عاشوراي سر

سِرِّ نِي افشا شود در ناي سر
اي به قربان قد و بالاي  سر

روح بالا مي رود تا قُربِ دوست
چون به خاک افتد به پيش پاي سر

يک قصيده مي توان تاصبح خواند
درمقام شامخ و والاي سر

من فداي آن دو چشم مست تو
ميکند مجنون مرا  ليلاي سر

آمدي يوسف خريدارت شود
بَه چه مرغوب است اين کالاي سر

يک هزاروسيصد واندي است که
مي شود تکرار  عاشوراي سر

باز سرها مي رود برروي ني
باز هم ني مي دمد درناي سر

بازهم در معرکه جامانده است
ازتن گل، شاخه ي طوباي سر

باز قرآن برلبي جاري شود
ماهِ تابان مي شود سيماي سر

توچه کردي که چنين رسواشدي؟!
اين چه تفسيري است ازمعناي سر؟!

اي بُريده حلق!اي ژوليده موي
عالمي را کرده اي شيداي سر

بس که مي گويندسر،ترسم جهان
غرق گردد جمله در درياي سر

کاش پاي برگه ام جاري شود
روز محشر نقشي از امضاي سر

سراينده:نصراله بابامير

انتهاي پيام/630ل