به گزارش  جهانبین نیوز،گردشگری هم مانند دیگر صنایع امروز جهان، باید نگاهی سبز و توسعه پایدار محور به جهان پیرامون داشته باشد. این انتظاری است  که جوامع از صنعت گردشگری دنیا دارند و این وظیفه به عهده فعالان گردشگری و حتی گردشگران است. منشور جهانی اخلاق در گردشگری که اواخر قرن بیستم میلادی به تصویب رسید، یک برنامه عمل برای توسعه گردشگری سبزیا گردشگری اخلاق محور در جهان است. 
       صنعت گردشگری را می توانیم یکی از صنایع پیش رو در دنیای امروزی دانست که نقش بسیار مهمی در توسعه پایدار و هم چنین، گسترش صلح و دوستی میان ملت ها دارد. در واقع، صنعت گردشگری و گردشگران، فرصتی برای تعمیق روابط تضعیف شده ملت های جهان با یکدیگرند که تلاش می کند تا ارتباطات سیاست زده و بحرانی را، با شناساندن نقاط قوت و مشترکات تاریخی و فرهنگی، احیا کند. انتظاری که از صنعت گردشگری این روزهای جهان می رود ،توجه بیش تر به مساله اخلاق و اخلاق مداری به عنوان پایه و اساس شکل گیری صنعت گردشگری می باشد. صنعت گردشگری، یک صنعت فرصت آفرین است که می کوشد تا با میراث های معنوی و با زبان صلح و دوستی و رفاقت، ملت ها را به همدیگر نزدیک کند. در واقع، صنعت گردشگری را باید صلح آمیز ترین صنعت جهان دانست که دارایی های غیر قابل لمس را به ارزش افزوده مبدل می کند.
      در صنعت گردشگری ، می بایست نگاه سبز محور به جامعه و جهان، در دستور کار فعالان این صنعت در حال گسترش قرار بگیرد. نگاه به گردشگری سبز یعنی آن که گردشگران و فعالان صنعت گردشگری، رفتار مخل آسایش و آرامش جامعه نداشته باشند. یعنی این که گردشگران، محیط زیست شهر یا کشوری که در حال بازدید هستند را آلوده نکنند. بر روی ابنیه کشورهای مختلف، یادگاری ننویسند. همه جای جهان را سرای خود بدانند و به این باور برسند که باید، وارثان خوبی برای گذشتگان و حافظان خوبی برای آینده گان باشند.گردشگری، صنعتی برای توسعه فرهنگ هست. گردشگری فرهنگی عبارتست از مسافرت افراد از محل سکونت خود به مکان هایی که جاذبه فرهنگی دارند این جابجایی به منظور کسب اطلاعات و تجارت برای ارضای نیازهای فرهنگی افراد انجام می‌شود. براساس این تعریف گردشگری فرهنگی شامل همه دیدارها از جاذبه های فرهنگی از جمله موزه ها، مقبره های تاریخی، کارکردهای فرهنگی است. برابر آمار سازمان جهانی گردشگری ۳۷% گردشگری بین المللی با انگیزه فرهنگی انجام می‌شود وسالیانه در حال افزایش است.
      گردشگری سبز ، اگر چه در دنیا نوظهور است، اما در کشور ما، خیلی خوب با توجه به ظرفیت ها و قابلیت های کشوردر عرصه گردشگری و نیاز راهبردی به توجه بیش از پیش به این حوزه، همچنان مورد غفلت می باشد. شاید برای توسعه گردشگری سبز در کشوری که یکی از مقاصد اصلی و مهم صنعت گردشگری جهان می باشد و ده ها هزار ظرفیت گردشگری مکتوب و مهم منطقه ای و بین المللی دارد، تدوین راهکارهایی برای توسعه گردشگری سبز توسط مسئولان این حوزه، ضروری تصور شود. همه فعالان صنعت گردشگری ایران باید به گردشگری سبز و اصول آن و هم چنین منشور اخلاقیات در گردشگری وفادار باشند و آن را سرلوحه فعالیت های خود قرار دهند. این انتظار به حقی است که بقیه صنایع، از صنعت گردشگری و فعالان آن دارند.
یکی از چارچوب هایی که می تواند برای تدوین نقشه راه کشور در عرصه گردشگری سبز در نظر گرفته شود، منشور جهانی اخلاقیات گردشگری می باشد. منشور گردشگری تلاش می کند، تا با درس گرفتن از جنگ های مختلف، رویه ای را در دنیا نهادینه کند تا ملت ها، حافظ و پاسدار شهرهای مختلف جهان باشند و خود را یک شهروند جهانی بدانند ، نه یک شهروند ملیت خاص!

انتهای خبر/1027ج