به گزارش
جهانبین نیوز به نقل از
اساتيد برتر پيام سواري جوانمردي در يادداشتي نوشت: براساس تعريف سازمان جهاني گردشگري (UNWTO)، گردشگري پايدار، به آن‌دسته از توسعه گردشگري اطلاق مي‌شود که با توجه به نيازهاي گردشگران موجود و منطقه ميزبان، ضمن حفاظت از منابع طبيعي و فرهنگي، درپي يافتن راه‌هاي مديريت صحيح آنها در آينده است.
از دهه ۶۰ ميلادي، گردشگري توسط اقتصاددانان توسعه در رديف صنعت قرار گرفت و به عنوان صنعت گردشگري در جهان مطرح شد. گردشگري را نبايد فقط صرف بازديد از طبيعت بکر و زيارتي خلاصه کنيم چرا که استان‌هاي ديگر بهترين مناطق و طبيعت بکر را دارا هستند مثل استان‌هاي چهار فصل ياسوج، اصفهان و...، از طرفي حوزه تجارت اين صنعت نیز مي‌تواند نقش مطلوبي ايفا کند و امروزه به انواع مختلفي از جمله گردشگري مناطق تاريخي ديدني، علمي، تجاري، پژوهشي، فرهنگي، و... تقسيم مي‌شود که هر کدام امکانات خاصي را مي‌طلبد.
قابليت‌هاي صنعت گردشگري همه را به اين نتيجه رسانده است که اين صنعت راه ميانبري براي توسعه اقتصادي و توليد ثروت در استان‌ها بوده است.
در استان ما آثار تمدن‌هاي باستاني چنداني وجود ندارد اما با تحقيقات انجام شده مي‌توان گفت استان ما هم داراي آثار تاريخي هستند که هنوز در زير تپه‌ها کشف نشده‌اند ولي غیر از آن کوهستان‌ها، آب‌هاي فراوان، دشت‌هاي وسيع، گونه‌هاي متنوع گياهي و جانوري در استان وجود دارند.
از آنجا که گردشگري يکي از مطمئن‌ترين و ارزان‌ترين منابع کسب درآمد است، بي‌ترديد گسترش اين صنعت در استان مي‌تواند به راحتي پردرآمد باشد. اين صنعت نه‌تنها در پيشبرد اقتصاد و درآمدها نقش دارد بلکه صنعتي پاکيزه و فاقد آلودگي است و در عين حال اشتغال‌زايي بالايي دارد. امروزه مشاهده مي‌کنيم که استان‌هاي همسايه تمام نيروي خود را در جهت جذب گردشگر به کار مي‌برند، که اين مورد بيانگر جايگاه اين صنعت در اقتصاد است.
اگر ساختار صنعتي يک منطقه ارزش افزوده بسيار بالا داشته باشد ولي در مقابل سرمايه‌بر باشد و در نتيجه توزيع درآمد نابرابر و مشاغل اندکي داشته باشد در اين حالت بسياري از سياستگذاران، توسعه گردشگري را به دليل کاربر بودن اين صنعت، سياست مطلوبي براي کاهش بيکاري دراين مناطق مي‌دانند که در ساير بخش‌ها فرصت‌هاي اندکي دارند. کاربر بودن مشاغل گردشگري در مورد فعاليت‌هاي هتل‌داري، رستوران‌داري، عرضه سوغاتي و فعاليت‌هاي گردشگري مصداق پيدا می‌کند. در مقابل فعاليت‌هاي حمل و نقل و تورگرداني به طور کلي نسبتا سرمايه‌بر هستند. وجود فعاليت‌هاي کارآفرينانه يک ويژگي ديگر است که کاربري بخش گردشگري را نشان مي‌دهد. اين فعاليت‌ها معمولا سرمايه‌گذاري اندکي دارند، درآمد آنها بستگي به ميزان فعاليت آنها دارد و اغلب به صورت نقدي است.
در استان که با مازاد نيروي کار روبه‌رو هستيم ضرورت دارد تا دولت با ايفاي نقش نظارتي و هدايتي خود، استراتژي‌هاي مربوطه را اتخاذ کند. براي گسترش گردشگري ابتدا بايد به طور کامل موانع موجود شناسايي شوند سپس راهکارهايي جهت از ميان برداشتن آنها ارائه دهيم.
کمبود امکانات رفاهي در استان و جاده‌ها، قيمت بالاي کرايه‌هاي ماشين‌هاي سواري و علي‌الخصوص هتل‌هاي بي‌کيفيت، ناامني درجاده‌ها و مرگ و مير ناشي از تصادفات رانندگي در، دست و پاگير بودن مقررات در خصوص ورود گردشگران و... از جمله موانعي است که نمي‌گذارد وضعيت اين صنعت بهبود يابد در مقابل با بسترسازي فرهنگي براي مخالفان، بيان اهميت گردشگري براي همه سازمان‌ها و مردم، توجه به خواسته‌هاي گردشگران، ايجاد فضاهاي ارزان‌قيمت اقامتي و حفظ محيط زيست، ارائه تسهيلات زيربنايي همچون جاده‌ها و وسايل حمل و نقل عمومي و غيره، بازسازي و ترميم اماکن از جمله راهکارهايي براي گسترش اين صنعت در استان است.
انتهای خبر1026ج / 550 الف
دریافت صفحه با کد QR