ز
انسان‌ها امروزه در مواجهه با هزاران هزار پيام و محتوايي قرار گرفته اند که هر روز از طريق انواع رسانه ها به آنها مخابره مي شود و در ميان يورش سيل آساي داده هايي که فرصت پردازش و تحليل آنها وجود ندارد به موجوداتي بي‌دفاع و آسيب‌پذير مبدل گشته اند، آنچه در اين ميان بسيار مهم به نظر مي رسد نقش و تأثير رسانه ها بر سبک زندگي و نوع نگرش مخاطبان است؛ پيوست هاي فرهنگي هريک از پيام هاي مخابره شده توسط اين رسانه ها چنان بي‌حد و مرز است که امروزه فرهنگ جوامع، خاصه جوامع جهان سوم و در حال توسعه، متأثر از اين پيام هاي هدفمند گشته و دستخوش تحولات اساسي است، چنانکه ميزان نقش پذيري افراد از مفاهيم اين رسانه بيش از ساير ابزارهاي تربيتي مي باشد.
در چنين وضعيتي نقش رسانه ها در گسترش و يا پيش گيري از جرم و جنايت غيرقابل کتمان به نظر مي رسد و بررسي اين نقش و چگونگي برخورد با آن از ضروريات مطالعات جنايي و فرهنگي است.
آنچه در اين نوشتار مورد بررسي قرار مي گيرد، ميزان و چگونگي تأثير رسانه ها در تغيير رفتار مخاطبان در گرايش به ارتکاب جرم و بررسي چگونگي مهار آثار منفي و تقويت آثار مثبت رسانه در اين حوزه مي باشد.
مطالعات انجام شده و مشاهدات عيني حاکي از آن است که رسانه هاي جمعي تأثير بسزايي که تغيير نگرش، رفتار و سبک زندگي انسان‌ها داشته اند، به گونه اي که امروزه در بسياري از جرايم ارتکابي توسط شهروندان به نوعي ريشه در اين تغييرها دارد.
رسانه‌ها با انعکاس اخبار مربوط به پديده هاي جنايي نه تنها نگرش خاصي را به مخاطبان القاء کرده، بينش هاي مردم را تحت تأثير قرار مي دهند (گيدنز، ۱۳۷۳،۸۷) بلکه چگونگي داوري و قضاوت آنها را درباره جرم و نظام عدالت کيفري را سازمان مي دهند.
بنابراين مي تواند ادعا کند که بخش عمده اي از برداشت ما از جرم و عدالت محصول تأثير رسانه هاست، به طور کلي رسانه ها از زمان پيدايش تاکنون مفاهيم و انگاره هاي خود را در غالب خوب در برابر بد، زشت در مقابل زيبا، قهرمان در برابر شرور به مخاطب نشان داده اند.
( باراک ۱۹۹۴)، جرم و عدالت نيز به خوبي در اين گونه قالب هاي اطلاع رساني رسانه اي قرار مي گيرند و همواره سياست ها وحکامش و جهت گيري اصلي رسانه و برنامه هاي تلوزيوني و... است.
بدين ترتيب رسانه ها از يک سو توانايي تشديد احساس ناامني، ترويج بزهکاري و تشويق افراد و مستعد ارتکاب جرم را دارند و از سوي ديگر با ايفاي نقش اطلاع رساني مسئولانه و ترويج الگوهاي زندگي سالم مي توانند در کاهش وقوع جرم و تأمين احساس امنيت مؤثر باشند.
ديدگاه ديگري که از آن به ديدگاه سلبي ياد مي کنند معتقد است که رسانه هاي ديداري، شنيداري و نوشتاري با انعکاس اخبار و رويدادهاي جنايي، قبح و زشتي رفتارهاي مجرمانه را در جامعه از بين مي برند و وقوع جرم را امري عادي و طبيعي نشان مي دهند در اين شرايط اجتماع پس از مدتي به اين زشتي ها عادت مي کند و زمينه سقوط برخي ارزش ها و هنجارهاي اجتماعي را فراهم مي سازد.
انتهاي پيام1026ج /۵۲۰ز